Παναγιώτης Ρουμελιώτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά στον οικονομολόγο και πολιτικό. Για τον πετοσφαιριστή με το ίδιο ονοματεπώνυμο, δείτε: Παναγιώτης Ρουμελιώτης (πετοσφαιριστής).
Παναγιώτης Ρουμελιώτης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Παναγιώτης Ρουμελιώτης (Ελληνικά)
Γέννηση19  Αυγούστου 1947
Σουέζ
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[1]
οικονομολόγος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΠανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εμπορίου της Ελλάδας
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Ελλάδας
Ευρωβουλευτής (1989–1994, Ελλάδα)[2]

Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης (Σουέζ, Αίγυπτος, 19 Αυγούστου 1947) είναι Έλληνας οικονομολόγος, πανεπιστημιακός, τραπεζίτης, πολιτικός και συγγραφέας με καταγωγή από τα Δωδεκάνησα.[3]

Υπήρξε οικονομικός σύμβουλος, συνεργάτης και υπουργός του Ανδρέα Παπανδρέου, αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς και καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια. Από το 2016 έως τον Μάρτιο του 2019 διετέλεσε πρόεδρος της Τράπεζας Αττικής, θέση από την οποία παραιτήθηκε ενόψει επαπειλούμενης διαδικασίας καθαίρεσής του από την Τράπεζα της Ελλάδος[4][5].

Ακαδημαϊκή και επαγγελματική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι πτυχιούχος οικονομικών επιστημών του 6oυ Τμήματος της École des hautes études en sciences sociales - Σορβόννης, διδάκτωρ (doctorat de 3e cycle) οικονομικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισιού I - Σορβόννης και διδάκτωρ (doctorat d'État) οικονομικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισιού ΙΙ.[6] Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ, ιδρυθέν από τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1961) ερευνητής και στη συνέχεια καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης.

Επίσης, διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ.) του Παντείου Πανεπιστημίου και πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Προβλέψεων του Ευρωμεσογειακού Κόσμου (IPEMed - Institut de Prospective Economique du Monde Μéditerranéen). Από τον Μάρτιο του 2010 μέχρι το Δεκέμβριο του 2011 διετέλεσε αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής και εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.[7]

Από το Δεκέμβριο του 2011 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 ήταν αντιπρόεδρος Δ.Σ. της Τράπεζας Πειραιώς, πρόεδρος της Επιτροπής Διαχείρισης Κινδύνων του Δ.Σ. (Risk Management Committee), μέλος της Επιτροπής Στρατηγικού Σχεδιασμού και συγχρόνως υπεύθυνος και για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις του Ομίλου. Γνωρίζεται με τον πρόεδρο του Ομίλου, Μιχάλη Σάλλα, από την εποχή που και οι δυο ήταν σύμβουλοι του Ανδρέα Παπανδρέου.

Από τον Μάιο του 2015 μέχρι τον Ιούλιο του 2016 διατέλεσε πρόεδρος Δ.Σ. του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», ενώ τον Σεπτέμβριο του 2016 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου Δ.Σ. της Τράπεζας Αττικής.

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης από το 1978 συμμετείχε στο οικονομικό επιτελείο του Ανδρέα Παπανδρέου μαζί με τους Γεράσιμο Αρσένη, Απόστολο Λάζαρη, Κώστα Σημίτη κ.α. Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου Συντονισμού (Οκτώβριος - Δεκέμβριος 1981), υφυπουργός στο ίδιο υπουργείο (Δεκέμβριος 1981 – Ιούλιος 1982), υφυπουργός Οικονομικών (Ιούλιος 1982 – Σεπτέμβριος 1983) και υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας (Απρίλιος 1984 – Φεβρουάριος 1987).

Στις 5 Φεβρουαρίου 1987 έγινε υπουργός Εμπορίου, ενώ στο τέλος του ίδιου χρόνου (27 Νοεμβρίου 1987) και μέχρι το πέρας της κυβερνητικής θητείας (2 Ιουλίου 1989), διετέλεσε υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Παρ' ότι υπήρξε μέλος στα υπουργικά συμβούλια του ΠΑΣΟΚ, ουδέποτε διεκδίκησε κοινοβουλευτική έδρα.

Σύμφωνα με τον Νίκο Νικολάου, προϊστάμενο του οικονομικού ρεπορτάζ της Καθημερινής (που ασκούσε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου), η θητεία του Ρουμελιώτη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας την περίοδο 1987 - 1989 ήταν ιδιαίτερα επιτυχής, και μάλιστα σε ταραγμένες πολιτικά συνθήκες (ασθένεια Ανδρέα Παπανδρέου και εγχείρηση στο Χέρφιλντ, σκάνδαλο Κοσκωτά):

«ο κ. Ρουμελιώτης είχε λοιπόν μπροστά του ένα δύσκολο δρόμο, γεμάτο παγίδες. Παρά ταύτα τα κατάφερε! Τον έσωσαν τελικά πρώτον, η οικονομική του μόρφωση, δεύτερον, η μεγάλη του πείρα, αφού είχε θητεύσει σαν υφυπουργός στο Εθνικής Οικονομίας και με τον Λάζαρη, και με τον Αρσένη και με τον Σημίτη και, τρίτον, η ανεπιφύλακτη στήριξη από τον Ανδρέα».[8]

Στις 18 Ιουνίου 1989 ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης εκλέχθηκε ευρωβουλευτής (Ευρωεκλογές 1989) τοποθετούμενος στην τέταρτη θέση του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ, μάλιστα για την εκλογή του αυτή παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Διετέλεσε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έως τη λήξη της θητείας του, το 1994. Κατά τη θητεία αυτή υπήρξε μέλος πολλών επιτροπών (Επιτροπή Οικονομικής, Νομισματικής και Βιομηχανικής Πολιτικής, Επιτροπή Θεσμικών Θεμάτων, Υποεπιτροπή Νομισματικών Θεμάτων κλπ.)

Άλλες δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Διετέλεσε πρόεδρος Ομάδας Εργασίας για τον Εκδημοκρατισμό, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων του Συμφώνου Σταθερότητας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (2000–2001)
  • Ήταν ειδικός εκπρόσωπος του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Διαδικασία Σταθερότητας στα Βαλκάνια (1997–2000)
  • Ως σύμβουλος του πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Ξενοφώντα Ζολώτα, οργάνωσε την Υπηρεσία Ελέγχου των Εισαγωγών και Εξαγωγών
  • Διηύθυνε την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Νομισματικών και Πιστωτικών Θεμάτων του Υπουργείου Συντονισμού
  • Πραγματοποίησε, για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών, διάφορες αποστολές σε αναπτυσσόμενες χώρες, προκειμένου να συμβουλεύσει τις κυβερνήσεις τους σε θέματα σχετικά με τις δραστηριότητες των πολυεθνικών επιχειρήσεων
  • Μετά την κλήση του από την Τράπεζα της Ελλάδος για εξηγήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά του στην τράπεζα ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης υπέβαλε την παραίτησή του από την προεδρία του διοικητικού συμβουλίου της Attica Bank

Σκάνδαλο Κοσκωτά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Ιουλίου 1989, έναν μήνα μετά την εκλογή του ως ευρωβουλευτή, η Βουλή τον παρέπεμψε (με 170 ψήφους) για δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο που δίκασε το Σκάνδαλο Κοσκωτά, με την κατηγορία της παράβασης του νόμου περί ευθύνης υπουργών (για την ιδιότητά του ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας). Τελικά ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους τέσσερις παραπεμφθέντες (Ανδρέα Παπανδρέου, Μένιο Κουτσόγιωργα, Δημήτρη Τσοβόλα και Γιώργο Πέτσο), δεν δικάστηκε καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινουβούλιο αρνήθηκε να άρει την ασυλία του, κάτι που ήταν απαραίτητο ώστε να τεθεί ενώπιον της δικαιοσύνης.

Διακρίσεις και βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης έχει τιμηθεί με πολλές διεθνείς διακρίσεις και βραβεία. Είναι Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Γαλλικής Δημοκρατίας, των Πατριαρχείων Ιεροσολύμων και Αλεξανδρείας, ενώ έχει τιμηθεί με το παράσημο του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, της Πολωνικής Δημοκρατίας, καθώς και με το Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας Εμπορικών Επιστημών και του Glob Art Innovation της Αυστρίας.

Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και μελετών σε θέματα διεθνούς οικονομικής διακυβέρνησης. Τον Νοέμβριο του 2011 το όνομά του ακούστηκε από δημοσιογραφικές πηγές ως ενός από τους υποψήφιους για τη θέση του πρωθυπουργού μετά την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.europarl.europa.eu. 1044. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  2. www.europarl.europa.eu. 1044.
  3. εφημερίδα: ΔΡΑΣΙΣONLINE, 14 Μαρτίου 2011[νεκρός σύνδεσμος]
  4. Κώνστας, Χρήστος (7 Μαρτίου 2019). «Η Τράπεζα της Ελλάδος καθαιρεί αύριο τον Πρόεδρο της Attica Bank Παναγιώτη Ρουμελιώτη». Banks.com.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2019. 
  5. Team, ΤοΒΗΜΑ (13 Μαρτίου 2019). «Π. Ρουμελιώτης: Παραιτήθηκε από την Attica Bank». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2019. 
  6. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2015. 
  7. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2015. 
  8. http://www.kathimerini.gr/310577/article/epikairothta/ellada/afhghseis-o-ka8hghths-poy-empistey8hke-o-andreas

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κώστας Διγκαβές, Ελληνικό και Διεθνές Αλμανάκ 1988, Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη 1988
  • Παναγιώτης Κουστένης, «Σκάνδαλο Κοσκωτά» και «Παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο», στο λεξικό Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80, Εκδόσεις "Το Πέρασμα", Αθήνα 2010. ISBN 978-960-98310-8-6

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]