Παλιούρι Χαλκιδικής
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 39°56′32″N 23°39′53″E / 39.94222°N 23.66472°E
| Παλιούρι Χαλκιδικής | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δήμος | Κασσάνδρας, Τοπική Κοινότητα Παλιουρίου Χαλκιδικής |
| Γεωγραφία | |
| Υψόμετρο | 10 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 848 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 630 85 |
| Τηλ. κωδικός | 2374 |
Το Παλιούρι είναι χωριό του νομού Χαλκιδικής. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Κασσάνδρας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (πρόγραμμα Καλλικράτης).
Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας αποτελούσε οικισμό του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος του Δήμου Παλλήνης.
Με βάση την απογραφή πληθυσμού του 2001 οι κάτοικοι είναι 788. Ανάμεσα στα άλλα υπάρχει νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο (Παλιουρίου/Αγ. Παρασκευής) , Γυμνάσιο, αγροτικό ιατρείο, Κ.Α.Π.Η, τοπική ομάδα που αγωνίζεται στο νότιο όμιλο στη Β΄ ερασιτεχνική κατηγορία, ενώ ο πολιτιστικός σύλλογος ονομάζεται "Θέραμβος". Κύριες ασχολίες είναι η μελισσοκομία, οι τουριστικές επιχειρήσεις (ειδικά στους γύρω οικισμούς) και η ελαιοκομία. Οι δρόμοι του έχουν παραδοσιακό χρώμα όπωςκαι γενικότερα η περιοχή. Στο χωριό υπάρχουν δάση από πεύκα.
Δ.δ. Παλιουρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Δημοτικό διαμέρισμα Παλιουρίου (826 κάτοικοι το 2001) απαρτίζεται από τους εξής οικισμούς:
- το Παλιούρι [ 788 ] (έδρα)
- ο Άγιος Νικόλαος Κανίστρου [ 21 ] , γραφικός οικισμός, που απέχει 2 χιλιόμετρα από τα Ξυνά. Έλαβε την ονομασία του από τον ομώνυμο ναό του, που βρίσκεται σε όρμο.[1].
- τα Ξυνά [ 17 ] , που βρίσκονται στα νοτιοανατολικά του Παλιουρίου, στο τέλος του Τορωναίου κόλπου και 6 χλμ. προς το ακρωτήρι Κάνιστρο.
Τουριστικές εγκαταστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ξενία Παλιουρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μερικά χιλιόμετρα βορειότερα του οικισμού βρίσκεται η παραλία "Χρούσου" όπου εκεί τοποθετείται το ομώνυμο Ξενία Παλιουρίου, έργο του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, το οποίο αποτέλεσε την τελευταία ξενοδοχειακή μονάδα που λειτούργησε υπό αυτήν την ονομασία. Ανεγέρθη το 1962 και αποτέλεσε πόλο τουριστών έως τα τέλη της δεκαετίας του 80', όπου και ξεκίνησε η παρακμή καθώς νέες και πιο σύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες είχαν κατασκευαστεί στην ευρεία περιοχή της Κασσάνδρας.
Ανέστειλε την λειτουργία του το Καλοκαίρι του 1997, και μέχρι το 2013 άνηκε στο Ελληνικό Δημόσιο ώσπου εξαγοράστηκε από ιδιώτη. Μέχρι στιγμή δεν έχει υπάρξει κάποια αναστήλωση παρόλο που είχε κριθεί το 2008 διατηρητέο μνημείο νεότερης αρχιτεκτονικής.[2][3][4][5]
Κάμπινγκ Παλιουρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κάμπινγκ Παλιουρίου ιδρύθηκε το 1982 και βρίσκεται 100 μέτρα μακρυά από το Ξενοδοχειακό Συγκρότημα Ξενία. Μπορεί να φιλοξενήσει ως 1.000 επισκέπτες και βρίσκεται εν λειτουργία μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με σχέδια τα οποία προέκυψαν από την εξαγορά του κόλπου του Χρούσου, στην τοποθεσία του σχεδιάζεται να κατασκευαστούν παραθεριστικές κατοικίες του νέου ξενοδοχείου που θα ανεγερθεί στο σημείο του Ξενία Παλιουρίου.[6]
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο σημερινό Παλιούρι πιστεύεται ότι υπήρχε αρχαία πόλη, με το όνομα Θέραμβος, που αναφέρει ο Ηρόδοτος. Ο ίδιος συγγραφέας αναφέρει ότι η πόλη στρατολογήθηκε βίαια από τον Ξέρξη και ίσως γι' αυτό δεν αναφέρεται σε μετέπειτα συγγραφείς. Στη χερσόνησο και στον όρμο του Αγίου Νικολάου έχουν βρεθεί αρχαιολογικά ευρήματα, που πιστοποιούν ότι η πόλη υπήρχε.Κοντά στο σημερινό χωριό και συγκεκριμένα στην ορεινή θέση «Κουτόνι» εντοπίστηκαν, με βάση την επιφανειακή κεραμική, λείψανα ρωμαϊκού οικισμού, που διοικητικά ανήκε στη ρωμαϊκή αποικία της Κασσάνδρειας [7]. Σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ήταν ένα από τα 12 χωριά της χερσονήσου και αποτελούσε βακούφι του Γκαζανφέρ Αγά [8]. Οι κάτοικοι του Παλιουρίου συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 ο ιερέας Νικόλαος Τριανταφύλλου, ο Ιωάννης Αλεξάνδρου και άλλοι[9] . Τον Ιούνιο του 1918, με Βασιλικό Διάταγμα, παραδόθηκε στο Παλιούρι και ο οικισμός "Χρούσω".
Η ονομασία του σημερινού χωριού οφείλεται στα παλιούρια, αγκαθωτούς θάμνους, που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για την περίφραξη των σπιτιών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Πληροφορίες για το Παλιούρι, e-city.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2008.
- ↑ XalkidikiPress.gr (2012-08-21). «Ξεχασμένο για άλλο ένα καλοκαίρι βρίσκεται το Ξενία Παλιουρίου - XalkidikiPress». XalkidikiPress. http://www.xalkidikipress.gr/ksexasmeno-gia-allo-ena-kalokairi-ta-xenia/. Ανακτήθηκε στις 2018-02-20.
- ↑ Genadiev, Lianopoulos Manos lianopoulos@greed.gr, Venelin. «Articles - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΝΕΑ - Σώθηκαν πέντε «Ξενία»Το πρώτο βήμα έγινε...». www.greekarchitects.gr (στα gr). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ «Στον Ιβάν Σαββίδη το Παλιούρι Χαλκιδικής - Πόσο πλήρωσε;». taxalia.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ «Ένα βήμα πιο κοντά για το έργο του Ξενία Παλιουρίου ο Ι. Σαββίδης». http://www.protothema.gr/economy/article/690649/ena-vima-pio-koda-gia-to-ergo-tou-xenia-paliouriou-o-i-savvidis/. Ανακτήθηκε στις 2018-02-20.
- ↑ «Camping Παλιούρι Κασσάνδρα -». campersclub.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δημήτρης Κ. Σαμσάρης, Η ρωμαϊκή αποικία της Κασσάνδρειας (Colonia Iulia Augusta Cassandrensis), Δωδώνη 16(1987), τεύχ. 1, σ. 383
- ↑ http://doumbia-istoria.blogspot.com/2010/12/18.html
- ↑ Νίκος Εμμ. Παπαοικονόμου, "Προσωπογραφία Αγωνιστών του 1821 από τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη", έκδοση Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2016, σ. 473-476, ISBN 978-960-9458-12-2
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Παλιούρι στην ιστοσελίδα του Δήμου Παλλήνης.
- Μπλογκ για την περιοχή του Παλιουρίου
| |||||||||||
| |||||