Ορθοαιθυλανιλίνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ορθοαιθυλανιλίνη
Γενικά
Όνομα IUPAC 2-αιθυλοβενζεναμίνη
Άλλες ονομασίες ο-αιθυλανιλίνη
o-αιθυλαμινοβενζόλιο
ο-αιθυλοβενζεναμίνη
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος C8H11N
Μοριακή μάζα 121,17964 amu[1]
Σύντομος
συντακτικός τύπος
ο-CH3CH2C6H4NH2
Αριθμός CAS 578-54-1[2]
SMILES Nc1c(CC)cccc1
PubChem CID 11357
Δομή
Ισομέρεια
Ισομερή θέσης >100
Φυσικές ιδιότητες
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Η ο-αιθυλανιλίνη ή 2-αιθυλοβενζεναμίνη ή o-αιθυλαμινοβενζόλιο ή ο-αιθυλοβενζεναμίνη είναι ένα παράγωγο της ανιλίνης.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από o-θυλοφαινυλαλογονίδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέθοδος Hoffmann[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση αμμωνίας σε o-αιθυλοφαινυλαλογονίδιο[3][4]:

Με επίδραση νατραμίδιου σε ο-αιθυλοφαινυλαλογονίδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με επίδραση διαλύματος νατραμίδιου σε ο-αιθυλοφαινυλαλογονίδιο[6]:

Με αντιδραστήρια Grignard[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέσω οργανομαγνησιακών ενώσεων και χλωραμίνης[7]:

Αναγωγή o-αιθυλονιτροβενζολίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αναγωγή ο-αιθυλονιτροβενζόλιου[8][9]:


ή

Αποικοδόμηση ο-αιθυλοβενζαμιδίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αποικοδόμηαη ο-αιθυλοβενζαμίδιου κατά Hofmann[10]:

Χημική συμπεριφορά και παράγωγα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οξεοβασική συμπεριφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Συμπεριφορά βάσης - Παράγει άλατα με οξέα[11].:


2. Συμπεριφορά οξέος - Παράγει άλατα με ισχυρές βάσεις[12]:


Επίδραση νιτρώδους οξέος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το νιτρώδες οξύ είναι σχετικά ασταθές και γι' αυτό παράγεται συνήθως επί τόπου («in citu») με την παρακάτω αντίδραση:

1. Παραγωγή ο-αιθυλοδιαζωβενζολοχλωρίδιου[13]:

2. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοφαινόλη[14]:

3. Απαμίνωση - μετατροπή σε αλκυλο(ο-αιθυλοφαινυλ)αιθέρα[15]:

4. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλιωδοβενζόλιο[16]:

5. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλαλοβενζόλιο[17]:

6. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοφθοροβενζόλιο[18]:

7. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλονιτροβενζόλιο[19]:

8. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοθειοφαινόλη[20]:

9. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοβενζονιτρίλιο[21]:

10. Απαμίνωση - μετατροπή σε ο-αιθυλοφαινυλαρύλιο[22]:

Αλκυλίωση αμινομάδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αλκυλαλογονίδια[23].:

Ακυλίωση αμινομάδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Με ακυλαλογονίδια[24].:

2. Με ανυδρίτες καρβονικών οξέων[25]:

3. Με εστέρες[25]:

Με άλλα ηλεκτρονιόφιλα αντιδραστήρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Με καρβονυλικές ενώσεις δίνει βάσεις του Shiff[26]:

2. Με φωσγένιο δίνει δι(ο-μεθυλοφαινυλ)ουρία[27]:

3. Με ισοκυανικό εστέρα[28]:

4. Με ισοκυανικό θειεστέρα[29]:

Πυρηνόφλες υποκαταστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Ισονιτριλική αντίδραση:[30]:

2. Αντίδραση Hinsberg[31]:

Αντιδράσεις του αρωματικού δακτυλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η παρουσία της αμινομάδας ενεργοποιεί τον βενζολικό δακτύλιο, οπότε οι αντίστοιχες αντιδράσεις γίνονται ταχύτερα σε σχέση με το τολουόλιο και παράγονται συχνά και πολυπαράγωγα της ο-τολουϊδίνης. Ορισμένα όμως αντιδραστήρια προσβάλλουν πρώτα την αμινομάδα. Σ' αυτήν την περίπτωση χρειάζεται «προστασία» της, συνήθως με οξικό ανυδρίτη. Η παρουσία της ακετυλομάδας όμως απενεργοπποιεί κάπως το σύστημα, οπότε ελαχιστοποιείται η παραγωγή πολυπαραγώγων και παρεμποδίζεται στερεοχημικά την παραγωγή ο-παραγώγων της ο-τολουϊδίνης. Τέλος με παρουσία οξέων σχηματίζεται πρωτονιώνεται η αμινομάδα και απενεργοποιείται ο αρωματικός δακτύλιος, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται κυρίως μ-παράγωγα της ο-τολουϊδίνης[32].

1. Με νίτρωση παράγει:

α. 2-αιθυλο-4-νιτροβενζεναμίνη με προστασία[33]:

[34]
[35]
[36]

β. 2-αιθυλο-3-νιτροβενζεναμίνη χωρίς προστασία[37].

Σημειώσεις και αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Διαδικτυακός τόπος PubChem
  2. Διαδικτυακός τόπος Chemindustry
  3. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Α.
  4. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 324, §18.2.1,
  5. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 324, §18.2.2,
  6. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, 359, §16.4.7α
  7. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β4.
  8. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2.Β2α.
  9. Για τις συνθήκες στην πρώτη αντίδραση: Thomas Kahl, Kai-Wilfrid Schröder, "Aniline" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2007; John Wiley & Sons: New York.
  10. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 325, §18.2Δ,
  11. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 245, §10.5.1. και §10.5.2α.
  12. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 329, §18.3ΑΠρ8.16. και Πρ8.18.
  13. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 330, §18.3Β.
  14. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1α.
  15. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1β.
  16. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1γ.
  17. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1δ
  18. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ε.
  19. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ζ.
  20. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1η.
  21. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1θ.
  22. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 399, §18.6.1ι.
  23. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 243, §10.2Α.
  24. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 245, §10.5.4.
  25. 25,0 25,1 SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Γ.
  26. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 298, §18.5.4.
  27. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Δ2.
  28. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Δ3.
  29. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3Δ4.
  30. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3E1.
  31. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 331, §18.3E2.
  32. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 398, §18.5.5ΑΒ και SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 334, §18.3H.
  33. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999: Σελ. 334, §18.3H3.
  34. Προστασία αμινομάδας.
  35. Μόνο π-νίτρωση παραγώγου λόγω στερεοχημικής παρεμπόδισης της ο-νίτρωσης από την αρκετά ογκώδη αμινακετυλοομάδα.
  36. Αποπροστασία αμινομάδας.
  37. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ. 398, §18.5.5Β

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  2. Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  3. SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  4. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982