Πάνος Κολοκοτρώνης (στρατιωτικός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τον ομώνυμο αδελφό του, δείτε: Πάνος Κολοκοτρώνης.
Πάνος Κολοκοτρώνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Πάνος Κολοκοτρώνης (Ελληνικά)
Γέννηση1836
Ναύπλιο
Θάνατος1893
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΣτρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΓεώργιος Κολοκοτρώνης
ΓονείςΘεόδωρος Κολοκοτρώνης και Μαργαρίτα Βελισσάρη
ΑδέλφιαΕλένη Κολοκοτρώνη
Κωνσταντίνος Θ. Κολοκοτρώνης
Πάνος Κολοκοτρώνης
Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης
Οικογένειαοικογένεια Κολοκοτρώνη
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Σωτήρος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πάνος Κολοκοτρώνης (1836 - 1893) ήταν αξιωματικός Πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο και ήταν γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Πήρε το όνομα του δολοφονημένου ετεροθαλή αδερφού του Πάνου Κολοκοτρώνη. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απέκτησε τον Παναγιωτάκη, στα 63 του χρόνια, από τον δεύτερό του γάμο με την Μαργαρίτα Βελισσάρη, με αποτέλεσμα να αγνοηθεί από την υπόλοιπη οικογένεια παρά τη ρητή εντολή στη διαθήκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.[1]

Φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων και σταδιοδρόμησε στο Πυροβολικό, φθάνοντας μέχρι τον βαθμό του στρατηγού. Αντιτάχθηκε στην πολιτική του Όθωνα συμμετέχοντας σε επαναστατικές κινήσεις της εποχής με αποτέλεσμα να φυλακιστεί. Μετά την πτώση του Όθωνα διετέλεσε διευθυντής της αστυνομίας Αθηνών & Πειραιώς καθώς και διαγγελέας και υπασπιστής του Βασιλέως Γεωργίου Α΄.

Συμμετείχε στο Επιτελείο του ελληνικού στρατού κατά την εκστρατεία της Θεσσαλίας και έλαβε μέρος στο Σερβοτουρκικό πόλεμο, στον οποίο τραυματίσθηκε. Για την προσφορά του παρασημοφορήθηκε από τη σερβική κυβέρνηση. Την περίοδο 1881-1885 διετέλεσε διοικητής της Σχολής Ευελπίδων. Κατά τη διοίκησή του τέθηκαν τα θεμέλια για τη συγκρότηση ενός ισχυρού και οργανωμένου στρατού. Στο χώρο της σχολής υπάρχει προτομή του.

Ο Πάνος Κολοκοτρώνης υπήρξε αγνός πατριώτης και συγκρατημένα μεγαλοϊδεάτης, καθότι άνθρωπος νουνεχής και ρεαλιστής, υποστηρίζοντας εναγώνια και με πάθος την ανάγκη να δημιουργηθεί επί τέλους ισχυρός στρατός, κάτι για το οποίο αγωνιζόταν μόνος ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄. Ο Κολοκοτρώνης υπήρξε προ παντός άνθρωπος του καθήκοντος και γι’ αυτό εκτιμήθηκε από τον Γεώργιο Α΄, ο οποίος, όπως και ο Όθων, κάλεσε στην Αυλή γόνους αγωνιστών του 1821. Ως υπασπιστής του βασιλέως επί μακρά σειρά ετών, συνόδευε συχνά τον Γεώργιο στο εξωτερικό. Αργότερα ο βασιλεύς διόρισε υπασπιστή του και τον γιο τού Πάνου, στον οποίο αυτός είχε δώσει το όνομα του ηγεμόνα.[2]

Απεβίωσε στην Αθήνα με το βαθμό του στρατηγού εν ενεργεία και είχε τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Σωτήρος. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Γεωργαντά και απέκτησε τρία παιδιά.

Απεικονίσεις του Πάνου Θ. Κολοκοτρώνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφικές Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Βλ. Κώστα Μ. Σταματόπουλου, Οι επιστολές του Πάνου Θ. Κολοκοτρώνη προς το Ανδρέα Καλίνσκη. (Πρέβεζα, Ιανουάριος - Μάρτιος 1879), έκδ. Ιδρύματος Ακτία Νικόπολις, Πρέβεζα, 2020, σελ. 24-25.
  2. Βλ. Κώστα Μ. Σταματόπουλου, Οι επιστολές του Πάνου Θ. Κολοκοτρώνη προς το Ανδρέα Καλίνσκη. (Πρέβεζα, Ιανουάριος - Μάρτιος 1879), έκδ. Ιδρύματος Ακτία Νικόπολις, Πρέβεζα, 2020, σελ. 25.