Πίτερ Χιγκς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πίτερ Χιγκς
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Peter Ware Higgs (Αγγλικά)
Γέννηση
ΥπηκοότηταΗνωμένο Βασίλειο
ΣπουδέςΠανεπιστημιακό Κολέγιο Λονδίνου, Βασιλικό Κολέγιο Λονδίνου
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Φυσικής (2013), Μετάλλιο Χιούζ (1981), Μετάλλιο Ράθερφορντ (1984), Μετάλλιο Ντιράκ (Ινστιτούτο Φυσικής) (1997), Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας, Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστουρίας για την Τεχνική και Επιστημονική Έρευνα (2013), Μετάλλιο Κόπλυ (2015), Μετάλλιο Όσκαρ Κλάιν (2009), Βραβείο Υψηλής Ενέργειας και Σωματιδιακής Φυσικής (1997), Fellow of the Institute of Physics, βραβείο φυσικής Βολφ (2004), Βραβείο Σακουράι (2010), εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας του Εδιμβούργου, Companion of Honour, Clarivate Citation Laureates (2013) και Edinburgh Medal (2013)
Ιστοσελίδα
https://www.ph.ed.ac.uk/higgs, https://research.monash.edu/en/persons/7d70c787-0460-412c-a125-dd90b127ee4d και https://scholars.latrobe.edu.au/phiggs
Πίτερ Χιγκς στην IMDb
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςφυσική
Ιδιότηταθεωρητικός φυσικός, ερευνητής, particle physicist και φυσικός
Διδακτορικός καθηγητήςΤσαρλς Κόουλσον και H. Christopher Longuet-Higgins
Ακαδημαϊκός τίτλοςκαθηγητής πανεπιστημίου
Υπογραφή

Ο Πίτερ Χιγκς (Peter Higgs) είναι Βρετανός φυσικός. Γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1929 στην περιοχή Έλσουικ του Νιούκαστλ, στην Αγγλία.

Το διδακτορικό του (1954) είχε θέμα: «Μερικά προβλήματα στις μοριακές ταλαντώσεις» και ήταν αυτό που τον ώθησε στη μελέτη της εφαρμογής των αρχών συμμετρίας σε φυσικά συστήματα.

Το 1964, δημοσίευσε δύο εργασίες του στο περιοδικό Physical Rev. Letters, για τον μηχανισμό του αυθόρμητου σπασίματος της συμμετρίας, εξηγώντας με αυτόν,τον τρόπο που θα μπορούσαν να αποκτήσουν μάζα τα σωματίδια, που αναφέρονται στο καθιερωμένο πρότυπο.

Ο μηχανισμός αυτός προβλέπει την ύπαρξη ενός μποζονίου,του οποίου οι διακυμάνσεις πεδίου είναι αυτές που γεννούν τη μάζα όλων των σωματιδίων που συνδέονται με αυτό. Το σωματίδιο αυτό δεν είχε ανιχνευθεί πειραματικά μέχρι τώρα. Τα τελευταία πειραματικά δεδομένα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN παρέχουν ισχυρές ενδείξεις για την εύρεση του σωματιδίου.

Το 2013, τιμήθηκε με Νόμπελ Φυσικής από κοινού με το Βέλγο Φρανσουά Ανγκλέρ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]