Πέδρο Σάντσεθ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέδρο Σάντσεθ Πέρεθ-Καστεχόν (Pedro Sánchez Pérez-Castejón)
Πρωθυπουργός της Ισπανίας
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
2 Ιουνίου 2018
ΑναπληρωτήςCarmen Calvo
ΜονάρχηςΦίλιππος ΣΤ΄ της Ισπανίας
ΠροκάτοχοςΜαριάνο Ραχόι
Πρόεδρος της Αντιπολίτευσης της Ισπανίας
Περίοδος
18 Ιουνίου 2017 – 2 Ιουνίου 2018
ΠρωθυπουργόςΜαριάνο Ραχόι
ΔιάδοχοςPablo Casado
Περίοδος
26 Ιουλίου 2014 – 1 Οκτωβρίου 2016
ΠρωθυπουργόςΜαριάνο Ραχόι
ΠροκάτοχοςAlfredo Pérez Rubalcaba
Μέλος της Βουλής της Ισπανίας
Περίοδος
10 Ιανουαρίου 2013 – 29 Οκτωβρίου 2016
Περίοδος
15 Σεπτεμβρίου 2009 – 27 Σεπτεμβρίου 2011
Μέλος Δημοτικού Συμβουλίου της Μαδρίτης
Περίοδος
18 Μαΐου 2004 – 15 Σεπτεμβρίου 2009
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση28 Φεβρουαρίου 1972, Τετουάν
ΕθνότηταΙσπανός
ΥπηκοότηταΙσπανία
Πολιτικό κόμμαPSOE σε
ΣύζυγοςMaría Begoña Gómez Fernández
Παιδιά2
Σπουδές
  • Complutense University of Madrid
  • Complutense University
  • Université libre de Bruxelles
  • IESE Business School
  • University of Navarra
  • Universidad Camilo José Cela
  • Camilo José Cela University
ΕπάγγελμαΠολιτικός
ΒραβεύσειςΜεγάλο κολάρο του Τάγματος του Κόνδορα των Άνδεων (2018)[1]
Τάγμα του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας
Τάγμα του Κόνδορα των Άνδεων
Τάγμα του Ηλίου του Περού
Τάγμα της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 1η τάξη (28  Δεκεμβρίου 2023)[2]
Θρήσκευμααθεϊσμός
Υπογραφή[[File:|150px|upright=1]]
Ιστοσελίδαhttps://sanchezcastejon.es/
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πέδρο Σάντσεθ Πέρεθ-Καστεχόν (Pedro Sánchez Pérez-Castejón, 1972-) είναι Ισπανός πολιτικός από τη Μαδρίτη, γενικός γραμματέας του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος από τον Μάιο του 2017, έχοντας καταλάβει την ίδια θέση για πρώτη φορά από το 2014 μέχρι το 2016. Ανέλαβε πρωθυπουργός της χώρας την 1η Ιουνίου 2018, μετά την υπερψήφιση από το ισπανικό Κοινοβούλιο της πρότασης μομφής εναντίον της κυβέρνησης του προκατόχου του, Μαριάνο Ραχόι[3]. Τον Ιανουάριο του 2020 ο Σάντσεθ σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας με το κόμμα Unidas Podemos, την πρώτη εθνική κυβέρνηση συνασπισμού έπειτα από την επιστροφή της Ισπανίας στη δημοκρατία. Τον Νοέμβριο του 2023 σχηματίστηκε η τρίτη κυβέρνησή του.

Παιδική ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην περιοχή Τετουάν της Μαδρίτης στις 29 Φεβρουαρίου 1972. Ο πατέρας του ήταν επιχειρηματίας και μέλος του PSOE και η μητέρα του δημόσια υπάλληλος[4].

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πέδρο Σάντσεθ τον Ιανουάριο του 2014.

Σπούδασε οικονομικά σε πτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο και το 1993 εντάχθηκε στις τάξεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος[4]. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά.[5] και είναι παντρεμένος, με δύο κόρες[6]

Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοτικός σύμβουλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη του πολιτική θέση ήλθε ως δημοτικός σύμβουλος στο δημαρχείο της Μαδρίτης στην αντιπολίτευση του Λαϊκού Κόμματος υπό την Τρινιδάδ Χιμένεθ.

Αρχικά βήματα στην πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη συνέχεια, το 2009 ορίστηκε αντικαταστάτης του βουλευτή Πέδρο Σόλβες στο Ισπανικό Κοινοβούλιο. Παράλληλα έγινε διδάκτωρ στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο Καμίλο Χοσέ Θέλα[7].

Πρόεδρος του PSOE[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την παραίτηση του Αλφρέδο Πέρεθ Ρουβαλκάβα από τη θέση του γενικού γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος και τις κομματικές εκλογές του Ιουλίου 2014, τον διαδέχθηκε με το 49% των ψήφων[8].

Το 2015 με τον Miquel Iceta.

Όταν το 2014 αναλάμβανε την ηγεσία του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (PSOE), ο ισπανικός τύπος είχε ασχοληθεί με την εμφάνιση του παρά με το πρόγραμμα του.[9]

Στόχοι του νέου γενικού γραμματέα ήταν η εκ νέου προσέλκυση των τέως σοσιαλιστών ψηφοφόρων που σε μεγάλο ποσοστό έτειναν προς τον νέο πολιτικό σχηματισμό, Ποδέμος[10]. Μετά τις βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 2016, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έλαβε 90 έδρες, κατατασσόμενο δεύτερο. Ο Σάντσεθ προτάθηκε από τον βασιλιά Φίλιππο Στ΄ για πρωθυπουργός, αποτυγχάνοντας να λάβει την υποστήριξη του κοινοβουλίου εκτός του Κόμματος των Πολιτών και του Συνασπισμού των Καναρίων Νήσων[11].

Παραίτηση από τη θέση του Προέδρου του PSOE[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σάντσεθ εορτάζοντας τη νίκη του στις εσωκομματικές εκλογές τραγουδώντας "La Internaciona"

Μετά τις αποτυχημένες επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου του 2016 και την απώλεια πέντε εδρών, ο γενικός γραμματέας απέκλεισε την αποχή από την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι, που θα επέτρεπε μια κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας με τη μειοψηφία της Βουλής. Μια τέτοια κίνηση, που θα οδηγούσε την Ισπανία σε τρίτες εκλογές, βρήκε απέναντί της μια μερίδα περιφερειακών ηγετών του κόμματος που υποστήριζαν την αποχή. Κύρια εκφραστής τους ήταν η πρόεδρος της κυβέρνησης της Ανδαλουσίας, Σουσάνα Ντίαθ που είχε την υποστήριξη περιφερειακών προέδρων όπως τον Βαλενθιανό Τσίμο Πουτς και τον Καστιλιανό-Μαντσέγο Εμίλιο Γκαρθία-Πάχε[12].

Η παραίτηση της πλειοψηφίας της εκτελεστικής επιτροπής οδήγησε στην παραίτηση του Πέδρο Σάντσεθ την 1η Οκτωβρίου και την ανάληψη της ηγεσία του κόμματος από μια προσωρινή διαχειριστική επιτροπή.[12] Στις 29 Οκτωβρίου παραιτήθηκε από την ιδιότητά του ως βουλευτής του κόμματος με σκοπό να αποφύγει να ακολουθήσει την κομματική στάση υπέρ της αποχής στην ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου στον Μαριάνο Ραχόι,[13] που σήμανε και την ανάδειξη του τελευταίου σε πρωθυπουργό της χώρας[14].

Την περίοδο κατά την οποία το κόμμα βρισκόταν κάτω από την καθοδήγηση επιτροπής ο Σάντσεθ διατήρησε ενεργή παρουσία και παρουσίασε την υποψηφιότητά του για τις εσωκομματικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 22 Μαΐου 2017. Λαμβάνοντας περίπου το 50% των ψήφων επανήλθε στη θέση του γενικού γραμματέα του κόμματος, νικώντας τους δύο έτερους υποψηφίους, Σουσάνα Ντίαθ και Πάτσι Λόπεθ[15].

Πρόταση μομφής κατά Ραχόι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ραχόι συγχαίρει τον Σάντσεθ μετά την ψηφοφορία επί της πρότασης μομφής και την ανάδειξη του τελευταίου ως του νέου πρωθυπουργού της χώρας.

Στα τέλη του Μάη του 2018 ήρθε η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση "Gürtel" (Γκουρτιέλ), με την οποία εκτός από την ποινή των 351 ετών φυλάκισης για 29 κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων και για πρώην στελέχη ή υπουργούς του Λαϊκού Κόμματος,[16] καταδικάστηκε και το Λαϊκό Κόμμα στην επιβολή προστίμου ύψους 245.492 ευρώ για «συμμετοχή με σκοπό το κέρδος» σε ένα πολυπλόκαμο σύστημα δωροληψιών με αντάλλαγμα αναθέσεις δημοσίων συμβολαίων.[17] Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, τον Ιούλιο του 2017, είχε κληθεί ως μάρτυρας στη δίκη για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Ήταν η πρώτη φορά που ένας πρωθυπουργός εν ενεργεία έδινε κατάθεση σε δικαστήριο στην Ισπανία. Τότε, είχε πει στην κατάθεσή του ότι δεν γνώριζε τίποτα για την οικονομική διαχείριση του κόμματος, του οποίου ήταν δεύτερος στην ιεραρχία από το 1990, και ότι δεν τον απασχόλησε «ποτέ» «κανένα ζήτημα λογιστικής».[18]

Μετά τη δημοσίευση της αποφάσεως, το PSOE κατέθεσε στις 25 Μαΐου στη Βουλή πρόταση μομφής κατά του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι παρουσιάζοντας τον Σάντσεθ ως υποψήφιο για πρωθυπουργό. Η Πρόεδρος του Κογκρέσου των Αντιπροσώπων Ana Pastor Julián ανακοίνωση ότι την 31η Μαΐου και την 1η Ιουνίου θα συζητηθεί η πρόταση αυτή.[19] Την 1η Ιουνίου, η Βουλή με 180 ψήφους υπέρ, 169 κατά και 1 αποχή έριξε την κυβέρνηση του Ραχόι κι ο Πέδρο Σάντσεθ ανακηρύχθηκε πρωθυπουργός της Ισπανίας.[20]

Είναι η πρώτη φορά που πρόταση μομφής έχει αποτέλεσμα στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ισπανίας. Τον Σάντσεθ τον στήριξαν οι Ποδέμος, τα κόμματα υπέρ της Ανεξαρτησίας της Καταλονίας και το Εθνικιστικό Κόμμα των Βάσκων.[21]

Πρωθυπουργός (1 Ιουνίου 2018 - σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορκωμοσία και ανάληψη καθηκόντων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κυβέρνηση Σάντσεθ, το 65% ήταν γυναίκες, ιστορικό και παγκόσμιο ρεκόρ

Ο Βασιλιάς Φίλιππος υπέγραψε το διάταγμα με το οποίο ο Σάντσεζ ορίζεται πρόεδρος της κυβέρνησης την 1η Ιουνίου.[22] Ο Σάντσεζ ορίσθηκε στο μονάρχη την επόμενη μέρα στο Παλάτι Θαρζουέλα, μπροστά σε ένα αντίγραφο του Συντάγματος. Επέλεξε να το κάνει χωρίς θρησκευτικό όρκο όπως είχε υποσχεθεί από τον Ιούλιο του 2014. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος κυβέρνησης στη δημοκρατική περίοδο που δεν ορίστηκε θρησκευτικά.[23][24] Τα 17 μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου του ορίστηκαν στις 7 Ιουνίου.[25][26]

Μετά το διορισμό του, ο Σάντσεζ εξέφρασε την προθυμία του να εξαντλήσει τη θητεία της κυβέρνησής του και να μην προκηρύξει εκλογές μέχρι τον Ιούνιο του 2020.[27]

Μεταναστευτική Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον πρόεδρο της Γαλλίας, Εμμανουελ Μακρόν στις 26 Ιουλίου 2018
Με την καγκελάριο Μέρκελ στις 26 Ιουνίου 2018

Τον Ιούνιο του 2018, η Ιταλία και η Μάλτα αρνήθηκαν να εισέλθουν 2 πλοία στα λιμάνια τους, αφήνοντάς τα χωρίς εναλλακτικό σχέδιο στη Μεσόγειο με 629 μετανάστες.[28][29] Ενόψει αυτής της κατάστασης, η κυβέρνηση Σάντσεθ προσέφερε το λιμάνι της Βαλένθια[30] ως ασφαλές λιμάνι για να αποβιβαστούν και έτσι να αποφευχθεί μια ανθρωπιστική καταστροφή.[31] Στις 30 Ιουνίου 2018, η κυβέρνηση δέχθηκε ένα άλλο σκάφος, στην προκειμένη περίπτωση από την ισπανική ΜΚΟ Open Arms, με 59 μετανάστες, αφού απορρίφθηκαν και πάλι από τις κυβερνήσεις της Μάλτας και την κυβέρνηση της Ιταλίας.[32] Το ίδιο συνέβη δύο εβδομάδες αργότερα.[33] Στις αρχές Αυγούστου, η κυβέρνηση δέχθηκε και πάλι το Open Arms με 87 μετανάστες, αυτή τη φορά στο λιμάνι του Algeciras.[34]

Δεδομένης αυτής της κατάστασης, η Ισπανία έγινε, για πρώτη φορά, η κύρια είσοδος των μεταναστών από την Αφρική[35], κάτι που δεν ήταν καλά αντιληπτό από την κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος και τους Πολίτες, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Sánchez.[36][37][38]

Ο πρόεδρος της κυβέρνησης θεωρεί ότι η μετανάστευση είναι ένα ευρωπαϊκό θέμα και έδειξε την αλληλεγγύη του προς τη γερμανική κυβέρνηση (η οποία το 2015 ανέλαβε πάνω από 1 εκατομμύριο μετανάστες) καταλήγοντας σε συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών με την Ισπανία να καλωσορίσει τους μετανάστες που εισήλθαν το 2015 για τη χώρα της νότιας Ευρώπης, αποφεύγοντας έτσι μια κυβερνητική κρίση στη Γερμανία.[38]

Ο Sánchez έχει λάβει την υποστήριξη δύο από τους σημαντικότερους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον Emmanuel Macron, πρόεδρο της Γαλλίας[39][40] και την Angela Merkel, καγκελάριο της Γερμανίας,[41] οι οποίοι επέλεξαν μια ευρωπαϊκή λύση που θα περιλαμβάνει όλες τις χώρες.

Αντίθετα, οι σχέσεις μεταξύ ισπανικής και ιταλικής κυβέρνησης έχουν οξύνθηκαν λόγω του προβλήματος της μετανάστευσης, με πολυάριθμες αντιπαραθέσεις μεταξύ των μελών της κυβέρνησης, όπως ο Josep Borrell και ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, Matteo Salvini.[42] Ο Sánchez δήλωσε επίσης σε συνέντευξή του ότι "η απαγόρευση προσέγγισης δεν είναι η απάντηση στη μεταναστευτική κρίση", με σαφή αναφορά στην πρωτοβουλία της ιταλικής κυβέρνησης να κλείσει τα λιμάνια της.[43]

Απόρριψη προϋπολογισμών - Προκήρυξη προώρων εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακοινώνοντας την προκήρυξη προώρων εκλογών για τις 28 Απριλίου 2019

Στις 13 Φεβρουαρίου 2019 οι ψήφοι του Λαϊκού Κόμματος, των Πολιτών, Καταλανικού Ευρωπαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος, της Esquerra de Catalunya, ενός τοπικού κόμματος της Αστούριας και των Καναρίων Νήσων, ήταν αρνητικοί στην πρόταση της Κυβέρνησης επί των Κρατικών Προϋπολογισμών για το 2019 και στην ψηφοφορία στη Συνέλευση των Αντιπροσώπων καταψηφίστηκε. Αυτό το γεγονός οδήγησε τον Πρόεδρο να καλέσει τον Τύπο την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου και να ανακοινώσει την προκήρυξη προώρων γενικών βουλευτικών εκλογών για την Κυριακή 28 Απριλίου 2019.[44]

Εκλογές 28 Απριλίου 2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, του Πέδρο Σάντσεθ ήταν ο νικητής των βουλευτικών εκλογών στην Ισπανία. Οι Σοσιαλιστές (PSOE) εξασφάλισαν 122 έδρες, χωρίς να συγκεντρώνουν αυτοδυναμία, αφήνοντας δεύτερο το Λαϊκό Κόμμα (PP) με 66 έδρες, τους Ciudadanos με 58 έδρες, τους Podemos με 42 έδρες και το ακροδεξιό Vox με 24 έδρες.

Το ποσοστό συμμετοχής ανήλθε σε 75,41%, ένα ποσοστό αυξημένο κατά σχεδόν 9 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές του 2016, ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας.

Ο ηγέτης του Podemos, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, δήλωσε ότι το κόμμα του είναι ανοικτό στο ενδεχόμενο να σχηματίσει κυβέρνηση συμμαχίας με το PSOE του Πέδρο Σάντσεθ. «Του εξέφρασα τη βούλησή μας να εργαστούμε προς το να σχηματίσουμε κυβέρνηση συμμαχίας», είπε ο Ιγκλέσιας σε υποστηρικτές του UP στη Μαδρίτη.

Το PSOE και το UP χρειάζονται εάν συμμαχήσουν άλλες 11 έδρες για να εξασφαλίσουν πλειοψηφία.

Στις εκλογές του 2016, το PSOE είχε συγκεντρώσει 85 έδρες. Παράλληλα, κατατοπίστηκε του Λαϊκό Κόμμα, το οποίο από 137 βουλευτές έλαβε μόνο 66.[45][46]

Διεργασίες σχηματισμού κυβέρνησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σάντσεθ στις εκλογές του Απριλίου 2019 αν και δεν εξασφάλισε απόλυτη πλειοψηφία, είχε τη δυνατότητα να σχηματίσει την νέα κυβέρνηση της χώρας. Αρχικά, κάποιοι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούσαν ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση με τη στήριξη του Ποδέμος, του Πάμπλο Ιγκλέσιας και του αριστερού κόμματος υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλονίας. Το άθροισμα των τριών σχηματισμών εξασφαλίζει μεγαλύτερο αριθμό από τις 176 έδρες που εγγυώνται την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή.[47]

Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές θεωρούσαν ότι το πιθανότερο αποτέλεσμα ήταν να προκύψει μια κυβέρνηση συνασπισμού με τους σοσιαλιστές και το αριστερό κόμμα Podemos παρότι χρειάζονταν ακόμη 11 έδρες για να έχουν την πλειοψηφία στη βουλή των 350 εδρών. Αυτό σημαίνει ότι είχαν την ανάγκη για συνεργασία με μικρότερα κόμματα, με πιθανότερα τους βάσκους εθνικιστές ή τους καταλανούς αυτονομιστές.[48]

Εντολή σχηματισμού κυβέρνησης έλαβε, στις 6 Ιουνίου 2019, ο Πέδρο Σάντσεθ στην Ισπανία, από τον βασιλιά Φίλιππο μετά τη νίκη του στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου.

«Δέχομαι με μεγάλη τιμή την πρόσκληση από τον Βασιλιά Φίλιππο, γιατί είναι πραγματικά τιμή να ηγείσαι της Ισπανία. Δέχομαι την πρόσκληση επίσης με υπευθυνότητα και με τεράστια ευγνωμοσύνη στην εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο ισπανικός λαός», δήλωσε μετά την συνάντησή του με τον βασιλιά.

«Την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσω επαφές με τους ηγέτες των τριών μεγαλύτερων κομμάτων εκτός από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, από τη στιγμή που είναι οι ηγέτες οι οποίοι θα διευκολύνουν ή θα μπλοκάρουν τη διαδικασία στο Κογκρέσσο της Ισπανίας», είπε ο εντολοδόχος πρωθυπουργός.

«Οι Ισπανοί πολίτες ήταν ξεκάθαροι με την ψήφο τους στις 28 Απριλίου και στις 26 Μαϊου. Θέλουν να κυβερνήσουν οι Σοσιαλιστές. Δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική. είτε θα κυβερνήσουν οι Σοσιαλιστές, είτε θα κυβερνήσουν οι Σοσιαλιστές. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική», τόνισε χαρακτηριστικά.[49]

Το Κοινοβούλιο της Ισπανίας ξεκίνησε στις 22 Ιουλίου τη διαδικασία της ψηφοφορίας για τον εκ νέου διορισμό στην πρωθυπουργία του Πέδρο Σάντσεθ. Η πρώτη ψηφοφορία διεξήχθη στις 23 Ιουλίου 2019.[50]

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν το ακόλουθο. Ψήφισαν 346. Υπέρ 124, κατά 170, 52 απείχαν.[51]

Στη δεύτερη ψηφοφορία, με ψήφους 124 υπέρ - 155 κατά και 67 βουλευτές να δηλώνουν «αποχή», το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ισπανίας, υπό τον Πέδρο Σάντσεθ, απέτυχε να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης και στην δεύτερη ψηφοφορία που διεξήχθη την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019 στο ισπανικό κοινοβούλιο. Ο Σάντσεθ και το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν κατάφεραν να έλθουν σε συμφωνία με το αριστερό Podemos, προκειμένου να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας.[52]

«Αν μου ζητήσετε αν διαλέξω μεταξύ μιας πρωθυπουργίας που δεν είναι χρήσιμη για την χώρα μου και των πεποιθήσεών μου, δεν έχω δίλημμα. Διαλέγω τις πεποιθήσεις μου και την προστασία της Ισπανίας. » δήλωσε ο Πέδρο Σάντσεθ κατά την ψηφοφορία.

Κατηγόρησε τους αριστερούς Ποδέμος ότι οι απαιτήσεις τους για υπουργεία δεν αντιστοιχούσαν ούτε στην εκλογική τους δύναμη, ούτε στην διαχειριστική τους εμπειρία.

Οι Ποδέμος, από την πλευρά τους, ζητούν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους, κυρίως μέσω του υπουργείου Εργασίας.[53]

Πρόωρες εκλογές του 2023[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το αρνητικό αποτέλεσμα των περιφερειακών και τοπικών εκλογών του 2023, ο Σάντσεθ ανακοίνωσε πρόωρες γενικές εκλογές για τις 23 Ιουλίου. Σε ομιλία του, ο Σάντσεθ δήλωσε ότι είναι σημαντικό να ακουστεί η βούληση του λαού, αλλά τόνισε την ανάγκη να επιμείνει στα μέτρα οικονομικής ανάκαμψης μετά την πανδημία COVID-19 που εφαρμόζει η κυβέρνησή του.[54]

Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο να σχηματίσει κυβέρνηση, ο βασιλιάς ζήτησε από τον Σάντσεθ να προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση.[55]

Στις 9 Νοεμβρίου 2023 ο Σάντσεθ ήρθε σε συμφωνία με τον Junts και τα περισσότερα κοινοβουλευτικά περιφερειακά και περιφερειακά εθνικιστικά κόμματα, εξασφαλίζοντας ουσιαστικά την επανεκλογή του στην πρώτη ψηφοφορία για την ανάληψη των καθηκόντων του που ορίστηκε για τις 16 Νοεμβρίου.[56] Στις 16 Νοεμβρίου επανεξελέγη πρωθυπουργός και σχημάτισε την τρίτη κυβέρνησή του.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πέδρο Σάντσεθ και η Begoña Gómez.

Είναι παντρεμένος από το 2006 με την Begoña Gómez (πλήρες όνομα: Maria Begoña Gomez Fernandez). Η Begoña γεννήθηκε στο Μπιλμπάο.

Το ζευγάρι γνωρίστηκε το 2003 στο πάρτι που διοργάνωσε ένας φίλος του Pedro σε μια βίλα στο Las Matas (Μαδρίτη) με την ιδιαιτερότητα ότι και οι δύο ήταν ντυμένοι με κόκκινο χρώμα. "Πήγα με μερικούς φίλους και εκεί με παρουσίασαν στον Pedro.", δήλωσε η ίδια η Begoña στο πρόγραμμα της Susanna Griso.[57] Το 2005 απέκτησαν την πρώτη τους κόρη, την Ainhoa κι ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκαν σε μια τελετή στο Δημαρχείο της Μαδρίτης με κουμπάρο τον Τρινιντάντ Χιμένεζ. Η γιορτή του γάμου έγινε λίγες μέρες αργότερα. Πλέον, έχουν δύο παιδιά, την Ainhoa ​​και την Carlota, τα οποία έχουν εγγραφεί στο δημόσιο σχολείο.

Η Begoña Gómez γεννήθηκε στο Μπιλμπάο. Σπούδασε μάρκετινγκ κ έκανε μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων στο ESIC και το 1999 άρχισε να εργάζεται σε διάφορες επιχειρήσεις, όπως την Oxfam Intermón, τη Διεθνής Αμνηστία, την Anesvad και την Deutsche Bank. Είναι μέλος της Task Force και διευθύνει το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Στρατηγικής για το Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης.

Είχε δηλώσει ότι σε περίπτωση που ο σύντροφός της ανακηρυχθεί πρόεδρος, θα προτιμούσε να μείνουν στο σπίτι τους στο Pozuelo, αντί του παλατιού "La Moncloa".[58]

Επιτεύγματα σε εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογική ιστορία του Pedro Sánchez
Εκλογές Κόμμα Εκλογική περιφέρεια Θέση αριθμού σταυρών Προσωπικό αποτέλεσμα
Εκλογές του Δημοτικού Συμβουλίου της Μαδρίτης, 2003 PSOE - 24η / 55 Δεν εκλέγει[a]
Εκλογές του Δημοτικού Συμβουλίου της Μαδρίτης, 2007 PSOE - 15η / 57 Εκλέγει
Ισπανικές γενικές βουλευτικές εκλογές, 2008 PSOE Μαδρίτη 21η / 35 Δεν εκλέγει[b]
Ισπανικές γενικές βουλευτικές εκλογές, 2011 PSOE Μαδρίτη 11η / 36 Δεν εκλέγει[c]
Ισπανικές γενικές βουλευτικές εκλογές, 2015 PSOE Μαδρίτη 1η / 36 Εκλέγει
Ισπανικές γενικές βουλευτικές εκλογές, 2016 PSOE Μαδρίτη 1η / 36 Εκλέγει
Ισπανικές γενικές βουλευτικές εκλογές, 2019 PSOE Μαδρίτη 1η / 37 Εκλέγει
  1. Έγινε δημοτικός σύμβουλος το 2004 αντικαθιστώντας την Έλενα Αρντέντο.
  2. Έγινε βουλευτής το 2009, αντικαθιστώντας τον Pedro Solbes.
  3. Έγινε βουλευτής το 2013, αντικαθιστώντας την Cristina Narbona.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.elindependiente.com/politica/2018/08/29/hermano-presidente-sanchez-alianza-bolivia-zapatero/. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2018.
  2. www.president.gov.ua/documents/8602023-49389.
  3. «Who is Pedro Sanchez, Spain's prime minister-designate?». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018. 
  4. 4,0 4,1 País, Ediciones El (12 Ιουνίου 2014). «Una carrera guiada por el azar» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016. 
  5. montero, sara. «El ascenso de Pedro Sánchez: de diputado «desconocido» a secretario general del PSOE». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016. 
  6. pina, marina. «Begoña, la discreta esposa de Pedro Sánchez, «Míster PSOE 2014»». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016. 
  7. Sánchez Pérez-Castejón, Pedro (2012). Innovaciones de la diplomacia económica española: análisis del sector público (2000-2012) (Ph.D.). Universidad Camilo José Cela.
  8. País, Ediciones El (14 Ιουλίου 2014). «Sánchez promete la victoria al PSOE» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016. 
  9. «Ποιος είναι ο Πέδρο Σάντσεθ;». 
  10. Press, Europa. «¿De dónde vienen los votos de Podemos?» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016. 
  11. «El fracaso de Pedro Sánchez inicia la cuenta atrás hacia las elecciones». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016. 
  12. 12,0 12,1 «Los críticos tumban a Pedro Sánchez en un bochornoso Comité Federal». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2016. 
  13. País, Ediciones El (2016-10-30). «Pedro Sánchez deja el escaño y lanza su candidatura a la secretaría general» (στα es). EL PAÍS. http://politica.elpais.com/politica/2016/10/29/actualidad/1477735635_217414.html. Ανακτήθηκε στις 2016-10-31. 
  14. «Rajoy, investido presidente gracias a la abstención de todos los diputados del PSOE excepto 15». ELMUNDO. http://www.elmundo.es/espana/2016/10/29/5814b9cb46163fce668b4581.html. Ανακτήθηκε στις 2016-10-31. 
  15. Marcos, Anabel Díez, José (2017-05-22). «Pedro Sánchez vuelve a ser el secretario general del PSOE» (στα es). EL PAÍS. http://politica.elpais.com/politica/2017/05/21/actualidad/1495392291_548232.html. Ανακτήθηκε στις 2017-05-21. 
  16. «La Audiencia Nacional condena a 51 años de cárcel a Correa; 33 a Bárcenas y al PP por lucrarse con la trama de corrupción». }}
  17. «Ισπανία: Το κυβερνών κόμμα καταδικάστηκε για μεγάλη υπόθεση διαφθοράς». 
  18. «Ισπανία: «Καμπάνα» στο κυβερνών Λαϊκό Κόμμα για υπόθεση διαφθοράς». 
  19. «Ισπανία: 1η Ιουνίου η ψηφοφορία στο κοινοβούλιο για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στον Ραχόι Πηγή: Ισπανία: 1η Ιουνίου η ψηφοφορία στο κοινοβούλιο για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στον Ραχόι». 
  20. «Ο Πέδρο Σάντσεθ νέος πρωθυπουργός της Ισπανίας (video)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018. 
  21. «Τα επόμενα βήματα του νέου πρωθυπουργού της Ισπανίας (video)». [νεκρός σύνδεσμος]
  22. «Real Decreto 354/2018, de 1 de junio, por el que se nombra Presidente del Gobierno a don Pedro Sánchez Pérez Castejón» (PDF). 
  23. «Pedro Sánchez promete su cargo de presidente ante el rey y Rajoy, sin crucifijo ni Biblia». 
  24. «Con la Constitución y sin la Biblia: Sánchez promete su cargo de presidente». 
  25. «Los 17 del "Consejo de Ministras y Ministros" de Sánchez prometen ante el Rey». 
  26. «Los hombres del presidente». 
  27. «Sánchez desvela su intención de agotar la legislatura». 
  28. «Malta e Italia se desentienden del barco de una ONG con 629 inmigrantes rescatados». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2019. 
  29. «Malta deniega el paso al barco con 629 inmigrantes y acusa a Italia de no respetar las reglas». 
  30. «El Gobierno de España ofrece Valencia para que atraque el Aquarius». 
  31. «El presidente del Gobierno anuncia que España acogerá al barco Aquarius por razones humanitarias». 
  32. «El Gobierno autoriza al barco 'Open Arms' atracar en el puerto de Barcelona con 59 inmigrantes a bordo». 
  33. «Open Arms pide a España desembarcar a la superviviente del rescate». 
  34. «El Gobierno ofrece el puerto de Algeciras para que el Open Arms desembarque a los 87 rescatados». 
  35. «España ya es la puerta principal de la inmigración que llega a la UE por mar». 
  36. «El PP agita el miedo a la llegada de "millones" de inmigrantes». 
  37. «Casado habla de "efecto llamada" y dice que "no es posible papeles para todos"». 
  38. 38,0 38,1 «Albert Rivera acusa a Pedro Sánchez de provocar un "efecto llamada" y urge a fortalecer las fronteras». 
  39. «Macron y Sánchez se conjuran para aliviar el problema migratorio». 
  40. «Macron y Pedro Sánchez proponen "centros cerrados de desembarco" para los inmigrantes que lleguen a Europa». 
  41. «Sánchez y Merkel buscan una salida europea a la inmigración irregular». 
  42. «Salvini acusa a España de "favorecer una inmigración fuera de control"». 
  43. «Unilateralism not the answer to migrant crisis, says Spain's PM». 
  44. «El Congreso tumba los Presupuestos y aboca al Gobierno a convocar elecciones». 
  45. «Ισπανία: Οι Σοσιαλιστές νικητές των εκλογών, χωρίς αυτοδυναμία-Θεαματική πτώση για το Λαϊκό Κόμμα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2019. 
  46. «RESULTADOS ELECCIONES GENERALES 2019». 
  47. «Ισπανία-εκλογές: Η επόμενη ημέρα». Euronews. 
  48. «Ισπανία: Το στοίχημα για τον σχηματισμό κυβέρνησης». Euronews with ΑΠΕ-ΜΠΕ, REUTERS, AFP. 
  49. «Εντολή σχηματισμού κυβέρνησης έλαβε ο Πέδρο Σάντσεθ». Euronews. Foteini Doulgkeri. 
  50. «Ισπανία: Στις 22 Ιουλίου ξεκινάνε οι κρίσιμες ψηφοφορίες για τον Σάντσεθ». ΤοΒΗΜΑ Team. 
  51. «Πρώτο «όχι» στον Σάντσεθ». Euronews. 
  52. «Θρίλερ στην Ισπανία: Δεν πήρε ψήφο εμπιστοσύνης ο Σάντσεθ». Euronews. Παντελής Πετράκης. 
  53. «Ισπανία: Αλληλοκατηγορίες μετά την αποτυχία». 
  54. Jones, Sam (2023-05-29). «Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας προκηρύσσει πρόωρες εκλογές μετά τις νίκες των συντηρητικών και της ακροδεξιάς στις τοπικές δημοσκοπήσεις» (στα αγγλικά). The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2023/may/29/spain-pm-calls-snap-election-after-opposition-and-far-right-wins-in-local-polls-pedro-sanchez. Ανακτήθηκε στις 2023-05-29. 
  55. «Ο βασιλιάς της Ισπανίας ζητά από τον σοσιαλιστή ηγέτη Πέδρο Σάντσεθ να προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση». AP News (στα Αγγλικά). 3 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2023. 
  56. Η συμφωνία Σάντσεθ με Καταλανούς αυτονομιστές ανοίγει το δρόμο για νέα θητεία, efsyn.gr, 9 Νοεμβρίου 2023.
  57. «¡Begoña Gómez al descubierto! ¿Quién es y qué pretende la mujer de Pedro Sánchez?». 
  58. «Así es Begoña Gómez, la esposa discreta de Sánchez».