Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου
The Last Airbender
Αφίσα της ταινίας
ΣκηνοθεσίαΜ. Νάιτ Σιάμαλαν
ΠαραγωγήΜ. Νάιτ Σιάμαλαν, Φράνκ Μάρσαλλ, Κάθλειν Κέννετυ, Σαμ Μέρσερ, Σκόττ Αβερσάνο
Βασισμένο σεΆβαταρ: Ο Τελευταίος Ανεμοδαμαστής
ΠρωταγωνιστέςΝόα Ρίνγκερ (Άανγκ)
Νίκολα Πέλτζ (Κατάρα)
Τζάκσον Ραθμπον (Σόκκα)
Ντεβ Πάτελ (Ζούκο)
ΜουσικήΤζέιμς Νιούτον Χόβαρντ
ΦωτογραφίαΆντριου Λέσνι[1][2]
ΜοντάζConrad Buff IV
Εταιρεία παραγωγήςParamount Pictures, Nickelodeon Movies, The Kennedy/Marshall Company και Blinding Edge Pictures
ΔιανομήParamount Pictures
Κυκλοφορία 1 Ιουλίου 2010
28 Οκτωβρίου 2010[3]
ΓλώσσαΑγγλικά

Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου (πρωτότυπος τίτλος: The Last Airbender) είναι αμερικάνικη ταινία επιστημονικής φαντασίας σε σκηνοθεσία και σενάριο από τον Μ. Νάιτ Σιάμαλαν. Βασίζεται στον πρώτο κύκλο της σειράς κινουμένων σχεδίων Άβαταρ: Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου, η οποία δημιουργήθηκε από τους Μάικλ Τάντε ΝτιΜάρτινο και Μπράιαν Κονιέτζκο. Πρωταγωνιστούν οι Νόα Ρίνγκερ, Ντεβ Πάτελ, Νίκολα Πελτζ, Τζάκσον Ράθμπον, Σάουν Τουμπ, Άασιφ Μάντβι και Κλιφ Κέρτις. Η πλοκή ακολουθεί τον Άανγκ, έναν νεαρό Άβαταρ που πρέπει να καταφέρει να δαμάσει και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, τον αέρα, το νερό, την φωτιά και την γη και να αποκαταστήσει την ισορροπία στον κόσμο όσο εμποδίζει το Έθνος της Φωτιάς να κατακτήσει τις Φυλές του Νερού και το Βασίλειο της Γης.

Η ανάπτυξη της ταινίας ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2007, ενώ το κάστινγκ και η προ-παραγωγή έλαβαν μέρος το 2008. Η κύρια φωτογραφία ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2009 και ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο στην Πενσυλβάνια. Η μετα-παραγωγή ξεκίνησε τον Αύγουστο και χρειάστηκε πολλούς μήνες για να ολοκληρωθεί λόγω της μεγάλης χρήσης οπτικών εφέ στην ταινία. Το όνομα Άβαταρ αφαιρέθηκε από τον τίτλο για να μην υπάρξει μπέρδεμα με την ταινία του 2009 Avatar του Τζέιμς Κάμερον.

Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη στις 30 Ιουνίου του 2010 και κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής στην 1η Ιουλίου, από την Paramount Pictures. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε στις 28 Οκτωβρίου του 2010. Η ταινία έλαβε υψηλά αρνητικά σχόλια από τους κριτικούς και τους θαυμαστές, κυρίως λόγω της πλοκής, των ερμηνειών, και του γεγονότος πως οι περισσότεροι Ασιάτες χαρακτήρες της σειράς υποδύθηκαν από μη-Ασιάτες ηθοποιούς. Θεωρείται από πολλούς μία από τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών. Έχοντας κόστος παραγωγής $150 εκατομμυρίων, η ταινία εισέπραξε $319.7 εκατομμύρια παγκοσμίως.[4][5] Οι δύο προγραμματισμένες συνέχειες της ταινίας, οι οποίες θα βασίζονταν στον δεύτερο και στον τρίτο κύκλο της σειράς, αντίστοιχα, ακυρώθηκαν λόγω των αρνητικών κριτικών και της απογοητευτικής επίδοσής της στο box office. Παρόλα αυτά, μια ακόμα προσαρμογή ζωντανής δράσης έκανε πρεμιέρα στο Netflix το 2024 στην μορφή μιας τηλεοπτικής σειράς.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία αρχίζει με τη Κατάρα και τον αδερφό της, Σόκκα, να ανακαλύπτουν ένα παγόβουνο, όπου για 100 χρόνια βρίσκεται ο Άανγκ και ο Άππα, ο ιπτάμενος βίσονας του. Αυτό τραβάει την προσοχή του Ζούκο, εξορισμένου πρίγκιπα της Φυλής της Φωτιάς (η φυλή, η οποία άρχισε τον πόλεμο 100 χρόνια πριν την αρχή της ιστορίας), ο οποίος πρέπει να πιάσει τον Αβατάρ (Άανγκ). Τον βοηθά ο Άιρο. Ο Άανγκ παραδίνεται, αλλά αργότερα ξεφεύγει από το καράβι. Μαζί με το Σόκκα και τη Κατάρα, καθώς και τους Άππα και Μόμο (λεμούριος του Άανγκ) ξεσηκώνουν το Βασίλειο της Γης. Φτάνουν στο Βόρειο Ναό του Αέρα, όπου οι μάγοι φωτιάς πιάνουν τον Άανγκ και τον παραδίδουν στο ναύαρχο Ντζάο, ο οποίος και αυτός θέλει να πιάσει τον Άανγκ. Ο Ζούκο μεταφιεσμένος σε Μπλέ Μάσκα, απελευθερώνει τον Άανγκ. Ο Ντζάο προσπαθεί να σκοτώσει το Ζούκο, αλλά αυτός μένει ζωντανός. Χάρη στη βοήθεια του θείου του, Άιρο, ο οποίος δέχεται την πρόταση του Ντζάο για να τον βοηθήσει να καταβάλει τη Βόρεια Φυλή του Νερού (στο Βόρειο Πόλο), καταφέρνει να φτάσει στο Βόρειο Πόλο και να πιάσει τον Αβατάρ, όταν αυτός αυτοσυγκεντρώνεται. Αρχίζει η πολιορκία της Βόρειας Φυλής του Νερού. Ο Ντζάο θέλει να σκοτώσει το πνεύμα του Φεγγαριού, για να κάνει αδύνατους τους μάγους νερού. Ο Άανγκ ξυπνά, και αντιμετωπίζει το Ζούκο. Την κρίσιμη στιγμή, η Κατάρα γεμίζει με νερό το Ζούκο και το κάνει πάγο. Ο Ντζάο πεθαίνει, αλλά σκοτώνει και το πνεύμα του Φεγγαριού. Η πριγκίπισσα Γιούι, η οποία στη παιδική ηλικία κατάφερε να μείνει στη ζωή χάρη στο πνεύμα, μπαίνει στην Όαση των Πνευμάτων και γυρίζει τη ζωή της στο πνεύμα του Φεγγαριού. Η ιστορία τελείωνει με τον Οζάι, Λόρδο της Φωτιάς, να διατάζει την κόρη του, Αζούλα, να εμποδίσει τον Αβατάρ να μάθει τη μαγεία της γης και της φωτιάς πριν τον ερχομό του κομήτη του Σόζιν (πέφτει σε 3 χρόνια, σύμφωνα με την ιστορία).

Ηθοποιοί και χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι βασικοί χαρακτήρες της ταινίας και οι αντίστοιχες εκδοχές τους στην σειρά κινουμένων σχεδίων (από πάνω προς τα κάτω): Ο Άανγκ, ο Ζούκο, η Κατάρα και ο Σόκκα

Μέλλον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία Ο Τελευταίος Μαχητής του Ανέμου θα αποτελούσε το πρώτο μέρος της ομώνυμης τριλογίας. Λόγω των αρνητικών κριτικών της ταινίας, δεν θα βγει κάποιο sequel.

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία γνώρισε αρνητικές κριτικές.[6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17][18][19][20] Μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 2011, στην 31η Απονομή των Χρυσών Βατόμουρών, ήταν υποψήφια σε 9 κατηγορίες. Τελικά κατέκτησε την πρώτη θέση σε 5 από αυτές: της χειρότερης ταινίας, του χειρότερου σεναρίου, της χειρότερης σκηνοθεσίας, του χειρότερου δεύτερου ανδρικού ρόλου για τον Τζάκσον Ράθμποουν και της χειρότερης χρήσης τρισδιάστατων εφέ.[21][22]

Βραβεία και υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβείο Έτος Κατηγορία Αποτέλεσμα Καστ
Teen Choice Awards 2010 Choice Summer: Movie Υποψηφιότητα
International Film Music Critics Association Awards Film Music Composition of the Year for Flow Like Water Υποψηφιότητα Τζέιμς Νιούτον Χόβαρντ
Best Original Score for a Fantasy/Science Fiction/Horror film Υποψηφιότητα
Young Artist Award Best Performance in a Feature Film (Leading Young Actor) Υποψηφιότητα Νόαχ Ρίντζερ
Best Performance in a Feature Film (Supporting Young Actress) Υποψηφιότητα Σέισελ Γκάμπριελ
Χρυσά Βατόμουρα Worst Picture Νίκη
Worst Director Νίκη Μ. Νάιτ Σιάμαλαν
Worst Supporting Actor Υποψηφιότητα Ντέβ Πάτελ
Νίκη Τζάκσον Ράθμποουν
Worst Supporting Actress Υποψηφιότητα Νίκολα Πέλτζ
Worst Screenplay Νίκη Μ. Νάιτ Σιαμαλάν
Worst Screen Couple/Ensemble Υποψηφιότητα Όλοι
Worst Prequel, Remake, Rip-Off or Sequel Υποψηφιότητα
Worst Eye-Gouging Mis-Use of 3D Νίκη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.boxofficemojo.com/movies/?id=lastairbender.htm.
  2. www.filmaffinity.com/en/film516044.html.
  3. «2010 Greece Yearly Box Ofice Results» (στα Αγγλικά). Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2019. 
  4. «The Last Airbender». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2024. 
  5. «The Last Airbender (2010) - Financial Information». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2024. 
  6. «The Last Airbender Movie Reviews». Rotten Tomatoes. IGN Entertainment. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2010. 
  7. «The Last Airbender (2010): Reviews». Metacritic. CNET Networks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2010. 
  8. «Audiences agree with critics on 'Last Airbender': It's a stinker». CinemaScore. L.A. Times. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2010. 
  9. Canada. «The Last Airbender: Another bend in Shyamalan's career». The Globe and Mail. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-07-04. https://web.archive.org/web/20100704052921/http://www.theglobeandmail.com/news/arts/movies/the-last-airbender-another-bend-in-shyamalans-career/article1624623/. Ανακτήθηκε στις 2010-07-02. 
  10. «The Last Airbender». Chicago Sun-Times. 2010-06-30. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-04. https://web.archive.org/web/20110104195534/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100630/REVIEWS/100639999. Ανακτήθηκε στις 2011-02-27. 
  11. Keith Phipps (30 Ιουνίου 2010). «The Last Airbender». A.V. Club. The Onion. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2010. 
  12. Honeycutt, Kirk (30 Ιουνίου 2010). «The Last Airbender – Film Review». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2010. 
  13. By (2010-06-30). «The Last Airbender Review – Read Variety's Analysis Of The Movie The Last Airbender». Variety.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-07-03. https://web.archive.org/web/20100703041247/http://www.variety.com/review/VE1117943102.html?categoryId=31&cs=1. Ανακτήθηκε στις 2010-07-02. 
  14. «M. Night Shyamalan Finally Made A Comedy». 1 Ιουλίου 2010. 
  15. «If It Bends, It's Funny! If It Breaks, It's Mr. Beaks's THE LAST AIRBENDER Review!». 1 Ιουλίου 2010. 
  16. Scott Bowles (2010-07-01). «Shyamalan's 'Airbender' has some good elements». USA Today. http://www.usatoday.com/life/movies/reviews/2010-07-01-airbender01_ST_N.htm. Ανακτήθηκε στις 2010-07-01. 
  17. «REVIEW: A Few Nifty Visuals Can't Rescue Exhausting Last Airbender». Movieline. 9 Ιουνίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2010. 
  18. «REVIEW: The Last Airbender: David Roark Says All the Other Critics Are (Mostly) Wrong». RELEVANT Magazine. 2 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2010. 
  19. New York Magazine. «M. Night Shyamalan Responds to Negative 'Airbender' Reviews». 
  20. Bradshaw, Peter (2010-08-13). «Film review: The Last Airbender». The Guardian (London). http://www.guardian.co.uk/film/2010/aug/12/the-last-airbender. 
  21. Chris Tookey (21 February 2011). «Over-priced, over-hyped - and they even make you feel ill. Are 3-D films the biggest rip-off in cinema history?». Daily Mail. http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-1359016/3-D-films-priced-hyped-The-biggest-rip-cinema-history.html?ito=feeds-newsxml. Ανακτήθηκε στις 2011-02-27. 
  22. «M Night Shyamalan's Last Airbender wins Razzie Awards». BBC News. 27 February 2011. http://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-12589752. Ανακτήθηκε στις 2011-02-27. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]