Πειρατεία των Ευζώνων της Λαμίας

Η λεγόμενη πειρατεία των ευζώνων της Λαμίας ήταν ένα στασιαστικό επεισόδιο που συνέβη την Άνοιξη του 1914 με κατάληψη εμπορικού πλοίου στη Στυλίδα, από λόχο πατριωτών ευζώνων, που είχε έδρα στη Λαμία.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συγκεκριμένα περί τα τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου του 1914 ο υπολοχαγός Φουρίδης συγκροτώντας μία μεγάλη ομάδα από 200 πατριώτες εύζωνες αποφασισμένους για πολεμική σύγκρουση ανέλαβε τη δυναμική μετάβασή τους στην Ήπειρο προς βοήθεια των Ηπειρωτών στον εκεί αγώνα τους κατά των Αλβανών. Έτσι η ομάδα αυτή έχοντας παραλάβει τον απαραίτητον εξοπλισμό σε πυρομαχικά και τρόφιμα κατέβηκε στη Στυλίδα όπου και κατέλαβε βιαίως ένα εμπορικό πλοίο υποχρεώνοντας τον καπετάνιο για άμεσο απόπλου για την Ήπειρο. Ο καπετάνιος προ του κινδύνου της ζωής και του πληρώματός του ακολούθησε τις οδηγίες και απέπλευσε.

Γενόμενο όμως το συμβάν γνωστό στην Αθήνα, αμέσως το Υπουργείο των Ναυτικών διέταξε το Αντιτορπιλικό Β.Π. Α/Τ ΘΥΕΛΛΑ, κυβερνήτης του οποίου ήταν ο πλωτάρχης Όθων Παπαβασιλείου, να σπεύσει και να οδηγήσει το πειρατικό πλοίο στον λιμένα του Πειραιά. Πράγματι το ΘΥΕΛΛΑ συνάντησε το εν λόγω πλοίο ανοικτά του Σαρωνικού Κόλπου όπου και ακολουθώντας παράπλευρη με αυτό πορεία έδωσε με φωτεινά σήματα εντολή για αλλαγή πορείας προς τον Πειραιά. Κατά την στιγμή όμως που ο καπετάνιος του εμπορικού εκτελούσε την αλλαγή πορείας ένας από τους εύζωνες πατριώτες που αντελήφθη την αλλαγή όρμισε στη γέφυρα του πλοίου και αρπάζοντας τον οιακοστρόφειο (τιμόνι) και εν αγνοία του ορθού χειρισμού του έστρεψε όλο κατ΄ αντίθετη φορά με συνέπεια όχι μόνο να επανέλθει το πλοίο στην προηγούμενη πορεία αλλά και να στραφεί κατά του αντιτορπιλικού που συνέπλεε με συνέπεια τη σύγκρουση των πλοίων με εκατέρωθεν ζημιές, ιδιαίτερα όμως εκτεταμένες του αντιτορπιλικού.
Η κατάληξη ήταν να καταπλεύσει τελικά το "πειρατικό" πλοίο στον Πειραιά, και να μη ασκηθεί δίωξη κατά των ευζώνων λόγω των έκρυθμων γεγονότων της εποχής, το δε αντιτορπιλικό να καταπλεύσει στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας όπου και παρέμεινε επί δίμηνο σε περιορισμένη ακινησία για αποκατάσταση ζημιών.

Λαογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν στο πειρατικό πλοίο ανέβηκαν δημοσιογράφοι της Αθήνας και ρώτησαν τους στασιαστές γιατί προέβησαν σ΄ αυτήν την πράξη εκείνοι απάντησαν:
- « για τον Κουμπάρο !» (εννοώντας τον Βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄).
Στην επισήμανση όμως των δημοσιογράφων ότι η πράξη τους είχε στεναχωρήσει τον Κουμπάρο, εκείνοι απάντησαν με το χαρακτηριστικό τοπικό ιδίωμα, μη πιστεύοντας στα λεγόμενά τους:
- «Τι λιες στο Θεό σ(ου), ο κουμπάρ(ο)ς θυμωμέν(ο)ς; Αυτά μωρέ αρέσ(ου)ν του κουμπάρ(ου)».

Σημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώνεται ότι το εν λόγω πολεμικό πλοίο ΘΥΕΛΛΑ, αμέσως μετά την ενεργοποίησή του, εκτελώντας περιπολία στο Βόρειο Αιγαίο ήταν αυτό που πρώτο αντελήφθη τα γερμανικά πλοία, το θωρηκτό Γκαίμπεν και το καταδρομικό Μπρέσλαου να εισέρχονται στα Δαρδανέλια γεγονός που θορύβησε τότε εξαιρετικά, τόσο το Βρετανικό Ναυαρχείο, που είχαν διαφύγει της καταδίωξης της αγγλικής μοίρας, όσο και το ελληνικό Υπουργείο των Ναυτικών, με δεδομένο ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε ξεκινήσει την επιστράτευση.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περικλής Ι. Αργυρόπουλος "Αναμνήσεις" Εκδόσεις Αρσενίδη - Αθήνα 1996, σελ.111-112.
Απ. Π. Παπαθεοδώρου "Αρχείο Αθ. Τσεκούρα της Επιμελητείας Ιωαννίνων της Αυτονόμου Ηπείρου" (Ιωάννινα: Ίδρυμα Βορειοηπειρωτικών Μελετών αρ. 10, 1985) σελ.56-57.