Ο αρχιτέκτων Μάρθας
| Ο αρχιτέκτων Μάρθας | |
|---|---|
| Συγγραφέας | Παύλος Νιρβάνας |
| Τοποθεσία πρώτης παράστασης | Αθήνα |
| Πανελλήνια πρώτη παράσταση | 1907 |
| Ρόλοι | Παύλος Μάρθας Μίνα Βάρδα θείος Λουκάς Άννα Μάρκος Ζόλας |
| Γλώσσα πρωτότυπου | Ελληνικά |
Ο αρχιτέκτων Μάρθας είναι θεατρικό έργο του Παύλου Νιρβάνα.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο απόστρατος συνταγματάρχης Βάρδας ζει με την κόρη του Μίνα σε ένα σπίτι με θέα τη θάλασσα, αλλά λόγω οικονομικών δυσχερειών πρέπει να το εγκαταλείψουν. Ο Παύλος Μάρθας, αρχιτέκτονας, είναι ερωτευμένος με τη Μίνα, αλλά μαζί του είναι ερωτευμένη και η εξαδέλφη της Μίνας η Ιουλία. Η Μίνα είναι θλιμμένη για το θάνατο του καναρινιού της και ο Μάρθας της υπόσχεται να της φτιάξει ένα μαυσωλείο στον κήπο του σπιτιού της για το καναρίνι της. Ο Μάρθας ζητά από το συνταγματάρχη την Μίνα σε γάμο μα εκείνος δεν του τη δίνει. Το νεαρό ζευγάρι σχεδιάζει να φύγει μαζί κρυφά,όμως η Μίνα το μετανιώνει επειδή δεν θέλει να αφήσει το πατέρα της μόνο του. Καθώς όμως ακούγεται το βράδυ το πλοίο να σαλπάρει εκείνη τον ακολουθεί σχεδόν υπνωτισμένη. Στην επέτειο του πρώτου έτους των γάμων τους στο νησί όπου μένει το νεαρό ζευγάρι, φθάνει η είδηση για τον θάνατο του πατέρα της. Ο Παύλος δεν της το λέει και την παρασύρει για να της δείξει, υποτίθεται, το σκάφος του,[1] με το οποίο κάνουν και οι δύο μαζί ένα μεγάλο ταξίδι και τελικά και οι δύο πνίγονται σε φουρτούνα που ξεσπά.[2]
Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρωτοπαίχθηκε το 1907 από τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη σε συνεργασία με τον Ευτύχιο Βονασέρα.[3] Το έργο εκδίδεται το 1921-1922, αν και πρωτοεκδόθηκε από τα Παναθήναια το 1907.[4] Ο Νιρβάνας, γιατρός ο ίδιος, ασχολείται με παθολογικές ψυχολογικές καταστάσεις, ενώ συχνά οι πρωταγωνιστές των έργων του βρίσκονται στα όρια της παραφροσύνης.[1] Με τη μορφή της Μίνας επιχειρεί μια σπουδή της γυναικείας υστερίας και νευρικότητας.[5]
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θέατρον. Τόμος πρώτος: Ο Αρχιτέκτων Μάρθας, κριτικό σημείωμα Κωστή Παλαμά - Μαρία Πενταγιώτισσα. Δράμα σε μέρη τρία, κριτικό σημείωμα Γ. Τσοκόπουλου, Αθήναι, "Ιωάννης Ν.Σιδέρης", 1921
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Μιχαηλίδης, Ραφαήλ (2023). Η όψη του καλλιτέχνη στη νεοελληνική δραματουργία των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα (1907-1932). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. σελ. 63-65.
- ↑ Ο αρχιτέκτων Μάρθας [1][νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Αρθρογραφία για τον Πειραιά του Δημήτρη Κρασονικολάκη: ΙΔΕΑ. Ένα πειραιώτικο περιοδικό του 1907». Αρθρογραφία για τον Πειραιά του Δημήτρη Κρασονικολάκη. 15 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ Νιρβάνας, Παύλος (1907). Ο Αρχιτέκτων Μάρθας: Δράμα σε μέρη τρίας. Εκδόσις "Παναθηναίων.
- ↑ Βάλτερ Πούχνερ, «Ο αρχιτέκτων Μάρθας», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας,τομ.Β-βιβλίο 2, Από την Επανάσταση του 1821 ως την Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.811-812
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βάλτερ Πούχνερ, «Ο αρχιτέκτων Μάρθας», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ.Β-βιβλίο 2, Από την Επανάσταση του 1821 ως την Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ. 811-821
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο αρχιτέκτων Μάρθας [2][νεκρός σύνδεσμος]