Οροσειρά Τσούγια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 49°57′09″N 87°33′38″E / 49.9525°N 87.5606°E / 49.9525; 87.5606

όρη Τσούγια
Τσούγια Άλπεις
ΧώρεςΡωσία, Καζακστάν
Υψηλότερο ΣημείοΜαάσι Μπας
Υψόμετρο4.173 μ.

Η οροσειρά Τσούγια είναι τμήμα των Αλτάι στα σύνορα της Ρωσίας και του Καζακστάν, κοντά στην περιοχή των συνόρων της Κίνας και της Μογγολίας. Έχει μέσο υψόμετρο 2.743 μ. με κορυφές που ποικίλουν από 3.505 έως 4.000 μ. Η υψηλότερη κορυφή αυτού του ορεινού συστήματος φθάνει τα 4.173 μ (Μαάσι Μπας)[1] ή 4.177 σύμφωνα με άλλη πηγή[2]

Παγετώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν περίπου 10 παγετώνες στο βόρειο τμήμα της οροσειράς, δεδομένου ότι τόσο στη βόρεια όσο και η στη νότια κόψη της οροσειράς, μαζί με τα όρη Κατούν, αναπτύσσεται περίπου το 70% των παγετώνων της νότιας Σιβηρίας[3]. Τα όρη Τσούγια πήραν το όνομά τους από τον ποταμό Τσούγια.

Οικολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πλαγιές του βόρειου τμήματος της οροσειράς Τσούγια φιλοξενούν δύο είδη πεύκου, το pinus sibirica και το larix sibirica. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των σχηματισμών τους μελετήθηκαν στον οικότονο[4] της Βόρειας Κόψης της Τσούγια (2235–2475 μ. πάνω από τη στάθμη της θάλασσας). Και τα δύο είδη σχηματίζουν μεικτά συμπλέγματα στο κατώτερο τμήμα του οικοτόνου αλλά αναπτύσσονται μεμονωμένα και σκόρπια στο ανώτερο τμήμα του. Η ανάπτυξη των μεικτών συμπλεγμάτων από τα δύο αυτά είδη πεύκης συνδέθηκε με την αλλαγή της θερμοκρασίας στα μέσα του 20ού αιώνα (από το 1930 για το larix sibirica και το 1950 για το pinus sibirica)[5].

Παραπομπές-σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Северо-Чуйский хребет». Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]
  2. «Lakes of Altai - Detailed description». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2014. 
  3. Aizen, Vladimir (2011). «Altay-Sayan glaciers». Στο: Vijay P. Singh, Pratap Singh, Umesh K. Haritashya, επιμ. Encyclopedia of Snow, Ice and Glaciers. Springer Science & Business Media, σσ. 38–39. ISBN 978-90-481-2643-9. http://books.google.gr/books?id=mKKtQR4T-1MC&pg=PA38&dq=chuya+alps&hl=el&sa=X&ei=9lMtVJToKYqaygPHsYKADA&ved=0CCQQ6AEwAQ#v=onepage&q=chuya%20alps&f=false. 
  4. Ως οικότονος ορίζεται η ζώνη μετάβασης ανάμεσα σε δύο οικοσυστήματα που χαρακτηρίζονται για την εγγύτητά τους, και περιέχει ορισμένα από τα από τα είδη και τα χαρακτηριστικά και των δύο οικοσυστημάτων, καθώς και χαρακτηριστικά που δεν ανήκουν σε κανένα από τα δύο γειτονικά οικοσυστήματα
  5. Timoshok, E. O. Filimonova, and O. Yu. Propastilova, E. E.; E. O. Filimonova and O. Yu. Propastilova (2009). «Structure and Formation of Conifer Stands in the Upper Timberline Ecotone on the North Chuya Ridge, Central Altai». Russian Journal of Ecology (Pleiades Publishing) 40 (3): 172–179. doi:10.1134/S1067413609030059. ISSN 1067-4136.