Πλατεία Κοτζιά
Συντεταγμένες: 37°58′54″N 23°43′40″E / 37.98167°N 23.72778°E
| Πλατεία Κοτζιά | |
|---|---|
| Πλατεία Λουδοβίκου, Πλατεία Κοτζιά και Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως | |
 Άποψη της Πλατείας Κοτζιά από τα νοτιοδυτικά, με φόντο το Δημαρχείο Αθηνών. | |
 | |
| Είδος | πλατεία |
| Αρχιτεκτονική | νεοκλασσικισμός |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°58′54″N 23°43′40″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Αθηναίων |
| Τοποθεσία | Αθήνα |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Έναρξη κατασκευής | 1874 |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Πλατεία Κοτζιά, επισήμως γνωστή ως «Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως» είναι πλατεία του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, μεταξύ της Οδού Αθηνάς και της Οδού Αιόλου, στο μέσον της διαδρομής μεταξύ της Πλατείας Ομονοίας και του Μοναστηρακίου.
Επί της συγκεκριμένης πλατείας βρίσκονται, μεταξύ άλλων, το Δημαρχείο Αθηνών και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Κατά τη διάρκεια χωροταξικών έργων, ανευρέθηκαν στο ύψος της Εθνικής Τράπεζας αριθμός αρχαιολογικών καταλοίπων, μεταξύ των οποίων κατάλοιπα της πύλης και της οδού των Αχαρνών, καθώς και αριθμός ταφικών μνημείων.
Τοποθεσία και περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πλατεία Κοτζιά είναι ιταλικού τύπου πλατεία, συνορεύουσα με τέσσερις οδούς: την Οδό Αθηνάς στα δυτικά, την Οδό Αιόλου στα ανατολικά, την Οδό Ευπόλιδος στα βόρεια και την Οδό Κρατίνου στα νότια. Παράλληλα, η Οδός Αθηνάς παρέχει τη δυνατότητα πρόσβασης εντός χρονικού διαστήματος ολίγων λεπτών στην Πλατεία Ομονοίας, στα βόρεια.
Επί της πλατείας βρίσκονται αριθμός επίσημων κτιρίων, μεταξύ των οποίων το δημαρχιακό μέγαρο των Αθηνών στα δυτικά, η Εθνική Τράπεζα στα ανατολικά, καθώς και το Μέγαρο Μελά στα νότια[1][2]. Η Δημοτική Αγορά Αθηνών, ανεγερθείσα το 1878 και εγκαινιασμένη το 1886, βρίσκεται, επίσης, σε κοντινή απόσταση. Στο μέσον της πλατείας, οκταγωνικού σχήματος σιντριβάνι φιλοξενεί στο μέσον του γλυπτό υπό την ονομασία Θησέας, το οποίο αποτελεί έργο της Ελληνίδας καλλιτέχνιδος Σοφίας Βάρη[3].
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πλατεία κατασκευάστηκε το 1874[4]. Αρχικώς, ήταν γνωστή ως «Πλατεία Λουδοβίκου» προς τιμήν του Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας, πατέρα του πρώτου βασιλέα της Ελλάδας, Όθωνα, και γνωστού φιλέλληνα. Μεταξύ του 1873 και του 1888, δημοτικό θέατρο ανεγέρθηκε στη θέση του σημερινού δημαρχιακού μεγάρου των Αθηνών[5], το οποίο, ωστόσο, κατεδαφίστηκε το 1939 και παρά τις αντίθετες προς το συγκεκριμένο ενδεχόμενο διαμαρτυρίες. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η πλατεία μετονομάστηκε σε «Πλατεία Κοτζιά» προς τιμήν του δημάρχου της πόλης Κωνσταντίνου Κοτζιά (δήμαρχος μεταξύ 1934 και 1936 και εκ νέου το 1951), εγνωσμένης αξίας αθλητή της ξιφασκίας, βουλευτή και υπουργού. Το 1977, η πλατεία έλαβε τη σημερινή ονομασία της: «Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως». Ωστόσο, οι Αθηναίοι εξακολουθούν στην καθημερινότητά τους να την κατονομάζουν ως «Πλατεία Κοτζιά»[6].
Η συγκεκριμένη τοποθεσία έχει αποτελέσει το θέατρο αριθμού πολιτισμικών και αθλητικών δρώμενων. Μεταξύ άλλων, οι δοκιμασίες ποδηλασίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004 είχαν ως αφετηρία τη συγκεκριμένη πλατεία. Παράλληλα, εντός αυτής έλαβαν χώρα, επίσης, αριθμός καλλιτεχνικών εκδηλώσεων σχετιζόμενων με τους Ολυμπιακούς Αγώνες[7]. Κατά τη διάρκεια του τελικού του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004, όπου νικήτρια αναδείχθηκε η Ελλάδα, γιγαντοοθόνη είχε στηθεί επί της πλατείας[8].
Αρχαιολογικά ευρήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σχέδια κατασκευής υπόγειου χώρου στάθμευσης κάτω από την πλατεία οδήγησαν σε ευρεία προσπάθεια προληπτικών αρχαιολογικών ανασκαφών εντός χωρικής έκτασης της τάξεως των 6.650 m² μεταξύ του 1985 και του 1988[9][10]. Επιπρόσθετες αρχαιολογικές ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν, επίσης, προς το 1998[11]. Στα βορειοανατολικά της πλατείας, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σημαντικά ευρήματα χρονολογούμενα στην αρχαία περίοδο: κατάλοιπα αρχαίας οδού, αριθμός ταφικών μνημείων, καθώς και θεμέλια κτίσματος[4]. Η Πλατεία Κοτζιά βρίσκεται επί του αρχαίου Θεμιστόκλειου Τείχους της Κλασικής Αθήνας, πιο συγκεκριμένα στο ύψος της πύλης των Αχαρνών[12].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) Falconi, Giulia (1997). Solar Buildings: European Students' Competition for the Design of Solar Buildings, 1995-1996. Ρώμη: Gangemi. σελ. 202. ISBN 978-88-7448-750-9. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Babalis, Dimitra (2011). Chronocity: Sensitive Interventions in Historic Environment. Φλωρεντία: Alinea Editrice. σελ. 34. ISBN 978-88-6055-618-9. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «Έργα της γλύπτριας Σοφίας Βάρη στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο». www.tanea.gr. 3 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Bowman, John S.· Marker, Sherry· Heidi, Sarna· Kerasiotis, Peter. Frommer's Greece (Vol. 742). Frommer. σελ. 140. ISBN 978-0-470-52663-7.
- ↑ (Αγγλικά) Theocharaki, Anna Maria (2019). The Ancient Circuit Walls of Athens. Βερολίνο: Walter de Gruyter. σελ. 264. ISBN 978-3-11-063820-2. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Arrigoni, G.· Galani, A.· Galani, L.· Halkia, K. (2017). Online Visual Dialogues about Place: Using the Geostream Tools to Identify Heritage Practices on Photo-sharing Social Media. σελ. 9, 10 & 27. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Zacharatos, Michalis (2005). Official Report of the XXVIII Olympiad. 2 – The Games. σελ. 33 & 299. ISBN 960-88101-8-3. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ (Γαλλικά) Brohm, Jean-Marie (2006). La tyrannie sportive: théorie critique d'un opium du peuple. Παρίσι: Éditions Beauchesne. σελ. 149. ISBN 978-2-7010-1495-1. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) British School at Athens (1994). Archaeological Reports. 41. Αθήνα: Council of the Society. σελ. 5. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) International Study Group on Music Archaeology Symposium (2006). Music archaeology in context: archaeological semantics, historical implications, socio-cultural connotations. Ράντεν: Marie Leidorf. σελ. 59. ISBN 978-3-89646-650-1. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ (Γαλλικά) «Partie 2 - Numéro 2». Bulletin de correspondance hellénique. 128-129. Thorin et fils. 2008. σελ. 1282. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Neils, Jenifer· Rogers, Dylan K. (2021). The Cambridge Companion to Ancient Athens. Cambridge University Press. σελ. 151. ISBN 978-1-108-75414-9. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021.