Πληγωμένος Αετός

Πληγωμένος Αετός; Algiers
Σκηνοθεσία	Τζον Κρόμγουελ
Παραγωγή	Ουόλτερ Ουένγκερ
Σενάριο	Τζον Χάουαρντ Λόουσον,; Τζέιμς Κέιν βασισμένο στο μυθιστόρημα Pépé le Moko του Ανρί Λα Μπαρτέ
Βασισμένο σε	Πεπέ λε Μοκό
Πρωταγωνιστές	Σαρλ Μπουαγιέ, Sigrid Gurie, Χέντι Λαμάρ, Joseph Calleia, Alan Hale, Gene Lockhart, Στάνλεϊ Φιλντς, Claudia Dell, Τζίνο Κοράντο, Armand Kaliz, Bert Roach, Τσάρλς Ντ. Μπράουν, Joan Woodbury, Λεονίντ Κίνσκι, Luana Walters, Πολ Χάρβεϊ, Ρομπέρ Γκρέιγκ, Γουόλτερ Κινγκσφορντ και Νίνα Κόσχετζ
Μουσική	Βίνσεντ Σκόττο,; Μοχάμεντ Υτζερμπάτζεν
Φωτογραφία	Τζέιμς Γούνγκ Χάου
Μοντάζ	Otho Lovering
Ενδυματολόγος	Irene Lentz
Εταιρεία παραγωγής	United Artists
Διανομή	United Artists και Netflix
Διάρκεια	96'
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	αγγλικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η ταινία

Ο Πληγωμένος Αετός (γνωστό και ως Αλγέρι, αγγλ. Algiers) είναι δραματική ταινία του αμερικανικής παραγωγής, σε σκηνοθεσία του Τζον Κρόμγουελ. Πρωταγωνιστούν ο Σαρλ Μπουαγιέ και η Χέντι Λαμάρ.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία διαδραματίζεται στο Αλγέρι, όπου δρα ο περίφημος ληστής Πεπέ λε Μοκό. Έχει το λημέρι του στους λαβύρινθους της Κάσμπα, και καταφέρνει να ξεφεύγει από την αστυνομία που τον καταζητεί για να τον βάλει στην φυλακή. Ο Γάλλος επιθεωρητής Ζανφιέρ τον έχει βάλει στο μάτι και συνεργάζεται με τον τοπικό επιθεωρητή Σλιμάν, ενώ είναι αποφασισμένος να τον συλλάβει οπωσδήποτε.

Ο Πεπέ γνωρίζεται με την όμορφη Γαλλίδα τουρίστρια Γκαμπύ, η οποία περνάει τις διακοπές της στο Αλγέρι. Την ερωτεύεται και θέλει να την ακολουθήσει στο Παρίσι, αλλά η Αλγερινή ερωμένη του θα τον προδώσει στην αστυνομία.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία αυτή, στην οποία έκανε το ντεμπούτο της η Χέντι Λαμάρ στο Χόλυγουντ, είναι επανέκδοση της γαλλικής ταινίας του σινεμά με τον τίτλο Πεπέ λε Μοκό του 1937, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Ζαν Γκαμπέν. Στην επανέκδοση χρησιμοποιήθηκαν πολλές σκηνές της γαλλικής ταινίας, ιδίως αυτές που περιέχουν αυθεντικές απόψεις της Κάσμπα του Αλγερίου. Μετά την επανέκδοση ακολούθησε και ένα μιούζικαλ το 1948 με πρωταγωνιστή τον Τόνι Μάρτιν.

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προτάθηκε το 1939 για βραβείο Όσκαρ σε τέσσερις κατηγορίες καλύτερου πρωταγωνιστή, καλύτερου γυναικείου β' ρόλου, καλύτερης φωτογραφίας και καλύτερου σκηνικού.