Ουσουάια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 54°48′26″S 68°18′16″W / 54.80722°S 68.30444°W / -54.80722; -68.30444


Ουσουάια
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ουσουάια
54°48′26″S 68°18′16″W
ΧώραΑργεντινή
ΕπαρχίαΓης του Πυρός, Ανταρκτικής και Νήσων Νοτίου Ατλαντικού
Διοικητική υπαγωγήνομός Ουσουάια
Ίδρυση12  Οκτωβρίου 1884
Έκταση23 km²
Υψόμετρο23 μέτρα
Πληθυσμός82.615 (2022)[1]
Ταχ. κωδ.V9410
Τηλ. κωδ.2901
Ζώνη ώραςUTC−03:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ουσουάια.

Η Ουσουάια (Ushuaia) είναι πόλη της Αργεντινής Δημοκρατίας, πρωτεύουσα της Επαρχίας της Γης του Πυρός, της Ανταρκτικής και των Νήσων του Νότιου Ατλαντικού. Σύμφωνα με την απογραφή του 2022 έχει πληθυσμό 82.615 κατοίκους.[1] Θεωρείται από πολλούς ως η νοτιότερη πόλη του κόσμου, αν και είναι μερικά χιλιόμετρα βορειότερα από το Πουέρτο Ουίλιαμς, ακριβώς επειδή λόγω του πληθυσμού και των υποδομών της θεωρείται πόλη. Το γεγονός αυτό συνεισφέρει τα μέγιστα τόσο στην τοπική οικονομία, αφού είναι ένας κύριος τουριστικός προορισμός, όσο και στους τουρίστες που φτάνουν εκεί οδικώς ή αεροπορικώς από την Αργεντινή ή τη Χιλή, αλλά και σε αυτούς που επισκέπτονται την Ανταρκτική με κρουαζιερόπλοια.

Στην πόλη βρίσκεται το διεθνές αεροδρόμιο της Ουσουάια (ΙΑΤΑ: USH, ICAO: SAWH) (Malvinas Argentinas International Airport). Είναι το νοτιότερο διεθνές αεροδρόμιο στον κόσμο και έχει τη δυνατότητα να δέχεται αεροσκάφη μεγέθους Boeing 747 και Airbus A330.

Το λιμάνι της Ουσουάια εκτός από τουριστικός προορισμός είναι και το βασικό σημείο απόπλου για επιστημονικές περιηγήσεις στην Ανταρκτική και άλλα μέρη του Νότιου Ωκεανού.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερική θέα της πόλης από το λιμάνι.

Οι πρώτοι πληθυσμοί αυτής της γης έφτασαν με τα πόδια στη Μεγάλη Νήσο της Γης του Πυρός πριν από περισσότερα από 11.000 χρόνια, όταν ήταν ακόμη συνδεδεμένη με την ηπειρωτική Παταγονία. Ήταν νομάδες κυνηγοί και συλλέκτες από τον βορρά. Από αυτές τις εθνοτικές ομάδες, που σχετίζονταν με τους Τεουέλτσες (Tehuelches) της ηπείρου, προέκυψαν οι λαοί Σελκ’ναμ ή Όνας (Selk’nam ή Onas) και Χάους ή Μανεκ’ενκ (Haush ή Manek'enk). Λίγο καιρό αργότερα, έφτασε ένα δεύτερο κύμα εποίκων, οι θαλάσσιοι νομάδες, οι Γιαμάνας ή Γιάχγκαν (Yámanas ή Yahgan) και οι Καβεσκάρ (Kawésqar), που έπλεαν από νησί σε νησί στο δυτικό αρχιπέλαγος της Παταγονίας.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων χιλιάδων ετών, η διάβρωση λόγω των νερών των ωκεανών ή των μεγάλων χερσαίων μετακινήσεων οδήγησε στο κόψιμο της ηπείρου στα δύο, σχηματίζοντας έτσι ένα μεγάλο νησί και ένα στενό ανάμεσα σε δύο ωκεανούς. Πολλά χρόνια αργότερα, ήταν αυτό το ίδιο νησί και αυτό το στενό που ανακάλυψε η αποστολή του Μαγγελάνου το 1520, ονομάζονταν Μεγάλη Νήσος και Στενό του Μαγγελάνου.

Κατά τη διάρκεια του περίπλου, οι Ισπανοί πλοηγοί παρατήρησαν φωτιά και καπνό στις βόρειες ακτές. Γι' αυτό ονόμασαν το νησί «Γη του Καπνού» και «Γη της Φωτιάς». Αυτό το όνομα θα μετατραπεί από τον βασιλιά Κάρολο Ε΄ σε «Γη του Πυρός» (Tierra del Fuego). Κατά τους επόμενους δύο αιώνες, υπήρξαν πολλές ευρωπαϊκές αποστολές και οι πρώτες επαφές με τους ιθαγενείς πληθυσμούς της Αμερικής.

Κατά την αποικιακή εποχή πρώτος έφτασε ο Βρετανός Ρόμπερτ ΦίτζΡόι (Robert FitzRoy) στις 29 Ιανουαρίου 1833 με το παρθενικό ταξίδι τού ιστιοφόρου HMS Beagle. Στο δεύτερο ταξίδι στο πλοίο επέβαινε και ο Δαρβίνος, η παρουσία του οποίου έκανε το Beagle ένα από τα διασημότερα πλοία.

Στις 18 Ιανουαρίου 1869, εν γνώσει των κυβερνήσεων της Αργεντινής και της Χιλής, εγκαταστάθηκε μια αποστολή Αγγλικανών ποιμένων, στην περιοχή γύρω από τη διώρυγα Μπιγκλ, αποτελώντας τον πρώτο οικισμό μη ιθαγενών του αρχιπελάγους, με επικεφαλής τον Γουέιτ Χόκιν Στέρλινγκ (Waite Hockin Stirling). Την επόμενη χρονιά αντικαταστάθηκε από τον Τόμας Μπρίτζες.

Η Ουσουάια ξεκίνησε σαν οικισμός το 1873, όταν ο Πρόεδρος της Αργεντινής, ο Χούλιο Αργεντίνο Ρόκα (Julio Argentino Roca), δημιούργησε μια «ποινική αποικία», στο πρότυπο της Τασμανίας στην Αυστραλία, με σκοπό την ανάπτυξη του οικισμού σαν πόλη και την κυριαρχία της Αργεντινής στη Γη του Πυρός.[2] Στη δεκαετία του 1880 κυκλοφόρησαν φήμες ότι βρέθηκε χρυσός στην Ουσουάια, γεγονός που βοήθησε στην περαιτέρω εξάπλωση της πόλης αλλά οι φήμες τελικά αποδείχτηκαν ψεύτικες.

Για το μεγαλύτερο μέρος του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, η πόλη αναπτύχθηκε γύρω από μια φυλακή για ιδιαίτερα επικίνδυνους εγκληματίες. Η απόδραση από μια φυλακή σε ένα τόσο απομονωμένο νησί είναι πρακτικά αδύνατη. Οι κρατούμενοι έγιναν έτσι «καταναγκασμένοι άποικοι» και εκτός από την πόλη έχτισαν και τον σιδηρόδρομο που εξυπηρετούσε τον οικισμό, σήμερα ένα τουριστικό αξιοθέατο γνωστό ως «Το τρένο στο τέλος του κόσμου».

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ουσουάια θεωρείται η νοτιότερη πόλη στον κόσμο παρ' ότι υπάρχει νοτιότερα το Πουέρτο Γουίλιαμς, ένας οικισμός που ανήκει στη Χιλή με 2.000 κάτοικους. Το Πουέρτο Γουίλιαμς αυτοαποκαλείται επίσης η νοτιότερη πόλη στον κόσμο αλλά με 2.000 κάτοικους δεν θεωρείται πόλη ούτε καν από τα κριτήρια που θέτει η ίδια η Χιλιανή κυβέρνηση [3] και φαίνεται να χάνει τη «μάχη» από την Ουσουάια η οποία έχει όλα τα στοιχεία μιας πόλης. Αυτός ο τίτλος φαίνεται τελικά να είναι σημαντικός καθώς έλκει τουρίστες από όλο τον κόσμο και συνεπώς συνεισφέρει στην τοπική οικονομία.

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ουσουάια έχει ένα υποπολικό ωκεάνιο κλίμα με θερμοκρασίες γύρω στον 1,6 °C τον χειμώνα (Ιούλιο) και 10,4 °C το καλοκαίρι (Ιανουάριος). Το ιστορικό χαμηλό είναι −25 °C και το ψηλό 29 °C που έγινε το μήνα Δεκέμβριο (καλοκαίρι στο νότιο ημισφαίριο). Η ιστορικά χαμηλότερη θερμοκρασία που παρατηρήθηκε ποτέ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι -6 °C. Κατά μέσο όρο η πόλη έχει 200 μέρες τον χρόνο με βροχή ή χιόνι και πολλές συννεφιασμένες και ομιχλώδεις μέρες.

Οικονομία-Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λιμάνι της Ουσουάια.

Η οικονομία της πόλης βασίζεται κυρίως στην αλιεία, φυσικό αέριο, πετρέλαιο, εκτροφή πρόβατων και οικοτουρισμό.

Στην πόλη βρίσκεται το διεθνές αεροδρόμιο της Ουσουάια (ΙΑΤΑ: USH) (Ushuaia – Malvinas Argentinas International Airport) με πτήσεις προς Μπουένος Άιρες και Σαντιάγο.

Το λιμάνι της Ουσουάια εκτός από τουριστικός προορισμός είναι και το βασικό σημείο απόπλου για επιστημονικές περιηγήσεις στην Ανταρκτική και άλλα μέρη του Νότιου Ωκεανού.

Στο εθνικό πάρκο της Γης του Πυρός καταλήγει ο Παναμερικανικός Αυτοκινητόδρομος που συνδέει οδικώς την Ουσουάια με την υπόλοιπη Λατινική Αμερική.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Censo Nacional de Población, Hogares y Viviendas 2022. Resultados provisionales» (PDF). Censo 2022. República Argentina. Instituto Nacional de Estadística y Censos (INDEC). Ιανουάριος 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2023. 
  2. Ιστορία της Ουσουάια (το άρθρο είναι στα ισπανικά)
  3. PDF αρχείο της Χιλιανής κυβέρνησης (ισπανικά)