Ο θρίαμβος της θέλησης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο θρίαμβος της θέλησης
ΣκηνοθεσίαΛένι Ρίφενσταλ[1][2][3]
ΠαραγωγήΛένι Ρίφενσταλ
ΣενάριοΛένι Ρίφενσταλ και Βάλτερ Ρούτμαν
ΠρωταγωνιστέςΑδόλφος Χίτλερ[4][2], Χάινριχ Χίμλερ[4], Χέρμαν Γκέρινγκ[4], Γιόζεφ Γκαίμπελς[4] και list of Nazi Party leaders and officials
ΜουσικήHerbert Windt
ΦωτογραφίαFranz Weihmayr, Σεπ Αλγκάιερ, Karl Attenberger, Werner Bohne, Walter Frentz, Hans Karl Gottschalk, Franz Koch, Paul Karl Lieberenz, Βάλτερ Ριμλ και Károly Vass
ΜοντάζΛένι Ρίφενσταλ
ΔιανομήUFA και Netflix
Πρώτη προβολή28  Μαρτίου 1935 και 1935
Διάρκεια114 λεπτά
ΠροέλευσηΓερμανικό Ράιχ
ΓλώσσαΓερμανικά
Στιγμιότυπο από το συνέδριο του 1934

Ο θρίαμβος της θέλησης (γερμ. Triumph des Willens, αγγλ. Triumph of the Will) είναι κινηματογραφικό έργο σε σκηνοθεσία Λένι Ρίφενσταλ που καταγράφει σε στιγμιότυπα το Κομματικό συνέδριο της Νυρεμβέργης του 1934.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία καταγράφει την συγκέντρωση του Ναζιστικού κόμματος, που έλαβε μέρος από τις 5 έως τις 10 Σεπτεμβρίου 1934 στην Νυρεμβέργη. Το συνέδριο αυτό ονομάστηκε αργότερα Συνέδριο της Ενότητας και της Ισχύος, Συνέδριο της Δύναμης και Νίκη της Θέλησης (γερμ. Reichsparteitag der Einheit und Stärke, Reichsparteitag der Macht καιTriumph des Willens). Λίγους μήνες πριν από το συνέδριο, την λεγόμενη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, ο Χίτλερ είχε δώσει εντολή μαζικής δολοφονίας όλων των πολιτικών του αντιπάλων, ώστε να είναι η μοναδική πολιτική δύναμη στη χώρα. Στην ταινία παρουσιάζονται σκηνές από την προετοιμασία και την διεξαγωγή του συνεδρίου και των παρελάσεων. Στο συνέδριο εμφανίζονται όλοι οι σημαντικοί παράγοντες του Εθνικοσοσιαλισμού σε ομιλίες τους.

Εισαγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην αρχή του έργου εμφανίζονται επιγραμματικοί πίνακες με διάφορες χρονικές αναφορές, από την απαρχή του πρώτου παγκοσμίου πολέμου μέχρι την ημέρα του συνεδρίου.

1η ημέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθεί η κινηματογράφηση της πρώτης ημέρας του συνεδρίου. Κοντινά πλάνα μέσα στον ουρανό δείχνουν τα σύννεφα. Το αεροπλάνο του Χίτλερ προσγειώνεται, ενώ ενθουσιώδη πλήθη καλωσορίζουν τον Χίτλερ, που οδηγείται μέσα στο αυτοκίνητό του. Το βράδυ γίνεται μεγαλειώδης νυχτερινή πομπή με δαυλούς.

2η ημέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι θαμώνες του στρατοπέδου της Νυρεμβέργης ξυπνούν και προετοιμάζονται. Πλένονται, γυμνάζονται, παίζουν σαν μικρά παιδιά. Το συνέδριο αρχίζει. Ο Ρούντολφ Ες κάνει την εναρκτήρια ομιλία. Ακολουθούν ομιλίες των Γιόζεφ Γκαίμπελς, Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ και άλλων στελεχών του κόμματος. Το Τμήμα Υπηρεσίας Εργασίας του Ράιχ παρελαύνει. Ο Χίτλερ ομιλεί. Η ημέρα κλείνει με την νυχτερινή παρέλαση της Ταγμάτων Εφόδου (Ες-Α) με δαυλούς.

3η ημέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ημέρα ξεκινάει με παρέλαση της Χιτλερικής νεολαίας. Ο Μπάλντουρ φον Σίραχ αναγγέλλει την ομιλία του Χίτλερ. Ο Χίτλερ απευθύνεται στη νεολαία και της εμπνέει θάρρος και τόλμη. Ακολουθεί παρέλαση του ιππικού και των μοτοσικλετιστών του γερμανικού στρατού. Το βράδυ ο Χίτλερ κάνει νυχτερινή ομιλία, στην οποία εκθέτει τους λόγους, για τους οποίους το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα έμεινε αβλαβές, παρά τις πρόσφατες εξελίξεις.

4η ημέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την τέταρτη ημέρα, ο Χίτλερ, μπροστά σε 150 χιλιάδες άνδρες της Ες-Α και των Ες-Ες, οδοιπορεί στο μνημειώδες πεδίο της Νυρεμβέργης και καταθέτει στεφάνι στο ηρώο των πεσόντων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ακολουθεί ομιλία του Χίτλερ, ενώ ο Λούτσε αποτίει φόρο τιμής στον Χίτλερ. Ο Χίτλερ αγιάζει τις σημαίες των αγωνιστών. Παρέλαση των Ναζί με όλες τις μονάδες. Ο Χίτλερ ξανά ομιλεί στα πλήθη. Ο Ες κλείνει την συνέλευση αποθεώνοντας τον Χίτλερ.

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρίφενσταλ με τον Χίμλερ στο γύρισμα της ταινίας στις 9 Σεπτεμβρίου 1934

Το έργο απέσπασε πολλά βραβεία στη Γερμανία, στις ΗΠΑ, Γαλλία, Σουηδία και σε άλλες χώρες. Το 1937 η Ρίφενσταλ τιμήθηκε με χρυσό μετάλλιο στην παγκόσμια έκθεση του Παρισιού το 1937.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Sabine Hake: German National Cinema. Reprinted edition. Routledge, London u. a. 2003, ISBN 0-415-08902-6.
  • Martin Loiperdinger: Der Parteitagsfilm „Triumph des Willens“ von Leni Riefenstahl. Rituale der Mobilmachung. Leske + Budrich, Opladen 1987, ISBN 3-8100-0598-3 (Forschungstexte Wirtschafts- und Sozialwissenschaften 22).
  • Rainer Rother: Führerkult als Film „Triumph des Willens“. In: Gerd Biegel, Wulf Otte (Hrsg.): Ein Volk dankt seinem (Ver)führer. Die Reichserntedankfeste auf dem Bückeberg 1933–1937. Vorträge zur Ausstellung. Braunschweigisches Landesmuseum, Braunschweig 2002, ISBN 3-927939-58-7, S. 109–116 (Veröffentlichungen des Braunschweigischen Landesmuseums 102).
  • Susan Sontag: Faszinierender Faschismus. In: Susan Sontag: Im Zeichen des Saturn. Essays. Hanser, München u. a. 2003, ISBN 3-446-20424-5, S. 97–125.
  • Jürgen Trimborn: Riefenstahl. Eine deutsche Karriere. Aufbau-Verlag, Berlin 2002, ISBN 3-351-02536-X.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.imdb.com/title/tt0025913/. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2016.
  2. 2,0 2,1 stopklatka.pl/film/triumf-woli. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2016.
  3. www.filmaffinity.com/en/film241205.html. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 www.imdb.com/title/tt0025913/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2016.