Μαντόννα Σιστίνα

Η Παναγία του Αγίου Σίξτου (Madonna Sistina) είναι έργο του Ραφαήλ (1513-1514). Βρίσκεται στην Πινακοθήκη της Δρέσδης. Εικονίζονται η Παναγία με το Θείο Βρέφος, την Αγία Βαρβάρα και τον Άγιο Σίξτο (γύρω στο 1513).
Η μορφή της Παναγίας έχει ομοιότητες με την ερωμένη του Ραφαήλ, Μαργαρίτα, γνωστή ως La Fornarina. Ο Άγιος Σίξτος έχει το πρόσωπο του πάπα Ιουλίου Β΄.
Οι δύο Άγιοι βρίσκονται ανάμεσα στην Παναγία και στους πιστούς, μεσολαβώντας μεταξύ των δύο πλευρών.
Προαναγγέλλεται έτσι η μέθοδος αναπαράστασης των θείων προσώπων κατά την εποχή της Αντιμεταρρύθμισης. Αυτό πάντως στο οποίο κυρίως οφείλει την μεγάλη δημοτικότητά του ο πίνακας, είναι τα δύο αγγελάκια στην βάση του, αναπαραχθέντα απειράριθμες φορές.
Πιθανώς κατόπιν παραγγελίας του πάπα Ιουλίου Β΄, ο Ραφαήλ δημιούργησε το 1513 ή 1514 το έργο αυτό για την κεντρική αγία τράπεζα του ναού του Αγίου Σίξτου, στην Πιατσέντζα. Στον ναό φυλάσσονταν τα λείψανα των δύο αγίων, της Αγίας Βαρβάρας και του Αγίου Σίξτου. Ο πάπας αισθανόταν ευγνωμοσύνη για την Πιατσέντζα, επειδή η πόλη στάθηκε στο πλευρό του κατά τη διαμάχη του το 1512 με τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΒ΄ της Γαλλίας.
Ο πίνακας παρέμεινε στην εκκλησία του Αγίου Σίξτου μέχρι το 1754. Τότε τον αγόρασε ο Αύγουστος Γ΄ της Σαξωνίας. Όταν το 1945 ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε την περιοχή, έστειλε τον πίνακα στη Μόσχα. Αργότερα, όμως, επέστρεψε και πάλι στην Πινακοθήκη της Δρέσδης.

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Μεγάλοι Ζωγράφοι (εκδόσεις Μέλισσα, 2ος τόμος)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sistine Madonna στο Wikimedia Commons