Ολυμπιακές Αερογραμμές

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ολυμπιακές Αερογραμμές
IATA ICAO Κωδικός κλήσης
ΟΑ OAL Olympic
Ίδρυση6 Απριλίου 1957, πριν 66 έτη (1957--4-06), ως Ολυμπιακή Αεροπορία
2003, πριν 21 έτη (2003), ως Ολυμπιακές Αερογραμμές
2009, πριν 15 έτη (2009), ως Olympic Air
ΒάσειςΔιεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού
ΘυγατρικέςΟλυμπιακή Αεροπλοΐα
ΈδραΑθήνα
ΠρόσωπαΑριστοτέλης Ωνάσης (ιδρυτής),
Πύρρος Δ. Παπαδημητρίου (Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος 2007-2009)[1]
Έσοδα700 εκατ. € (2009)[2]

Οι Ολυμπιακές Αερογραμμές (ΟΑ) (Αγγλ. Olympic Airlines) ήταν ο πρώην κρατικός αερομεταφορέας της Ελλάδας. Ιδρύθηκαν το 1957 ως "Ολυμπιακή Αεροπορία". Λειτούργησαν για πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.

Το Μάρτιο του 2009 το ελληνικό δημόσιο αποφάσισε τη μεταβίβασή τους στον ιδιωτικό όμιλο MIG (Marfin Investment Group). Η εταιρεία αναδιαρθρώθηκε και άλλαξε την ονομασία της σε Olympic Air (νέα Ολυμπιακή Αεροπορία) και ξεκίνησε την λειτουργία της την 1η Οκτωβρίου 2009, αντικαθιστώντας τις Ολυμπιακές Αερογραμμές.

Οι Ολυμπιακές Αερογραμμές είχαν τη βάση των δραστηριοτήτων της στον Διεθνή Αερολιμένα Ελληνικού από την ίδρυση τους μέχρι το 2001, όταν έκλεισε, και στην συνέχεια μεταφέρθηκε στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», μέχρι την διακοπή της λειτουργίας τους. Επιπλέον, διέθετε βάσεις λειτουργίας στον Διεθνή Κρατικό Αερολιμένα Θεσσαλονίκης "Μακεδονία", στον Κρατικό Αερολιμένα Ηρακλείου «Νίκος Καζαντζάκης», στον Κρατικό Αερολιμένα Ρόδου «Διαγόρας» και στο Διεθνές Αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχές της ελληνικής αεροπορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία των αερομεταφορών στην Ελλάδα ξεκινά το 1930, όταν προγραμματιζόταν η ίδρυση της πρώτης ελληνικής κρατικής αεροπορικής εταιρίας ονόματι "Ελληνική Αεροπορική Εταιρεία ΙΚΑΡΟΣ". Δυστυχώς, λόγω οικονομικών προβλημάτων, αυτή η εταιρία δεν ιδρύθηκε ποτέ. Αργότερα, ιδρύθηκε η ΕΕΕΣ (Ελληνική Εταιρεία Εναέριων Συγκοινωνιών) για να αναπτύξει τις αεροπορικές συγκοινωνίες στην Ελλάδα.

Ο αεροπόρος Στέφανος Ζώτος επιχείρησε επί πολλά χρόνια να εισάγει τις αεροπορικές συγκοινωνίες στην Ελλάδα, αρχικά με αεροταξί και στη συνέχεια με αεροσκάφη τύπου "Ντακότα". Αυτό οδήγησε στη δημιουργία της πρώτης ιδιωτικής ελληνικής αεροπορικής εταιρίας, της ΤΑΕ (Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις) στις αρχές του 1940.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1947 ιδρύθηκαν η ΕΛΛ.Α.Σ. (Ελληνικαί Αεροπορικαί Συγκοινωνίαι) και η Α.Μ.Ε. (Αεροπορικαί Μεταφοραί Ελλάδος), ενώ η ΤΑΕ συνέχισε τη λειτουργία της. Τον Αύγουστο του 1946, η ΤΑΕ άρχισε να εκτελεί δρομολόγια από την Αθήνα προς Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Χανιά, Ρόδο και Κάιρο. Ωστόσο, λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπιζαν όλες αυτές οι αεροπορικές εταιρίες, το 1947 αποφασίστηκε η συγχώνευσή τους σε μία εταιρία, την Εθνική Ανώνυμη Εταιρεία Τ.Α.Ε.

Τον Σεπτέμβριο του 1947, μετά τη συγχώνευση αυτή, σημειώθηκε το πρώτο αεροπορικό δυστύχημα της εταιρείας, στη Βούλα, κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής εκπαιδευτικής πτήσης, με θύματα τον πιλότο Ρένο Πογγή, τον εκπαιδευόμενο πιλότο Σταμάτη Παπαγγέλου και τον εκπρόσωπο του Υπουργείου Αεροπορίας Αντισμήναρχο Κοπελιά. Οι επιβάτες τραυματίστηκαν αλλά επιβίωσαν.

Ένα χρόνο αργότερα, κατά τον ίδιο μήνα, σημειώθηκε η πρώτη αεροπειρατεία της ΤΑΕ από έξι νεαρούς, οι οποίοι αναγκάστηκαν τον κυβερνήτη Ηγουμενάκη να προσγειώσει το αεροπλάνο αντί για τη Θεσσαλονίκη στη Γιουγκοσλαβία. Στο αεροπλάνο επέβαιναν 25 επιβάτες και μία αεροσυνοδός.

Δεκαετία του 1950: Ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λογότυπο της Ολυμπιακής Αεροπορίας
Ένα από τα αεροσκάφος DC-6B της Ολυμπιακής Αεροπορίας το 1959 στο Διεθνές αεροδρόμιο Ντίσσελντορφ.

Από το 1951 και μετά, ο νεοσύστατος κρατικός αερομεταφορέας αντιμετωπίζει δύσκολες περιόδους. Η επιβατική κίνηση μειώνεται και το 1955 αποφασίζεται η εκαθάρισή της με σκοπό την πώλησή. Παρά την προσφορά 60.000.000 δραχμών σε πλειστηριασμό, δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τρίτους και η εταιρία κατοχυρώνεται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

Τον Ιούλιο του 1956, υπογράφεται νέα συμφωνία ανάμεσα στο Ελληνικό Κράτος και τον Αριστοτέλη Ωνάση, συμπεριλαμβανομένης της αποκλειστικής εκμετάλλευσης των αεροπορικών συγκοινωνιών της χώρας. Το 1957, η εταιρεία Τ.Α.Ε, που πλέον ανήκε στον Έλληνα μεγιστάνα, μετονομάστηκε σε «Ολυμπιακή Αεροπορία» (ΟΑ) (στα Αγγλικά: OLYMPIC AIRWAYS), και στις 6 Απριλίου του ίδιου έτους πραγματοποίησε το πρώτο πρωινό δρομολόγιο στην ιστορία της ελληνικής εναέριας συγκοινωνίας, από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη, με ένα ελικοφόρο DC-3 που πέταξε ο κυβερνήτης Παύλος Ιωαννίδης. Η νεοσύστατη εταιρεία διέθετε 15 ελικοφόρα αεροσκάφη (14 DC-3 και 1 DC-4) και είχε 835 υπαλλήλους. Οι στολές των αεροσυνοδών σχεδιάστηκαν από τον ελληνικής καταγωγής Γάλλο σχεδιαστή Jean Desses.

Το 1957 λειτουργεί και η πρώτη αερογραμμή εκτός ελληνικής επικράτειας, συνδέοντας την Αθήνα με τις πόλεις Ρώμη, Παρίσι και Λονδίνο. Οι επιβάτες αυτών των πτήσεων ήταν κυρίως επιχειρηματίες, ναυτικοί και λίγοι απλοί ανθρώποι με οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν, καθώς το κόστος ήταν υψηλό για την εποχή. Ένα ταξίδι με αεροπλάνο στο εξωτερικό θεωρούνταν πολυτέλεια.

Το 1958, με την παραλαβή των αεροσκαφών DC-6, δημιουργήθηκαν δύο ακόμη νέες αερογραμμές προς Ζυρίχη, Φρανκφούρτη και Τελ Αβίβ. Το 1959 παραλαμβάνονται τα πρώτα αεροσκάφη τύπου De Havilland 48, επίσης γνωστά ως «κομήτες». Έτσι, η Ολυμπιακή Αεροπορία διασυνδέει την Αθήνα με όλα τα ελληνικά αεροδρόμια και επεκτείνει το δίκτυό της προς τη Δυτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Δεκαετία του 1960[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Boeing 707-384Β της Ολυμπιακής Αεροπορίας καθώς απογειώνεται από το πρώην Διεθνές αεροδρόμιο Ελληνικού.

Κατά τη δεκαετία του 1960, η Ολυμπιακή Αεροπορία αναπτύχθηκε με ταχύ ρυθμό. Συνάφθηκαν οι πρώτες συμφωνίες ανάμεσα στην Ολυμπιακή Αεροπορία και τη βρετανική British European Airways (BEA), με κοινούς κωδικούς πτήσης. Το 1960, η ΟΑ διευρύνθηκε σταθερά προς νέους προορισμούς στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των Βρυξελλών και του Άμστερνταμ. Το 1962, αγοράστηκαν τρία τζετ De Havilland Comet 48, ένα από τα οποία, το 1964, κατέρριψε ρεκόρ πτήσης με δρομολόγιο από το Λονδίνο προς την Αθήνα, με διάρκεια 2 ώρες και 51 λεπτά.

Το 1965 λήγει η συλλογική σύμβαση εργασίας του Ωνάση με την Ομοσπονδία Σωματείων Πολιτικής Αεροπορίας. Έπειτα από συγκρούσεις και την λεόμενη "Πανολυμπιακή απεργία", υπογράφηκε νέα σύμβαση με διαφορετικούς όρους και σύγχρονες συνθήκες εργασίας, που ικανοποίησαν τους εργαζόμενους. Οι πρώτες παραγγελίες για τα νέα αεροσκάφη τύπου Boeing 707-320 πραγματοποιήθηκαν, και το 1966 παραλαμβάνεται το πρώτο από αυτά, το "Πόλις των Αθηνών." Το ίδιο έτος ξεκίνησαν οι πρώτες απευθείας πτήσεις από την Αθήνα προς Νέα Υόρκη. Το 1968, η ΟΑ πρόσθεσε προορισμούς όπως το Ναϊρόμπι και το Γιοχάνεσμπουργκ στο δικτυό της πτήσεων. Το 1968 εισήχθησαν τα πρώτα αεροσκάφη Boeing 727-200 (επίσης γνωστά ως Europa Jet), τα οποία εκτελούσαν πτήσεις σε ευρωπαϊκούς προορισμούς. Το 1969 άνοιξαν οι πτήσεις προς το Μόντρεαλ του Καναδά και το 1970 αποσύρθηκαν τα Comet 48.

Δεκαετία του 1970[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Boeing 747-200B ("Olympic Eagle" - SX-OAB), της Ολυμπιακής Αεροπορίας, το 1985

Το 1970, η Ολυμπιακή προχώρησε στην προμήθεια των νέων αεροσκαφών YS-11A από την ιαπωνική εταιρεία NIHON. Τα νέα αεροσκάφη αντικατέστησαν σταδιακά τα παλιά Douglas DC-3 και DC-4 στις εσωτερικές πτήσεις. Από τη μέση της δεκαετίας του 1960 έως το 2012, διάσημοι Έλληνες και ξένοι σχεδιαστές μόδας, όπως οι Jean Dessès (Γιάννης Ντεσσές) [1957-1966], Coco Chanel [1966-1968], Pierre Cardin [1969-1971], Γιάννης Τσεκλένης [1972-1976], Ρούλα Στάθη [1977-1980], Billy Bo [1981-1986], Ασπασία Τζερέλ και Τρουθ Κοντογιώργου [1987-1991], Μάκης Τσέλιος [1992-1999], Artisti Italiani [2000-2008], Νίκος και Σήλια Κριθαριώτη [2009-2012], ανέλαβαν τον σχεδιασμό των στολών των αεροσυνοδών, ενώ πολλοί επώνυμοι ξένοι (ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές) επέλεγαν την Ολυμπιακή για τις μετακινήσεις τους προς και από την Ελλάδα.

Στις 5 Νοεμβρίου 1970, σημειώθηκε ένα ατύχημα στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας, όταν ένα DC-6 ξέφυγε από το διάδρομο κατά την προσγείωση, ευτυχώς χωρίς να υπάρξουν θύματα. Στις 2 Αυγούστου 1971, ιδρύθηκε η Ολυμπιακή Αεροπλοΐα Α.Ε. (Ολυμπιακή Αεροπλοϊα) από τον Αλέξανδρο Ωνάση, με αποστολή την εξυπηρέτηση των μικρών νησιών της Ελλάδος. Ταυτόχρονα, το δίκτυο της Ολυμπιακής διευρύνθηκε περαιτέρω με νέες διαδρομές που κατευθύνονταν προς το Μιλάνο και το Ντίσελντορφ. Η Θεσσαλονίκη έγινε ακόμη πιο προσβάσιμη τόσο για ευρωπαϊκές πόλεις όσο και για άλλους προορισμούς του διεθνούς δικτύου της εταιρείας.

Στις 3 Μαρτίου 1972, η Ελλάδα εξασφάλισε, για πρώτη φορά, σύνδεση με την Αυστραλία. Ένα από τα Boeing 707-320, με το όνομα "Πόλις των Αθηνών," προσγειώθηκε μετά από 20 ώρες πτήσης στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ, με ενδιάμεσους σταθμούς στη Μπανγκόκ και τη Σιγκαπούρη. Με αυτήν την προσθήκη, η Ολυμπιακή έγινε η εταιρεία των πέντε ηπείρων. Επιπλέον, με την προσθήκη των 6 Boeing 720, αυξήθηκε ακόμη περισσότερο ο στόλος του αερομεταφορέα. Ωστόσο, στις 21 Οκτωβρίου 1972, σημειώθηκε ένα μοιραίο ατύχημα, όταν ένα YS-11A που επέστρεφε από την Κέρκυρα, κατέπεσε στη θάλασσα λίγο έξω από τη Βούλα, με 52 επιβάτες και 4 μέλη πληρώματος. Διασώθηκαν 16 επιβάτες και 3 από τα 4 μέλη του πληρώματος.

Τον Ιούνιο του 1973, αγοράστηκαν τα πρώτα Boeing 720-051B. Την ίδια χρονιά, η εταιρεία προμηθεύτηκε τα 2 πρώτα διώροφα αεροσκάφη Boeing 747-200, γνωστά ως "τζάμπο τζετ." Το πρώτο από αυτά, "Ολύμπιος Δίας," πραγματοποίησε το πρώτο δρομολόγιο για Νέα Υόρκη, ενώ το δεύτερο, με το όνομα "Ολύμπιος Αετός," προσγειώθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου και ξεκίνησε δρομολόγια προς το Σίδνεϊ τον Απρίλιο του 1974, με ενδιάμεση στάση στη Σιγκαπούρη. Με τα σύγχρονα διώροφα αεροσκάφη μεγάλης χωρητικότητας, η Ολυμπιακή σημείωσε ρεκόρ μεταφοράς επιβατών. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονιάς, εξυπηρετήθηκαν περίπου 2.500.000 επιβάτες, με 790.000 από αυτούς να ταξιδεύουν σε διεθνείς πτήσεις. Επιπλέον, η Ολυμπιακή ενδιαφέρον για τα νέα υπερηχητικά αεροσκάφη BAC-Aérospatiale Concorde, και στις 5 Ιανουαρίου 1973, ένα από αυτά τα θαυμαστά αεροσκάφη προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Στις 22 Ιανουαρίου 1973, συνέβη ένα γεγονός που επηρέασε σημαντικά την ΟΑ. Ο θάνατος του γιου του Αριστοτέλη Ωνάση, Αλέξανδρου, σε αεροπορικό δυστύχημα συγκλόνισε την Ελλάδα και αποτέλεσε την αρχή του τέλους για την ΟΑ. Το φθινόπωρο του 1974, ο Ωνάσης αποφάσισε να αποχωρήσει από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα και μετέφερε την εταιρεία στο Ελληνικό Δημόσιο τον Ιανουάριο του 1975. Τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς, απεβίωσε στο Παρίσι.

Το 1976, υπό την διοίκηση του Ελληνικού Δημοσίου, η ΟΑ προμηθεύτηκε το πρώτο Boeing 737-200 και εξαγόρασε την Olympic Catering, τότε γνωστή ως Marriot Airport Services.

Κατά την περίοδο που βρισκόταν υπό το Ελληνικό Δημόσιο η ΟΑ περιλάμβανε 25 αεροσκάφη που εξυπηρέτησαν 30 διεθνείς προορισμούς. Επιπλέον, ανοίχθηκαν νέες διεθνείς γραμμές προς τη Βεγγάζη, το Κουβέιτ, το Νταχράν, και το Ντουμπάι, ενώ προστέθηκε και ένα ακόμη δρομολόγιο Αθήνα - Μελβούρνη στον κατάλογο των διεθνών προορισμών. Επιπλέον, ενισχύθηκαν οι εσωτερικές πτήσεις, κυρίως προς Ρόδο, Κω, και Σαντορίνη.

Στις 23 Νοεμβρίου 1976, η πτήση ΟΑ 830 από Αθήνα προς Κοζάνη μέσω Λάρισας χάθηκε από τα ραντάρ και λίγο αργότερα βρέθηκαν τα συντρίμμια του αεροσκάφους. Κατά τη διάρκεια της πρώτης χρονιάς λειτουργίας της, η εταιρεία αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα, με αποτέλεσμα το κλείσιμο της γραμμής προς την Αυστραλία το 1977 και της γραμμής προς τον Καναδά τον Οκτώβριο του 1978. Την ίδια χρονιά, η ΟΑ παρήγγειλε τα καινούργια αεροσκάφη Airbus A300 και εγκαινιάζει το δρομολόγιο Αθήνα - Τίρανα.

Το 1979, υπό τη διοίκηση του Δημοσίου, παραλαμβάνονται τα δύο πρώτα Airbus από την Τουλούζη, ενώ τρία ακόμη θα παραδοθούν την άνοιξη του 1980. Μετά την παραλαβή αυτή, ακολούθησαν τα Boeing 737-200 (5 αεροσκάφη) και τα Shorts 330.

Στις 11 Απριλίου 1979, ανοίγει μία ακόμη νέα διεθνής γραμμή με προορισμό την Τζέντα.

Δεκαετία του 1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη δεκαετία του '80, η Ολυμπιακή βρέθηκε αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις και γεγονότα που επηρέασαν τη λειτουργία της. Το καλοκαίρι του 1980, οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν μια πενθήμερη απεργία με κύριο αίτημα την εφαρμογή κανονισμών πτήσεων και τη βελτίωση των οικονομικών αποδοχών τους. Οι απεργοί αγωνίζονταν για δικαιώματα όπως οι αποδοχές, το συνταξιοδοτικό, τον κανονισμό εργασίας, τα νυχτερινά δρομολόγια, οι Κυριακές και οι αργίες, η καλοκαιρινή άδεια, ΑΤΑ και διορθωτική αύξηση, η βελτίωση συνθηκών εργασίας και η ανεξάρτητη διεύθυνση. Τα αιτήματα αυτά επιτεύχθηκαν μετά από αγώνα που διήρκεσε πολλά χρόνια.

Κατά τη δεκαετία, η εταιρεία αναβαθμίστηκε και επεκτάθηκε. Το 1983, προστέθηκαν στον στόλο τα πρώτα αεροσκάφη Dornier 228, τα οποία συνέδεσαν την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Την ίδια χρονιά, ο σχεδιαστής μόδας Μπίλι Μπο επιλέγεται για τον σχεδιασμό των στολών των αεροσυνοδών και ιπταμένων φροντιστών για τα επόμενα 5 χρόνια.

Το 1984, η εταιρεία αγόρασε τρία αεροσκάφη Β747-200 από την Singapore Airlines και επανέλαβε τις πτήσεις προς την Αυστραλία και τον Καναδά. Το 1985, προστέθηκαν νέες δρομολογίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένου της Λέρου, της Πάρου, της Σητείας, της Μαδρίτης, της Λυών, της Κοπεγχάγης και της Πάφου. Το 1986, υπήρξαν παρατεταμένες απεργίες των εργαζομένων, προκαλώντας αύξηση του ελλείμματος της εταιρείας και μείωση της επιβατικής κίνησης. Η παρέμβαση του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου διασφάλισε την επίλυση του ζητήματος του συνταξιοδοτικού.

Το 1988, δύο νέες αερογραμμές προστέθηκαν στο δίκτυο πτήσεων: η Βαρκελώνη και η Μπανγκόκ. Το 1989, η απεργία των εργαζομένων και των υπαλλήλων επικεντρώθηκε ξανά στα θέματα των Κυριακών, των αργιών και των νυχτερινών δρομολογίων.

Κατά τη δεκαετία του '80, ο αριθμός του προσωπικού της Ολυμπιακής Αεροπορίας αυξήθηκε σημαντικά, φτάνοντας τα 9.859 άτομα, με 900 εκ των οποίων να λειτουργούν στο εξωτερικό.

Δεκαετία του 1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Airbus A300-600R

Τη δεκαετία του 1990, υπό τη διοίκηση του Λουκά Γραμματικο, οι Κυριακές, οι αργίες και τα νυχτερινά δρομολόγια έχουν ήδη κερδηθεί. Παρ' όλα αυτά, στις 4 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, έντονα επεισόδια εκτυλίσσονται έξω από το κτίριο της Olympic Catering, καθώς αντιμετωπίζονται συγκρούσεις ανάμεσα σε δυνάμεις της αστυνομίας (ΜΑΤ), απεργούς και απολυμένους υπαλλήλους.

Στις 16 Ιουνίου της ίδιας χρονικής περιόδου, εγκαινιάζεται μια νέα διαδρομή προς το Τόκιο, ταυτόχρονα με την παραλαβή ενός αεροσκάφους τύπου ATR-42. Το Σεπτέμβριο του 1992, ο στόλος της Ολυπμιακής επεκτείνεται σταθερά με έξι αεροσκάφη τύπου 737-400, ένα Airbus A300-600 που ονομαζόταν "Μακεδονία," καθώς και ένα τύπου ATR-72. Με αυτή την ανανέωση, η Θεσσαλονίκη γίνεται πύλη για νέες ευρωπαϊκές πτήσεις της εθνικής αεροπορικής εταιρείας, με το άνοιγμα νέων δρομολογίων προς τη Σύρο και το Βερολίνο.

Το 1991, η Ολυμπιακή αναδείχθηκε ως η ασφαλέστερη αεροπορική εταιρεία στον κόσμο. Το 1992, ο σχεδιαστής Μάκης Τσέλιος αναλαμβάνει τον σχεδιασμό των νέων στολών της ΟΑ και το δικτύο διηπειρωτικών πτήσεων αναπτύσσεται περαιτέρω με την εκκίνηση πτήσεων προς τη Βηρυτό, το Σικάγο και τη Βοστώνη. Ωστόσο, το 1995, οι δύο υπερατλαντικές αερογραμμές αυτές, μαζί με την αερογραμμή προς το Τόκιο, κλείνουν δια παντός.

Ταυτόχρονα, ιδρύονται οι Μακεδονικές Αερογραμμές, οι οποίες λειτουργούν με ναυλωμένες (charter) πτήσεις και ξεκινά η σύνδεση μεταξύ Αθήνας και Ικαρίας.

Το 1996, η ΟΑ προμηθεύεται περισσότερα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων των Boeing 737-400, Airbus A300-600, ATR-42 και ATR-72. Παράλληλα, προστίθενται νέοι προορισμοί όπως η Αστυπάλαια, η Σόφια, η Στοκχόλμη, το Βελιγράδι και το Βουκουρέστι.

Παρόλα αυτά, τα οφειλόμενα χρέη της εταιρείας αυξάνονται, και η κυβέρνηση επιχειρεί ένα σχέδιο εξυγίανσης με την παραγραφή των χρεών ύψους πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών. Αυτή η προσπάθεια, όπως και τα επόμενα σχέδια, αποτυγχάνουν. Μερικά χρόνια αργότερα, το Ελληνικό Κράτος αναθέτει τη διοίκηση στη θυγατρική εταιρεία της British Airways, Speedwing, αλλά και αυτό δεν οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα.

Το 1998, η εταιρεία επιλέγει τον οίκο Αρτίστι Ιταλιάνι για τον σχεδιασμό των νέων στολών του πληρώματος της ΟΑ. Το 1999, η ΟΑ προμηθεύεται νέα αεροσκάφη τύπου Airbus A340-300 χωρητικότητας 295 θέσεων, τα οποία αντικαθιστούν τα Boeing 747-200 στις μακρινές πτήσεις. Την ίδια χρονιά, η Ολυμπιακή Αεροπλοΐα παραγγέλνει το πρώτο Boeing 717-200.

Δεκαετία του 2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Airbus A340-300

Το 2000 αποκτάται σύνδεση της Αθήνας με το Μάντσεστερ. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια για την πιθανή συνεργασία με την αγγλική εταιρεία British Airways, η κυβέρνηση αναζήτησε εναλλακτικές λύσεις για το ελλείμμα και επέλεξε την Axon Airlines του ομίλου Λιακουνάκου. Και αυτή η συμφωνία δεν οδήγησε σε θετικά αποτελέσματα, καθώς η επιχείρηση βρισκόταν σε πτώχευση και επρόκειτο να κλείσει. Το αεροδρόμιο του Ελληνικού, με 63 χρόνια λειτουργίας, έκλεισε στις 28 Μαρτίου του 2001, αφήνοντας πίσω του μια ιστορία γεμάτη ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές για τους εργαζόμενους.

Η τελευταία πτήση από το αεροδρόμιο Ελληνικού πραγματοποιήθηκε προς την Θεσσαλονίκη, μία πόλη που υπήρξε αφετηρία πολλών πτήσεων (εσωτερικών και εξωτερικών) της Ολυμπιακής Αεροπορίας στα 44 χρόνια της λειτουργίας της. Ήταν το 1957 όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη πτήση προς τη συμπρωτεύουσα. Ο πιλότος της τελευταίας αυτής πτήσης ήταν ο Τιμολέων Καλογεράκης. Την ίδια ημερομηνία, στις 05:50, ξεκίνησε και η πρώτη πτήση από το νέο αεροδρόμιο, με προορισμό τη Χίο και αριθμό πτήσης 760, της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας.

Τον Δεκέμβριο του 2003, τα οικονομικά προβλήματα της ΟΑ είχαν υπερβεί κατά πολύ τις προβλέψεις, και η κυβέρνηση προωθεί ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης του Ομίλου Ολυμπιακής Αεροπορίας. Αυτό περιλαμβάνει τη μετονομασία της θυγατρικής εταιρείας "Μακεδονικές Αερογραμμές" σε "Ολυμπιακές Αερογραμμές" και τη μεταφορά της πτητικής δραστηριότητας της ΟΑ σε αυτήν, με παραγραφή των χρεών. Το νέο κεφάλαιο ξεκίνησε τη λειτουργία του με την πρώτη πτήση υπ' αριθμόν 325 προς το Κάιρο στις 00:50. Όλες οι άλλες εταιρείες που ανήκαν στον Ομίλο Ολυμπιακής Αεροπορίας, εκτός από την Ολυμπιακή Αεροπλοΐα, συγχωνεύθηκαν και δημιούργησαν την εταιρεία "Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες Α.Ε."

Στοιχεία πτήσεων εξωτερικού 2000-2008, συγκριτικά με Aegean (κλικ για μεγέθυνση)

Τον Νοέμβριο του 2002, τα δρομολόγια προς την Μπανγκόκ, τη Μελβούρνη και το Σίδνεϋ διακόπηκαν. Τα δύο τελευταία από τις 23 Νοεμβρίου 2003 επαναλειτουργούν σε συνεργασία με την Gulf Air. Τον Δεκέμβριο του 2004, η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για την πώληση της ΟΑ σε ιδιώτη, αλλά αυτός κατέληξε άγονος. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ερεύνησε τις καταγγελίες αεροπορικών εταιρειών, συμπεριλαμβανομένης της Αεροπορίας Αιγαίου (Aegean Airlines), σχετικά με παράνομες κρατικές ενισχύσεις που δόθηκαν στην ΟΑ το χρονικό διάστημα 1994-2004. Η απόφαση ήταν καταδικαστική και ανάγκασε το ελληνικό κράτος να αναζητήσει από τις ΟΑ 111 εκατ. ευρώ στους επόμενους μήνες. Για να το πετύχει αυτό, η εταιρεία θα πρέπει να κηρύξει πτώχευση και να πουλήσει όλα τα περιουσιακά στοιχεία της. Η κατάσταση της Ολυμπιακής φαίνεται να επηρεάζει αρνητικά τους επιβάτες της, που συχνά αντιμετωπίζουν απεργίες, στάσεις εργασίας, καθυστερήσεις και ακυρώσεις πτήσεων, γεγονός που έχει γίνει αντικείμενο δημόσιας συζήτησης.

Το νέο λογότυπο της εταιρείας από 1ης Οκτωβρίου 2009

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα προβλήματα, το Υπουργείο Μεταφορών ανακοίνωσε τον Σεπτέμβριο του 2008 ένα σχέδιο για τη δημιουργία μίας νέας εταιρείας, που θα αγοράσει το όνομα και το σήμα της ΟΑ αλλά δεν θα έχει καμία σχέση μαζί της. Αυτό το σχέδιο εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και προέβλεπε τη συρρίκνωση της πτητικής δραστηριότητας της εταιρείας κατά 65% και την ιδιωτικοποίηση της νέας εταιρείας. Η εταιρεία διαμερίστηκε σε τρία τμήματα (πτητικό έργο, επίγεια εξυπηρέτηση και τεχνική βάση), και προκηρύχθηκε διαγωνισμός για κάθε τμήμα. Ο διαγωνισμός δεν ολοκληρώθηκε επιτυχώς, και η κυβέρνηση έκανε έκκληση σε ελληνικούς επιχειρηματίες. Η πρώτη εταιρεία που ανταποκρίθηκε σε αυτή την έκκληση ήταν η MIG του Ανδρέα Βγενόπουλου. Μετά από τρεις εβδομάδες διαπραγματεύσεων με το ελληνικό κράτος, συμφωνήθηκε ότι η MIG θα αναλάβει τον έλεγχο της Ολυμπιακής. Η οριστική συμφωνία υπεγράφη τον Μάρτιο του 2009, και η εταιρεία μετονομάστηκε σε Olympic Air την ίδια ημέρα.[3]

Olympic Catering[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κεντρικές εγκαταστάσεις στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος (αριστερά) και πρώην εγκαταστάσεις στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού (δεξιά).

Η Olympic Catering είναι μία εταιρεία μαζικής εστίασης που προέκυψε από τη μετονομασία της προηγούμενης εταιρείας Marriot Airport Services. Η Marriot Airport Services ιδρύθηκε το 1970 και, έξι χρόνια αργότερα, εξαγοράστηκε από τις Ολυμπιακές Αερογραμμές. Η κύρια δραστηριότητα της Olympic Catering είναι η παροχή γευμάτων κατά τη διάρκεια πτήσεων και η λειτουργία κυλικείων σε αεροδρόμια.

Το 1999, η Olympic Catering εισήχθη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Αργότερα, τον Νοέμβριο του 2002, ο Όμιλος Εταιρειών Everest απέκτησε την πλειονότητα των μετοχών της και τη μετέτρεψε σε θυγατρική του εταιρεία. Στα πλαίσια αυτής της συμφωνίας, η Everest ανέλαβε την εκμετάλλευση των bars και εστιατορίων σε κρατικούς αερολιμένες, ενώ η Olympic ανέλαβε την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών της.[4]

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η εταιρεία σημείωσε κερδοφορία και απελευθερώθηκε από το καθεστώς επιτήρησης που είχε τεθεί επί της λειτουργίας της στις αρχές του 2003.[5] Επίσης, τα γραφεία της Everest μεταφέρθηκαν στο κτίριο της Catering.[6]

Έπειτα της ίδρυσης της εταιρείας Αλκμήνη Catering, σε συνεργασία της Vivartia και του επιχειρηματία Λαυρέντιου Φρέρη το 2008,[7] εξαγοράστηκε η Everest, καθώς και το 75% της Catering.[8][9] Ωστόσο, αντιμετώπισε προβλήματα όταν η μητρική εταιρεία της Vivartia, η Marfin Investment Group, απέκτησε την Olympic Air. Οι εργαζόμενοι της Olympic Catering κατήγγειλαν σοβαρά προβλήματα στην επιχείρηση, τα οποία αποδόθηκαν στην εγκατάλειψη αεροπορικών γραμμών από την Olympic και τη σταδιακή απορρόφησή της από την Aegean. Αυτό οδήγησε στη μείωση της δραστηριότητας της Catering στον αεροπορικό τομέα και στην παραμέληση ξένων επενδύσεων από τη διοίκηση της.[10][6]

Από το 2017, η εταιρεία έχει συνάψει συμφωνία μίσθωσης χώρων εστίασης με την Fraport[11] και έχει επεκτείνει τη δραστηριότητά της και στη νοσοκομειακή εστίαση από το 2010.[12] Έχει επίσης λάβει αναγνώριση για την ποιότητα των υπηρεσιών της, κερδίζοντας τα βραβεία Διάκριση Εξαίρετων Υπηρεσιών από την British Airlines και Ανώτατης Γεύσης από την iTQi [13]για το προϊόν "Μουσακάς Gourmet Line" του Μίλτου Καρούμπα.[14]

Αξιολόγηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εικόνα της αεροπορίας έχει πληγεί σημαντικά από το 1995 έως την πώλησή της το 2009 λόγω της έλλειψης αεροσκαφών, ακύρωσης πτήσεων λόγω απεργιών ή άνευ σοβαρής αιτίας, αλλά επίσης και λόγω του εγχώριου ανταγωνισμού.

Ο Στόλος των ΟΑ Μέχρι την 1η Οκτωβρίου 2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στόλος των ΟΑ
Τύπος Αεροσκάφους Σύνολο Επιβάτες Χρήση σε Δρομολόγια Νηολόγια Παρατηρήσεις
Airbus A340-300 4 295 Μεσαίες και Μεγάλες αποστάσεις
Ευρώπη (Λονδίνο - Παρίσι), Νέα Υόρκη(JFK), Τορόντο, Μόντρεαλ, Γιοχάνεσμπουργκ, Αυστραλία.
SX -DFA / -DFB / -DFC / -DFD Ιδιοκτησία Ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών
ATR 42-300 6 50 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα
SX -BIA / -BIB / -BIC / -BID / -BIM / -BIN 4 ιδιόκτητα, 2 μισθωμένα από ATR Asset Management
ATR 72-200 7 68 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα, Νοτιοανατολική Ευρώπη
SX -BIE / -BIF / -BIG / -BIH / -BII / -BIK / -BIL Ιδιόκτητα
Avro RJ-100 1 SX -DIZ Μισθωμένο (wet lease) από την Astra Airlines.
Boeing 737-200 12 123 Μικρές και μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή
SX -BCA / -BCB / -BCC / -BCD / -BCE / -BCF / -BCG / -BCH / -BCI / -BCK / -BCL Ιδιόκτητα
Boeing 737-300 4 136 Μικρές και μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή
SX -BLC / -BLD, OM -HLA, LZ -BOZ 1 μισθωμένο από BMI (-BLC), 1 μισθωμένο από Aviation Capital (-BLD), 2 μισθωμένα (wet leased) από Seagle Air(-HLA) & Bulgaria Air( -BOZ).
Boeing 737-400 16 150 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική
SX -BKA / -BKB / -BKC / -BKD / -BKE / -BKF / -BKG / -BKH / -BKI / -BKM / -BKN / -BKT / -BKU / -BKX / -BMC / -BMD 7 ιδιόκτητα (-BKA έως -BKG), 4 μισθωμένα από ILFC (-BKH -BKI -BKN -BKT), 1 μισθωμένο από Aviation Capital Group (-BKM), 2 μισθωμένα από Oasis International Leasing (-BMC -BKX), 2 μισθωμένα από Sundowner LLC (-BKU -BMD).
Airbus A320-200 2 SX -BVL, LZ-MDA Μισθωμένα (wet lease) από την Hellas Jet (BVL) και την Air Via Bulgarian (MDA).
Bombardier Dash 8-100 4 37 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα
SX-BIO / -BIP / -BIQ / -BIR Ιδιόκτητα (Από 1η Οκτωβρίου προστέθηκαν στον στόλο της Olympic Air)
Bombardier Q400 12 Παραγγελίες+8 Δυνατότητες Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα
4 θα ενοικιαστούν με τη μέθοδο 'Wet Lease' από τη Flybe από 08/2009 μέχρι 09/2010 (Olympic Air)
Σύνολο 44+12 Παραγγελίες+8 Δυνατότητες Τελευταία ενημέρωση Μάρτιος 2009

Παλαιότεροι Τύποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παλαιότεροι τύποι ΟΑ
Τύπος Αεροσκάφους Σύνολο Επιβάτες Χρήση σε Δρομολόγια Παρατηρήσεις
Douglas DC-3 14 28 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη
Douglas DC-4 2 60 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη
Douglas DC-6 13 66 (1958), 95 (1967) Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη
10 ιδιόκτητα, 3 μισθωμένα από την U.A.T.
DeHavilland Comet 48 8 147 (1966), 165 (1968) Μεσαίες αποστάσεις
Ευρώπη, Μέση Ανατολή
2 μισθωμένα από την BEA (BEA-ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ), 6 ιδιόκτητα
Boeing 707-320 8 147 (1966), 165 (1968) Μεσαίες και Μεγάλες αποστάσεις
Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Αφρική, Ασία, Αυστραλία
Ιδιόκτητα
Boeing 720-051B 7 160 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή
Ιδιόκτητα
Boeing 727-100 2 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή
Μισθωμένα από Boeing
Boeing 727-200 10 146 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή
9 ιδιόκτητα, 1 μισθωμένο από Safair
Boeing 717-200 3 105 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη
2 μισθωμένα από Bavaria, 1 μισθωμένο από Pembroke Capital
Boeing 737-200 15 123 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη
4 μισθωμένα από Aviation Sales Company, 11 ιδιόκτητα
Boeing 747-100 1 Μεγάλες αποστάσεις
Βόρεια Αμερική, Αφρική, Ασία, Αυστραλία
Μισθωμένο από GPA το 1986 , SX-OAE
Boeing 747-200 5 426 Μεσαίες και Μεγάλες αποστάσεις
Βόρεια Αμερική, Αφρική, Ασία, Αυστραλία, Ευρώπη (Λονδίνο, Φρανκφούρτη, κλπ.)
5 ιδιόκτητα, 1 μισθωμένο από Air Atlanta και την Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία του 2004
Britten Norman BN2 Islander 15 9 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα
Μισθωμένα
NAMC YS-11A 10 64 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα
Ιδιόκτητα
Dornier Do 228 9 18 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα
Ιδιόκτητα
Shorts 330 6 30 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα
Ιδιόκτητα
Shorts Skyvan 4 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα
2 ιδιόκτητα, 2 μισθωμένα

Ονομασίες αεροσκαφών της ΟΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ονομασίες αεροσκαφών της ΟΑ
Τύπος Αεροπλάνου Κατηγορία Ονομασία
Airbus A300-600 Τοποθεσίες της Ελλάδος Αθήνα, Κρήτη, Μακεδονία
Airbus A300-B4 Ήρωες του Τρωικού πολέμου Νέστορας, Τηλέμαχος, Οδυσσέας, Αχιλλέας, Νεοπτόλεμος, Πηλέας, Διομήδης, Αίας, Ιδομενέας
Airbus A340-300 Ιστορικές περιοχές της Αρχαίας Ελλάδος Μαραθώνας, Δελφοί, Ολυμπία, Επίδαυρος
ATR 42-300 Φιλόσοφοι της Αρχαίας Ελλάδος και Έλληνες Ολυμπιονίκες Πλάτωνας, Σωκράτης, Αριστοτέλης, Πυθαγόρας, Κώστας Τσικλητήρας, Σπύρος Λούης
ATR 72-200 Επιστήμονες της Αρχαίας Ελλάδος Θαλής, Ιπποκράτης, Δημόκριτος, Όμηρος, Ηρόδοτος, Αρχιμήδης
Boeing 707-320 Πόλεις της Αρχαίας Ελλάδος Πόλις των Αθηνών, Πόλις της Λίνδου, Θηβών, Πέλλας, Μυκηναίων, Κορίνθου, Κνωσσού, Σπάρτης
Boeing 720-051 Ποτάμια της Ελλάδος Αξιός, Αλιάκμονας, Αχελώος, Πηνειός, Έβρος, Στρυμώνας, Νέστος
Boeing 717 Αστερισμοί Ηριδανός, Ανδρομέδα, Κασσιόπη
Boeing 727 Βουνά της Ελλάδος Όλυμπος, Ταΰγετος, Μαίναλο, Παρνασσός, Βέρμιο, Πίνδος, Ελικώνας, Άγιο Όρος, Δίρφη
Boeing 737-200 Αρχαίοι θεοί και ήρωες Ηρακλής, Απόλλωνας, Ερμής, Κρίτων, Πρωτέας, Ήφαιστος, Διόνυσος, Φοίβος, Άτλας, Νηρέας, Ποσειδώνας
Boeing 737-400 Πόλεις της Μακεδονίας Βεργίνα, Όλυνθος, Φίλιπποι, Στάγειρα, Δίον, Αμφίπολη, Πέλλα
Boeing 747-200 Ολυμπιακά αεροσκάφη Ολύμπιος Δίας, Ολύμπιος Αετός, Ολύμπιο Πνεύμα, Ολύμπια Φλόγα, Ολύμπια Εκεχειρία
DeHavilland Comet 4B Μέλη της βασιλικής οικογένειας Βασίλισσα Σοφία, Πριγκίπισσα Σοφία, Βασίλισσα Όλγα, Βασίλισσα Φρειδερίκη
Dornier 228 Νησιά της Ελλάδος Λέρος, Σκύρος, Κάσος, Αστυπάλαια, Αμοργός, Κύθηρα, Κάρπαθος
Douglas DC-6 Νησιά της Ελλάδος Ρόδος, Κέρκυρα, Κρήτη, Λέσβος, Χίος, Λήμνος, Σάμος, Κως.
NAMC YS-11A Νησιά της Ελλάδος Κεφαλονιά, Ιθάκη, Σαμοθράκη, Ζάκυνθος, Δήλος, Άνδρος, Κάλυμνος, Μήλος
Shorts 330 Νησιά της Ελλάδος Πάτμος, Καστελόριζο, Πάρος, Νάξος, Μήλος, Τήνος
Shorts Skyvan Νησιά της Ελλάδος Μύκονος, Σκιάθος
Islander Νησιά της Ελλάδος Κύθηρα, Κάρπαθος
Dash 8 Χρυσοί Ολυμπιονίκες Κώστας Κεντέρης, Κατερίνα Θάνου, Βούλα Πατουλίδου

Στοιχεία των ΟΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Οι Ολυμπιακές Αερογραμμές, προηγουμένως γνωστές ως Ολυμπιακή Αεροπορία, ιδρύθηκαν από τον Αριστοτέλη Ωνάση.
  • Ο κ. Μπενόπουλος Γιάννος υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας.
  • Τα κεντρικά γραφεία της βρίσκονταν στη Λεωφόρο Συγγρού 96-100, 117 41 Αθήνα, ενώ διατηρούσε τον ιστότοπο της στη διεύθυνση www.olympicairlines.com.
  • Το 2009, η εταιρεία εξυπηρετούσε ένα εκτενές δίκτυο προορισμών, συμπεριλαμβανομένων 13 διεθνών προορισμών, 28 ευρωπαϊκών και 36 εσωτερικών προορισμών.
  • Απασχολούσε περίπου 1.800 εργαζόμενους και είχε το Ελληνικό Δημόσιο ως μοναδικό μέτοχο.Επίσης, διέθετε πρόγραμμα επιβράβευσης συχνών επιβατών με την ονομασία "ΙΚΑΡΟΣ".
  • Το 2001, η εταιρεία απαγόρευσε εντελώς το κάπνισμα στα αεροσκάφη της στις 15 Απριλίου..[15]

Λογότυπο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αρχικό λογότυπο των Ολυμπιακών Αερογραμμών περιελάμβανε έναν λευκό αετό με μια ομοιότητα έλικα, πέντε δακτύλιους και την ονομασία "Olympic". Μετά από δύο χρόνια από την πρώτη πτήση, ο Ωνάσης αποφάσισε να αλλάξει το λογότυπο και ζήτησε από τους συνεργάτες του να σχεδιάσουν ένα νέο. Αυτή η αλλαγή οδήγησε στη δημιουργία των έγχρωμων δακτυλίων.

Αρχικά, ο Ωνάσης επιθυμούσε να χρησιμοποιήσει πέντε χρωματισμένους δακτυλίους, εμπνευσμένους από το εμβληματικό σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων. Ωστόσο, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ασκήσε δικαιώματα πάνω στο εν λόγω σύμβολο, επιβάλλοντας τη χρήση έξι δακτυλίων αντί για πέντε. Οι πρώτοι πέντε από αυτούς τους δακτυλίους αντιπροσωπεύουν τις πέντε ηπείρους, ενώ ο έκτος αναπαριστά την Ελλάδα.[16] Τα χρώματα που επιλέχθηκαν ήταν το κίτρινο, το κόκκινο, το μπλε και το λευκό.

Το νέο λογότυπο επιλέγηκε μέσω μιας διαδικτυακής ψηφοφορίας που διεξήχθη έως την 5η Ιουλίου 2009, σε μια ειδική ιστοσελίδα. Όλες οι προτάσεις έπρεπε να διατηρήσουν τους έξι δακτυλίους και να εκσυγχρονίσουν το υπάρχον λογότυπο. Το τελικό λογότυπο παρουσίαζε μια πλάγια εκδοχή του προηγούμενου, με την ίδια γραμματοσειρά, εκτός από το πράσινο που αντικατέστησε το μπλε σε ορισμένους από τους δακτυλίους. Το πράσινο και το μπλε ήταν εταιρικά χρώματα της MIG και χρησιμοποιήθηκαν επίσης στις στολές του προσωπικού, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εταιρείας.

Ολυμπιακές Αερογραμμές στις τέχνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στη ταινία «For Your Eyes Only» ο James Bond καλεί την Miss Moneypenny να κλείσει ένα εισιτήριο για Μαδρίτη με την Ολυμπιακή Αεροπορία.
  • Μια συλλογή γυαλιών ηλίου από τον Paul Frank Sunich ονομάζεται «Ολυμπιακή Αεροπορία» («Olympic Airways»).
  • Ολυμπιακή Αεροπορία (Olympic Airways) είναι ο τίτλος του τέταρτου και τελευταίου single από το δίσκο Antidotes των Foals.

Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες Α.Ε.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες Α.Ε. (ΟΑ-Υ) ιδρύθηκε το 2003 με σκοπό την παροχή υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης στον τομέα της αεροπορίας. Η δημιουργία αυτής της εταιρείας ακολούθησε την ανάγκη για αναδιάρθρωση του Όμιλου Ολυμπιακής Αεροπορίας, ο οποίος αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα για αρκετές δεκαετίες.

Τον Δεκέμβριο του 2003, το Ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να διχοτομήσει τον Όμιλο Ολυμπιακής Αεροπορίας, δημιουργώντας δύο νέες εταιρείες. Η πρώτη απορρέει από τη θυγατρική εταιρεία "Μακεδονικές Αερογραμμές" και ανακομίστηκε με το όνομα "Ολυμπιακές Αερογραμμές." Αυτή η εταιρεία ανέλαβε τον αεροπορικό τομέα του Ομίλου και ξεκίνησε με την παραγραφή των οικονομικών υποχρεώσεών της.

Το υπόλοιπο τμήμα των δραστηριοτήτων και των οφειλών του Ομίλου μεταφέρθηκε σε μια άλλη εταιρεία που δημιουργήθηκε με το όνομα "Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες."

Η ΟΑ-Υ δραστηριοποιούνταν σε επτά τομείς της αεροπορικής βιομηχανίας:

  1. Επίγεια Εξυπηρέτηση σε 38 αεροδρόμια στην Ελλάδα
  2. Εμπορεύματα/Εμπορευματικός Σταθμός: Διέθετε τον μεγαλύτερο εμπορευματικό σταθμό στη ΝΑ Μεσόγειο, σε επιφάνεια 25.000 τ.μ.
  3. Συντήρηση Αεροσκαφών/Τεχνική Βάση Ολυμπιακής
  4. Σχολή Χειριστών Ολυμπιακής Αεροπλοΐας (Σ.Ε.Χ.Ο.Α.): Ιδρύθηκε το 1970 από τον Αλέξανδρο Ωνάση και διέθετε εξομοιωτές πτήσεων για αεροσκάφη ATR-42/72, Boeing B737-200/300/400, προκειμένου να εκπαιδεύονται τόσο ελληνικά όσο και ξένα πληρώματα.
  5. Αναλάμβανε την παροχή υπηρεσιών Πληροφορικής στα τμήματα της ΟΑ-Υ και των Ολυμπιακών Αερογραμμών. Περιλάμβανε την εγκατάσταση και υποστήριξη τεχνολογικών εφαρμογών στις δύο εταιρείες, εντός και εκτός της Ελλάδας.
  6. Εκπαίδευση/Οργάνωση: Ασχολούνταν με την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού που εργαζόταν στον τομέα των αερομεταφορών, είτε αυτό αφορούσε τις Ολυμπιακές Αερογραμμές είτε άλλες εταιρείες του κλάδου.
  7. Ολυμπιακή Αεροπλοΐα: .Ανέλαβε τη ναύλωση ελικοπτέρων σε τρίτους για αερομεταφορές, αεροφωτογραφήσεις, επιθεωρήσεις έργων και άλλες υπηρεσίες.

Επίσης, η εταιρεία διαχειρίζονταν ειδικές αίθουσες (σαλόνια) για τους επιβάτες Διακεκριμένης Θέσης, τόσο για τις Ολυμπιακές Αερογραμμές όσο και για άλλες αεροπορικές εταιρείες.

Κωδικοί των ΟΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λογότυπο Ολυμπιακών Αερογραμμών
  • Κωδικός ΙΑΤΑ: ΟΑ
  • Κωδικός ICAO: OAL
  • Κωδικός Κλήσης: Olympic
  • Λογιστικός Κωδικός: 050

Περιστατικά και ατυχήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1949, 6 Ιουνίου: Ένα αεροσκάφος Douglas DC-3 των Τεχνικών Αεροπορικών Εκμεταλλεύσεων (Τ.Α.Ε., πρόδρομος της Ολυμπιακής Αεροπορίας) συνετρίβη κοντά στη Μαλακάσα, κατά τη διάρκεια της πτήσης από την Καβάλα προς την Αθήνα. Το ατύχημα προκάλεσε τον θάνατο όλων των 22 ατόμων που επέβαιναν στο αεροσκάφος,18 επιβάτες και 4 μέλη του πληρώματος.
  • 1959, 29 Οκτωβρίου: Ένα αεροσκάφος Douglas DC-3 της Ολυμπιακής Αεροπορίας, πτήση ΟΑ214, συνετρίβη λίγο μετά την απογείωσή του κοντά στον Αυλώνα Αττικής, κοντά στην Αθήνα. Οι 16 επιβάτες και τα 3 μέλη του πληρώματος που επέβαιναν στο αεροσκάφος χάθηκαν στο ατύχημα. Υπήρξαν αναφορές που ανέφεραν ότι ένα από τα φτερά του αεροσκάφους αποκόπηκε κατά τη διάρκεια της πτήσης, που εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη.
  • 1969, 16 Αυγούστου:Σε ένα αεροσκάφος Douglas DC-3, που εκτελούσε πτήση εσωτερικού από το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού προς το Αγρίνιο, πραγματοποιήθηκε αεροπειρατεία. Το αεροσκάφος, πιθανώς εγγεγραμμένο με τον κωδικό SX-BBF, προσγειώθηκε στον Αυλώνα της Αλβανίας.[17]
  • 1969, 8 Δεκεμβρίου:Ένα αεροσκάφος Douglas DC-6 της πτήσης ΟΑ954 συνετρίβη κοντά στην Κερατέα, 30 χιλιόμετρα νότια της Αθήνας. Οι 90 επιβάτες (85 επιβάτες και 5 μέλη του πληρώματος) που επέβαιναν στο αεροσκάφος έχασαν τη ζωή τους. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή από τα Χανιά προς την Αθήνα.
  • 1972, 18 Φεβρουαρίου: Ένα αεροσκάφος Learjet 25 της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας συνετρίβη κοντά στην πόλη Αντίμπ της Γαλλίας. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή από την Αθήνα προς τη Νίκαια. Και τα δύο μέλη του πληρώματος έχασαν τη ζωή τους στο ατύχημα.
  • 1972, 21 Οκτωβρίου: Ένα αεροσκάφος NAMC YS-11A της Ολυμπιακής Αεροπορίας συνετρίβη στις ακτές της Βούλας, περίπου 3 χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο Ελληνικού. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή από την Κέρκυρα προς την Αθήνα και συνέβη κατά τη διάρκεια καταιγίδας. Στο ατύχημα, πνίγηκαν 37 άτομα (36 επιβάτες και 1 μέλος του πληρώματος), ενώ 19 άνθρωποι (16 επιβάτες και 3 μέλη του πληρώματος, συμπεριλαμβανομένου του πιλότου) κατάφεραν να σωθούν φτάνοντας στην ακτή.
  • 1976, 23 Νοεμβρίου: Ένα αεροσκάφος NAMC YS-11A της πτήσης ΟΑ830 συνετρίβη στο όρος Μεταξάς, κοντά στα Σέρβια του νομού Κοζάνης. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή από την Αθήνα προς τη Λάρισα και την Κοζάνη. Λόγω κακοκαιρίας, το αεροσκάφος δεν κατάφερε να προσγειωθεί στη Λάρισα και συνέχισε προς την Κοζάνη. Οι 50 επιβάτες (46 επιβάτες και 4 μέλη του πληρώματος) που επέβαιναν στο αεροσκάφος έχασαν τη ζωή τους. Ένα από τα φτερά του αεροσκάφους βρίσκεται ακόμα στον τόπο του δυστυχήματος, κοντά σε μια εκκλησία που ανεγέρθηκε στη μνήμη των θυμάτων.
  • 1978, 9 Αυγούστου: Ένας από τους τέσσερις κινητήρες του αεροσκάφους Boeing 747-200, που εκτελούσε την πτήση ΟΑ411, εξερράγη κατά την απογείωσή του από το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού με κατεύθυνση προς το Διεθνές Αεροδρόμιο Τζον Κένεντι (JFK) της Νέας Υόρκης. Αυτό προκάλεσε σοβαρή απώλεια ισχύος και αδυναμία ανόδου, οδηγώντας σε σοβαρό κίνδυνο για τους επιβάτες και τους πολίτες στην περιοχή. Χάρη στις επίδοξες ενέργειες του πληρώματος, το αεροσκάφος κατόρθωσε να ανακτήσει ταχύτητα και ύψος, απορρίπτοντας μέρος του καυσίμου του, χωρίς περαιτέρω απώλειες. Αυτό το περιστατικό καταγράφηκε παγκοσμίως ως επιτυχής άθλος στην αεροπορία, καθώς καμία προσομοίωση δεν έχει ακόμα επιβεβαίωσει την ευτυχή κατάληξη του συμβάντος.[18][19]
  • 1989, 3 Αυγούστου: Ένα αεροσκάφος Shorts 330-200 της πτήσης ΟΑ545 της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, συνετρίβη στο όρος Κέρκης της Σάμου. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή από τη Θεσσαλονίκη προς τη Σάμο και την Κω. Όλοι οι 34 επιβάτες (31 επιβάτες και 3 μέλη του πληρώματος) που επέβαιναν στο αεροσκάφος χάθηκαν.
  • 1997, 2 Μαΐου: Ένα αεροσκάφος Dornier 228-201 της πτήσης ΟΑ078 της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, προσγειώθηκε λόγω ισχυρών καθοδικών ανέμων λίγα μέτρα πριν το διάδρομο με αποτέλεσμα να συρθεί ακυβέρνητο για 170 περίπου μέτρα. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα - Πάρο.
  • 1998, 4 Ιανουαρίου: ένας επιβάτης που επέβαινε στην πτήση των Ολυμπιακών Αερογραμμών 417 πέθανε από αλλεργική αντίδραση από καπνό τσιγάρων, όταν μια αεροσυνοδός, κατά παράβαση των κανονισμών, αρνήθηκε να τον αλλάξει θέση. Το ανώτερο δικαστήριο των ΗΠΑ επικύρωσε απόφαση του εφετείου για επιδίκαση 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ως αντισταθμιστική αποζημίωση κατά της Ολυμπιακής Αεροπορίας, η οποία αρνήθηκε την υπαιτιότητα.[20]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Πύρρος Παπαδημητρίου - Συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα
  2. «Ιδιωτικοποιήσεις: 8 μύθοι για την ληστεία του αιώνα». elegr.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-23. https://web.archive.org/web/20151123030136/http://www.elegr.gr/files/idiwtikopoihseis_final.pdf. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2015. 
  3. «Και το όνομα αυτής: "Olympic Air"». ΣΚΑΪ. 21 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2009. 
  4. https://www.kathimerini.gr/129092/article/oikonomia/epixeirhseis/me-proika-sthn-everest-h-olympic-catering%7Cwebsite=Η Καθημερινή|publisher=Καθημερινές Εκδόσεις|title=Με προίκα στην Everest η Olympic Catering|date=2002-09-12|accessdate=2020-05-13|first=Αριστέα|last=Μπουγάτσου}}
  5. «Αρση επιτήρησης της Olympic Catering». Ναυτεμπορική. Π. Αθανασιάδης & Σία. 10 Απριλίου 2003. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  6. 6,0 6,1 «Τι συμβαίνει στην OLYMPIC CATERING;». Left.gr. 8 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  7. «Και το όνομα αυτής Αλκμήνη». Πρώτο Θέμα. 7 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  8. «Με 74,73% στην Olympic Catering η Αλκμήνη Catering». Reporter. Premium. 27 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  9. «Η ιστορία μας». Vivartia. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  10. ««Κάν' το όπως ο Κατσέλης» και στην Olympic Catering;». Δρόμος της Αιστεράς. 15 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  11. «Ανακάμπτει Η Olympic Catering». The Grill Magazine. o.mind creatives. 27 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  12. «Νοσοκομειακό Catering - Πληροφορίες». Olympic Catering. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  13. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  14. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  15. «General information». Web.archive.org. 15 Απριλίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2003. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2009. 
  16. Petrova, Ekaterina. «Balkan Travellers - Greece: Olympic Air Begins Operations». www.balkantravellers.com. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  17. «SX-BBF? Accident Description». Aviation Safety Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2011. 
  18. https://www.mixanitouxronou.gr/o-iroas-pilotos-tis-olimpiakis-pou-petaxe-to-terastio-tzampo-me-enan-katestrammeno-kinitira-pano-apo-tis-polikatikies-tis-athinas-giati-mechri-simera-i-boeing-theori-oti-epese/
  19. https://www.youtube.com/watch?v=f9YzsO_ZPGI
  20. http://supreme.lp.findlaw.com/supreme_court/briefs/02-1348/02-1348.mer.resp.pdf

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]