Παύλος Μάτεσις
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Παύλος Μάτεσις | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παύλος Μάτεσις (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 12 Ιανουαρίου 1933 Λάμπεια Ηλείας |
| Θάνατος | 20 Ιανουαρίου 2013[1] Αθήνα |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλικό επεισόδιο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά Αγγλικά Γαλλικά Ισπανικά |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή Χρήστου Βαχλιώτη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας μεταφραστής |
| Αξιοσημείωτο έργο | Η μητέρα του σκύλου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβείο «Κάρολος Κουν» (1989) |
| Υπογραφή | |
 | |
Ο Παύλος Μάτεσις (Δίβρη Ηλείας, 12 Ιανουαρίου 1933-Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2013) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μάτεσις γεννήθηκε στη Δίβρη Ηλείας. Μέχρι τα 19 χρόνια του έζησε σε πολλές επαρχιακές πόλεις. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή Αθηνών, μουσική (πτυχίο βιολιού) και ήξερε να μιλά πολλές ξένες γλώσσες όπως Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά.
Πρωτοεμφανίστηκε το 1967 με το θεατρικό έργο Η τελετή, το οποίο ανέβηκε στο Θέατρο Νέας Ιωνίας του Γιώργου Μηχαηλίδη. Για όλη τη διάρκεια του 1969 έζησε στο Λονδίνο. Επίσης έγραψε και σκηνοθέτησε δυο τηλεοπτικά σήριαλ τα οποία προβλήθηκαν από την ΥΕΝΕΔ (1974-1976) και ένα το οποίο προβλήθηκε από την ΕΡΤ το 1983, το Κυρία Αρσενία σ' αγαπώ, το οποίο όμως είχε άδοξο τέλος, λόγω έντονης αντίδρασης της τότε προέδρου της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος (ΕΓΕ), Μαργαρίτας Παπανδρέου (η σύζυγος του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου), και αντί των προγραμματισμένων 13 επεισοδίων προβλήθηκαν μόνο τα έξι. Στο θεατρικό έργο Εξορία, έφτασε σε κορυφαίες επιτεύξεις, αφού με αυτόν τον τρόπο αποκάλυψε ανεξερεύνητες πτυχές της νεοελληνικής συνείδησης. Το 1989 ο Δήμος Αθηναίων του απένειμε το Βραβείο Κάρολος Κουν για το έργο Περιποιητής φυτών.
Τον Δεκέμβριο του 2010 έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο, με αποτέλεσμα να χάσει τη φωνή του[2]. Πέθανε στις 20 Ιανουαρίου του 2013 σε ηλικία 80 ετών, σε ιδιωτική κλινική. Η κηδεία του έγινε δύο μέρες αργότερα στο Νεκροταφείο Παπάγου.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θεατρικά Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η καθαίρεση, Αθήνα, Κέδρος, 1969
- Βιοχημεία, Αθήνα, Δωδώνη, 1971· Καστανιώτης, 1997
- Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο, Αθήνα, Κέδρος, 1973· Καστανιώτης, 1997
- Διηγήματα, Αθήνα, Κέδρος, 1976
- Εξορία, Αθήνα, Εστία, 1982
- Λύκε-λύκε, Αθήνα, Εστία, 1984
- Μικρό-Αστικό Δίκαιο, Αθήνα, Κέδρος, 1984
- Περιποιητής φυτών, Αθήνα, Κέδρος, 1989, Καστανιώτης, 1997
- Προς Ελευσίνα, Αθήνα, Εστία, 1995
- Η τελετή, Αθήνα, Καστανιώτης, 1997
- Η βουή, Αθήνα, Καστανιώτης, 1997
- Ενοικιάζεται φύλακας άγγελος, Αθήνα, Εστία, 2002
Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αφροδίτη, Αθήνα, Εστία, 1986, 2000
- Η μητέρα του σκύλου, Αθήνα, Καστανιώτης, 1990
- Ο παλαιός των ημερών, Αθήνα, Καστανιώτης, 1994
- Πάντα καλά, Αθήνα, Καστανιώτης, 1998, 2002
- Σκοτεινός οδηγός, Αθήνα, Καστανιώτης, 2002
- Μύρτος, Αθήνα, Καστανιώτης, 2004
- Αλδεβαράν, Αθήνα, Καστανιώτης, 2007
- Graffito (2009), Αθήνα, Καστανιώτης, 2009
Συλλογές Διηγημάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ύλη Δάσους (2000)
Μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταφράσεις θεατρικών έργων
Θεατρική περίοδος 1966 - 1967
Joseph Kesselring, Αρσενικό και παλιά δαντέλα (για τον Θίασο Άλκηστης Γάσπαρη στο Θέατρο Όρβο / σκηνοθεσία Γιώργου Εμιρζά)
Θεατρική περίοδος 1969 - 1970
Harold Pinter, Πάρτι γενεθλίων (για το Θέατρο Τέχνης / σκηνοθεσία Καρόλου Κουν)
Θεατρική περίοδος 1970 (θερινή)
Fernando Arrabal, Νεκροταφείο αυτοκινήτων (για το Θέατρο Τέχνης / σκηνοθεσία Καρόλου Κουν)
Θεατρική περίοδος 1970 - 1971
Eugène Ionesco, Το παιχνίδι της σφαγής (για το Θέατρο Τέχνης / σκηνοθεσία Καρόλου Κουν)
Θεατρική περίοδος 1971 - 1972
Ben Jonson, Ο αλχημιστής (για το Εθνικό Θέατρο / σκηνοθεσία Σωκράτη Καραντινού)
Eugene O' Neill, Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα: ο γυρισμός (για το Εθνικό Θέατρο / σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη)
Harold Pinter, Η συλλογή (για τον Θίασο Ζωντανό Θέατρο Αθήνας / σκηνοθεσία Πάνου Παπαϊωάννου)
Θεατρική περίοδος 1972 - 1973
Georges Michel, Κυριακάτικος περίπατος (για το Ανοιχτό Θέατρο / σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη)
Georges Michel, Τα παιγνίδια (για τον Θίασο Άννας Συνοδινού / σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη)
Slawomir Mrożek, Τάνγκο (για τον Θίασο Νίκου Κούρκουλου / σκηνοθεσία Σπύρος Ευαγγελάτου)
Miguel de Cervantes, Δον Κιχώτης (θεατρική διασκευή Yves Jamiaque) (για το Εθνικό Θέατρο / σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη)
Θεατρική περίοδος 1973 - 1974
Roger Vitrac, Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία (για το Θέατρο Τέχνης / σκηνοθεσία Καρόλου Κουν)
Θεατρική περίοδος 1974 (θερινή)
Richard Harris, Leslie Darbon, Δύο και δύο κάνουν σεξ (για τον Θίασο Αλέκου Αλεξανδράκη - Νόνικας Γαληνέα / σκηνοθεσία Αλεξανδράκη - Γαληνέα)
Θεατρική περίοδος 1974 (θερινή)
Jules Pfeiffer, Ας παίξουμε τους δολοφόνους (για το Θέατρο Σάτιρας / σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη)
Θεατρική περίοδος 1974 - 1975
Alan Ayckbourn, Η αστική τάξη αστειεύεται (για τον Θίασο Άγγελου Αντωνόπουλου - Βέρας Ζαβιτσιάνου / σκηνοθεσία Μηνά Χρηστίδη)
Luigi Pirandello, Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή (για τον Θίασο Γιάννη Φέρτη - Ξένιας Καλογεροπούλου / σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα)
Sean O' Casey, Κόκκινα τριαντάφυλλα για μένα (για τον Θίασο Κώστα Καρρά / σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα)
Bertolt Brecht, Ταμπούρλα στη νύχτα (για τον Θίασο Νίκου Κούρκουλου / σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού)
Θεατρική περίοδος 1975 (θερινή)
Alan Ayckbourn, Εμείς, αυτοί και οι άλλοι (για τον Θίασο Γιάννη Φέρτη - Ξένιας Καλογεροπούλου / σκηνοθεσία Robin Midgley)
Θεατρική περίοδος 1975 - 1976
Neil Simon, Καμπίρια (για τον Θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη / σκηνοθεσία Μιχάλη Μπούχλη)
Bernard Slade, Κάθε χρόνο τέτοια μέρα (για τον Θίασο Αλέκου Αλεξανδράκη - Νόνικας Γαληνέα / σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά)
Henrik Ibsen, Γιάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν (για το Εθνικό Θέατρο / σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή)
Bertolt Brecht, Η όπερα της πεντάρας (για το Θέατρο Κάππα / σκηνοθεσία Jules Dassin)
Θεατρική περίοδος 1978 (θερινή)
Αριστοφάνης, Πλούτος (για το Αμφι-Θέατρο / σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου)
Pierrette Bruno, Πέπσι (για τον Θίασο Αλέκου Αλεξανδράκη - Νόνικας Γαληνέα / σκηνοθεσία Αλέκου Αλεξανδράκη)
Θεατρική περίοδος 1978 - 1979
Μολιέρος, Ταρτούφος (για το Αμφι-Θέατρο / σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου)
Μαξίμ Γκόρκι, Οι τελευταίοι (για τον Θίασο Μάνου Κατράκη / σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη)
Peter Stone, Μερικοί το προτιμούν καυτό (για τον Θίασο Αλέκου Αλεξανδράκη - Νόνικας Γαληνέα / σκηνοθεσία Αλέκου Αλεξανδράκη)
Θεατρική περίοδος 1979 - 1980
Hugh Leonard, Ντα (για τον Θίασο Μάνου Κατράκη / σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη)
Θεατρική περίοδος 1980 - 1981
Bernard Slade, Τζούλια (για τον Θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη / σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή)
Neil Simon, Το μονό ζευγάρι (για τον Θίασο Νίκου Κούρκουλου / σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά)
Neil Simon, Παίζουν το τραγούδι μας (για τον Θίασο Μαίρης Χρονοπούλου / σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου)
Mark Medoff, Σάρα (Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού) (για τον Θίασο Έλλης Λαμπέτη / σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη)
Θεατρική περίοδος 1981 (θερινή)
Giuseppe Patroni Griffi, Πρόσωπα φυσικά και αλλόκοτα (για το Θέατρο Αθηνά / σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου)
Θεατρική περίοδος 1982 - 1983
Joe Orton, Τα γούστα του κυρίου Σλόαν (για το Απλό Θέατρο / σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα)
Alexandre Dumas (fils), Η κυρία με τις καμέλιες (για τον Θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη / σκηνοθεσία Mauro Bolognini)
Θεατρική περίοδος 1983 (θερινή)
Peter Stone, Η γυναίκα της χρονιάς (για τον Θίασο Σμαρούλας Γιούλη / σκηνοθεσία John Sharpe)
Θεατρική περίοδος 1983 - 1984
Joe Orton, Τι είδε ο υπηρέτης! (Αυτά που είδε ο μπάτλερ) (για το Απλό Θέατρο / σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα)
Θεατρική περίοδος 1984 (θερινή)
Joe Swerling, Abe Burrows, Μάγκες και κούκλες (για τον Θίασο Σμαρούλας Γιούλη / σκηνοθεσία Larry Oaks)
Θεατρική περίοδος 1985 (θερινή)
Αριστοφάνης, Ειρήνη (για το Αμφι-Θέατρο / σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου)
Θεατρική περίοδος 1985 - 1986
Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais, Οι τρελές ημέρες, Ο κουρέας της Σεβίλης, Ο γάμος του Φίγκαρο (για το Ανοιχτό Θέατρο / σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη)
Arthur Miller, Ψηλά από τη γέφυρα (για τον Θίασο Νίκου Κούρκουλου / σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου)
Michael Stewart, Hello Dolly (για τον Θίασο Σμαρούλας Γιούλη / σκηνοθεσία John Sharpe)
William Shakespeare, Όπως σας αρέσει (για το Αμφι-Θέατρο / σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου)
Θεατρική περίοδος 1987 - 1988
Jean-Pierre Grédy, Λίγο πιο νωρίς λίγο πιο αργά (για τον Θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη / σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου)
Ken Kesey, Στη φωλιά του κούκου (θεατρική διασκευή Dale Wasserman) (για τον Θίασο Νίκου Κούρκουλου / σκηνοθεσία Leon Rubin)
Θεατρική περίοδος 1988 - 1989
Neil Simon, Το αταίριαστο ζευγάρι (για τον Θίασο Σμαρούλας Γιούλη / σκηνοθεσία Vernon Hincle)
Θεατρική περίοδος 1989 - 1990
Joe Orton, Λεηλασία (για το Απλό Θέατρο / σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα)
Willy Russel, Σίρλεϋ Βάλενταϊν (για τον Θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη / σκηνοθεσία Μίνω Βολανάκη)
Bernard Slade, Γεια σου (για τον Θίασο Νίκου Κούρκουλου / σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου)
Θεατρική περίοδος 1990 (θερινή)
Αριστοφάνης, Θεσμοφοριάζουσες (για το Εθνικό Θέατρο / σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα)
Αριστοφάνης, Βάτραχοι (για το Ανοιχτό Θέατρο / σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη)
Θεατρική περίοδος 1991 (θερινή)
Αριστοφάνης, Όρνιθες (για τον Θίασο Γιώργου Μεσσάλα / σκηνοθεσία Γιώργου Μεσσάλα)
Θεατρική περίοδος 1991 - 1992
Μολιέρος, Ο κατά φαντασίαν ασθενής για το Εθνικό Θέατρο / σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα)
Θεατρική περίοδος 1993 - 1994
Alan Ayckbourn, Συνέβη και του χρόνου (για το Θέατρο Ιλίσια / σκηνοθεσία Κώστα Αρζόγλου)
Θεατρική περίοδος 1994 (θερινή)
Αριστοφάνης, Νεφέλαι (για το Εθνικό Θέατρο / σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη)
Θεατρική περίοδος 1994 - 1995
Howard Lindsay, Oscar Hammerstein II, Russel Crouse, Η μελωδία της ευτυχίας (για τον Θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη / σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη)
David Mamet, Ολεάννα (για το Απλό Θέατρο / σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα)
Θεατρική περίοδος 1998 (θερινή)
Αριστοφάνης, Αχαρνής (για το Ανοιχτό Θέατρο / σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη)
Θεατρική περίοδος 1998 - 1999
William Shakespeare, Ο Φάλσταφ (Οι πρόσχαρες κυρίες του Γουίνδσορ) (για το Θέατρο «Τζένη Καρέζη» / σκηνοθεσία Λεωνίδας Τριβιζάς)
Θεατρική περίοδος 2000 (θερινή)
David Hare, Το μπλε δωμάτιο (για το Θέατρο Λαμπέτη / σκηνοθεσία Βαρβάρας Μαυρομάτη)
Θεατρική περίοδος 2002 - 2003
Brian Friel, Ο ξεριζωμός (για το Απλό Θέατρο / σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα)
Θεατρική περίοδος 2006 (θερινή)
Αριστοφάνης, Σφήκες (για το Αμφι-Θέατρο / σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου)
Άλλες μεταφράσεις
- Arthur Hailey, Διεθνές αεροδρόμιο (Σιδέρης, 1970)
- Antonin Artaud, Το θέατρο και το είδωλό του (Δωδώνη, 1971)
- Tennessee Williams, Λεωφορείο ο πόθος και έξι μονόπρακτα (μαζί με την Κωστούλα Μητροπούλου) (Γκοβόστης, 1973)
- Kurt Vonnegut, Ο πιανίστας (Κάκτος, 1978)
- Ray Bradbury, Το τέλος του κόσμου (Κάκτος, 1978)
- Stratis Haviaras, Όταν τραγουδούσαν τα δέντρα (Ερμής, 1980)
- Margaret Atwood, Η ιστορία της πορφυρής δούλης (Εστία, 1989)
- Jules Dassin, Ο μπαμπάς τρελαινόταν για Καρούζο (σενάριο για μια ταινία) (Καστανιώτης, 1990)
- Harold Pinter, Οι νάνοι (Καστανιώτης, 1991)
- Marianne McDonald, Αρχαίος ήλιος, νέο φως: το αρχαίο ελληνικό δράμα στη σύγχρονη σκηνή (Εστία, 1993)
- Peter Ackroyd, Καληνύχτα, κύριε 'Οσκαρ Ουάιλντ (Καστανιώτης, 1995)
- Stendhal, Η Βιττόρια Ακκοραμπόνι, Δούκισσα του Μπρατσιάνο (Καστανιώτης, 1997)
- Alain-Fournier, Ο μεγάλος Μωλν (Καστανιώτης, 1999)
- Alba Ambert, Η απόλυτη σιωπή (Καστανιώτης, 2000)
- Αριστοφάνης, Λυσιστράτη (Καστανιώτης, 2001)
- William Faulkner, Η βουή και η μανία (Καστανιώτης, 2002)
- Adolfo Bioy Casares, Σχέδιο διαφυγής (Πατάκης, 2006)
- Jean Genet, Ο σκοινοβάτης (Ηλέκτρα, 2007)
- William Shakespeare, Η τραγική ιστορία του Άμλετ, πρίγκιπα της Δανιμαρκίας (Τόπος, 2009)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Author and playwright Pavlos Matesis dies».
- ↑ Σελλά, Όλγα (22 Ιανουαρίου 2013). «Παύλος Μάτεσις, υπηρέτης της τέχνης του λόγου». Η Καθημερινή (Αθήνα). https://www.kathimerini.gr/culture/478797/paylos-matesis-ypiretis-tis-technis-toy-logoy/. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2017.
|