Οκρούγκ Δυρραχίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρτης του Βασιλείου της Σερβίας, πριν τους Βαλκανικούς Πολέμους (βαθύ κόκκινο), και τα εδάφη που ήλεγχε ο σερβικός στρατός στο τέλος του Πολέμου (ανοικτό κόκκινο).
Πρώτη σελίδα της εφημερίδας "Πολίτικα" της 29 Νοεμβριου του 1912 με πληροφορίες σχετικά με την ίδρυση του Οκρούγκ Δυρραχίου
Ο Ιβαν Ίβανιτς

Η Οκρούγκ Δυρραχίου (σερβικά : Драчки округ) ήταν διοικητική διαίρεση του Βασιλείου της Σερβίας από το 1912 έως το 1913. Η περιοχή καταλάμβανε τμήμα του εδάφους της σημερινής Αλβανίας που κατέλαβε στις 29 Νοεμβρίου 1912 η Σερβία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου. Διοικητικά είχε τέσσερις κομητείες (σερβικά : срез): Δυρραχίου, Lješ, Ελμπασάν και Τιράνων[1][2]. Ο στρατός του Βασιλείου της Σερβίας αποχώρησε από το Δυρράχιο τον Απρίλιο του 1913.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο στρατός του Βασιλείου της Σερβίας κατέλαβε το Δυρράχιο στις 29 Νοεμβρίου 1912 χωρίς αντίσταση[3]. Ο ορθόδοξος χριστιανός μητροπολίτης Δυρραχίου, Ιάκωβος, υποδέχτηκε με ιδιαίτερα θερμή υποδοχή τις νέες αρχές[4]. Σύμφωνα με τον Σέρβο δοκιμιογράφο Μιλούτιν Λαζάρεβιτς ο χριστιανικός πληθυσμός του Δυρραχίου ήταν ενθουσιασμένος με την άφιξη του σερβικού στρατού[5]. Το Βασίλειο της Σερβίας ίδρυσε επαρχιακά γραφεία και διόρισε τον διοικητή της περιοχής, τον δήμαρχο της πόλης, και διοικητή της στρατιωτικής φρουράς[6]. Πρώτος στρατιωτικός διοικητής της πόλης του Δυρραχίου ήταν ο Μπράνισλαβ Μιλοσαβλίεβιτς[7]. Πρώτος κυβερνήτης της διοικητικής περιοχής του Δυρραχίου ήταν ο Σέρβος διπλωμάτης Ιβάν Ίβανιτς[8][9]. Δήμαρχος του Δυρραχίου διορίσθηκε ο Πέταρ Τζουράσκοβιτς[10].

Όταν ο στρατός του Βασιλείου της Σερβίας κατέλαβε την Αλβανία το 1912 ο Ντραγκούτιν Αναστασιέγεβιτς προσελήφθη ως μεταφραστής ελληνικής γλώσσας και μετά από λίγο διορίστηκε ως διοικητής της περιοχής του Δυρραχίου[11], αντικαθιστώντας τον Ιβάν Ίβανιτς.

Η στρατιωτική κατάκτηση της περιοχής δικαιολογήθηκε με ιστορικά επιχειρήματα από Σέρβους πολιτικούς που δήλωσαν ότι η περιοχή ανήκε στο Σερβικό βασίλειο του 14ου αιώνα.

Ο στρατός του Βασιλείου της Σερβίας αποχώρησε από το Δυρράχιο τον Απρίλιο του 1913, αλλά παρέμεινε σε άλλα μέρη της Αλβανίας για τους επόμενους δύο μήνες[12].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Bogdanović, Dimitrije· Radovan Samardžić (1990). Knjiga o Kosovu: razgovori o Kosovu. Književne novine. σελ. 208. ) 
  2. Petrović, Dragoljub S. (1990). «Heterogenost stanovništva determinanta složenosti rešenja političkog statusa albanskog prostora (Heterogeneity of the population as determinant of the complexity of solving the political status of the Albania)» (στα Σερβικά). σελίδες 237–271. OCLC 439985244. 
  3. Antić, Čedomir (January 2, 2010). «Kratko slavlje u Draču» (στα Σερβικά). Večernje novosti. http://www.novosti.rs/dodatni_sadrzaj/clanci.119.html:280057-Kratko-slavlje-u-Dracu. Ανακτήθηκε στις August 5, 2011. 
  4. Antić, Čedomir (January 2, 2010). «Kratko slavlje u Draču» (στα Σερβικά). Večernje novosti. http://www.novosti.rs/dodatni_sadrzaj/clanci.119.html:280057-Kratko-slavlje-u-Dracu. 
  5. Lazarević, Milutin D. (1934) (στα Σερβικά) Naši ratovi za oslobođenje i ujedinjenje: Srpsko-turski rat 1912 godine (Our wars for liberation and unification: Serbian-Turkish war of 1912 Belgrade: Štamparija "Zlatibor", σελ. 187 OCLC 65691219 http://books.google.com/?id=G24NAQAAIAAJ&dq=%D0%B4%D1%80%D0%B0%D1%87+1912&q=%22+%D0%B0+16.+%D1%81%D1%82%D0%B8%D0%B3%D0%B0%D0%BE+%D1%98%D0%B5+%D1%83+%D0%94%D1%80%D0%B0%D1%87%2C+%D0%B3%D0%B4%D0%B5+%D1%98%D0%B5+%D0%B1%D0%B8%D0%BE+%D0%BE%D0%B4%D1%83%D1%88%D0%B5%D0%B2-+%D1%99%D0%B5%D0%BD%D0%BE+%D0%B4%D0%BE%D1%87%D0%B5%D0%BA%D0%B0%D0%BD+%D0%BE%D0%B4+%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%B5+%D1%82%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D1%88%D1%9A%D0%B5%D0%B3+%D1%85%D1%80%D0%B8%D1%88%D1%9B%D0%B0%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B3+%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BD%D0%B8%D1%88%D1%82%D0%B2%D0%B0%22#search_anchor 
  6. Popović, Bogdan· Jovan Skerlić (1924). Srpski književni glasnik, Volume 11. σελ. 275. 
  7. See Balkanski rat, (30 June 1913, 346.
  8. Antić, Čedomir (January 2, 2010). «Kratko slavlje u Draču» (στα Σερβικά). Večernje novosti. http://www.novosti.rs/dodatni_sadrzaj/clanci.119.html:280057-Kratko-slavlje-u-Dracu. 
  9. Stojančević, Vladimir (1991). Prvi balkanski rat: okrugli sto povodom 75. godišnjice 1912–1987, 28. i 29. oktobar 1987, Volume 19. Srpska akademija nauka i umetnosti. σελ. 134. 
  10. Dinić, Dragoljub M. (1922) (στα Σερβοκροάτικα). Prvi put kroz Albaniju sa Šumadijskim albanskim odredom 1912 : Prizren—Drač (First time with Šumadija-Albania division in 1912: Prizen – Durrës. Kragujevac: Šumadija, σελ. 84. OCLC 555240022. http://books.google.com/?id=f_LLFjbn0TcC&dq=%D0%B4%D1%80%D0%B0%D1%87+1912&q=+%D0%B4%D1%80%D0%B0%D1%87#search_anchor. 
  11. Zbornik Matice srpske za književnost i jezik, Књига 36. Novi Sad, Serbia: Matica srpska. 1988. σελ. 227. 
  12. Antić, Čedomir (January 2, 2010). «Kratko slavlje u Draču» (στα Serbian). Večernje novosti. http://www.novosti.rs/dodatni_sadrzaj/clanci.119.html:280057-Kratko-slavlje-u-Dracu. Ανακτήθηκε στις August 5, 2011.