Οσμάν Πασβάνογλου
| Οσμάν Πασβάνογλου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1758[1][2] Βίντιν |
| Θάνατος | 17 Φεβρουαρίου 1807 ή 5 Νοεμβρίου 1807[3] Βίντιν[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Οσμάν Πασβάνογλου (1758 - 27 Ιανουαρίου, 1807) ήταν Οθωμανός στρατιώτης και στασιαστής. Ήταν φίλος του ποιητή Ρήγα Φεραίου, τον οποίο προσπάθησε να σώσει από τις οθωμανικές αρχές στο Βελιγράδι.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο παππούς του κατάγονταν από το Βιλαέτι της Βοσνίας και ανήκε στη φρουρά της Σόφιας, εξ ου και το επίθετο του: pasban-oğlu "γιος του φρουρού"[5]. Ξεκίνησε τη στρατιωτική του καριέρα ως μισθοφόρος υπό τον πρίγκηπα της Βλαχίας Νικόλαο Μαυρογένη. Κάποτε ο Οσμάν παράκουσε τον πρίγκηπα αλλά σώθηκε από τα αντίποινα με παρέμβαση του Ρήγα.
Έχοντας μαζέψει μεγάλο στρατό από μισθοφόρους επαναστάτησε εναντίον του Σουλτάνου Σελίμ Γ'. Κατάφερε να ιδρύσει το δικό του κράτος, το οποίο έκοβε δικά του νομίσματα και είχε διπλωματικές σχέσεις με άλλα κράτη (συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας). Το 1793 είχε υπό τον έλεγχο του όλη την περιοχή από τον Δούναβη μέχρι τον Αίμο και από το Βελιγράδι μέχρι τη Βάρνα[5]. Το 1793 ξεκίνησε εκστρατεία εναντίον του πασά του Βελιγραδίου, αλλά ηττήθηκε από τους Οθωμανούς στη μάχη του Κολάρι.[6]
Το 1798 ο υποτελής στον σουλτάνο πρίγκηπας της Βλαχίας Κωνσταντίνος Χαγκερλής, έστειλε τον στρατιωτικό Χουσεΐν Κουτσιούκ με στρατό 100.000 ανδρών [5] να καταλάβει το Βιδίνιο και να αιχμαλωτίσει τον Οσμάν αλλά απέτυχε. Μετά τη λήξη του πολέμου ο Χαγκερλής κατηγορήθηκε ότι δεν παρείχε στον στρατό αρκετά κεφάλαια και εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς.[7] Το 1799 ο Σουλτάνος αποφάσισε να συγχωρέσει την προδοσία του Οσμάν και να του δώσει τη θέση του Πασά[5] του Βιδινίου.
Ο Πασβάνογλου συχνά έκανε βίαιες επιδρομές στη Βλαχία και έκαιγε τις πόλεις που λεηλατούσε. Το 1800 τα στρατεύματα του, γνωστά ως Pasvangii έκαψαν την πόλη της Κραϊόβας. Μετά τη λεηλασία, από τα 7.000 σπίτια της πόλης μόνο τα 300 είχαν μείνει όρθια.[8] Αυτό προκάλεσε τον πρίγκηπα Αλέξανδρο Μουρούζη να παραιτηθεί ως ένδειξη ήττας, γεγονός ασυνήθιστο για τους Φαναριώτες ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας.[9] Το 1807 η Υψηλή Πύλη τον διέταξε να εκστρατεύσει εναντίον των επαναστατών Σέρβων. Ο Πασβάνογλου όμως πέθανε τον ίδιο χρόνο, προτού ολοκληρώσει την εκστρατεία.
Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο Βιδίνιο της Βουλγαρίας, την πρωτεύουσα του κράτους-πασαλικιού του Πασβάνογλου, υπάρχουν ακόμα πολλά μνημεία που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του. Αυτά περιλαμβάνουν ένα τζαμί (χτισμένο ανάμεσα στα 1801 και 1802) και μία βιβλιοθήκη (χτισμένη το 1803) αφιερωμένη στον πατέρα του πασά. Και τα δύο χαρακτηρίζονται ως πολιτιστικά μνημεία.
Στο συγκρότημα υπήρχε μεντρεσές (ισλαμική θρησκευτική σχολή) που δυστυχώς δεν έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1024151298. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Ιταλικά) Sapere.it. De Agostini Editore. 2001. Pasvandoglu,+ʽOsmān.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Ionescu, p.242
- ↑ Roger Viers Paxton (1968). Russia and the First Serbian Revolution: A Diplomatic and Political Study. The Initial Phase, 1804-1807. - (Stanford) 1968. VII, 255 S. 8°. Department of History, Stanford University. σελ. 13.
- ↑ Djuvara, p.72-73
- ↑ Ionescu, p. 254, citing Zilot Românul
- ↑ Djuvara, p. 282
|