Οικογένεια Καλλιβάζη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Οικογένεια Καλλιβάζη αποτέλεσε ισχυρή οικογένεια Ελλήνων της ομογένειας στις αρχές του 20ου αιώνα.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, αποτέλεσαν δωρητές και ευεργέτες του Φροντιστηρίου Τραπεζούντας.

Απαρχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πατριάρχης της οικογένειας ήταν ο Σταύρος Καλλιβάζης, που στα μέσα του 19ου αιώνα μετοίκησε από τον Πόντο στην πόλη του Νοβοροσίσκ στη Ρωσία, όπου είχε κληρονομήσει ένα ορυχείο άλατος. Εκεί ίδρυσε την επιχείρησή του, που σταδιακά μεγάλωσε σε δύναμη και σημασία. Όταν οι γιοι του, Ηλίας και Θεόδωρος Καλλιβάζης ανέλαβαν τα ηνία της επιχείρησης, η οικογένεια Καλλιβάζη έφτασε να μονοπωλεί το εμπόριο άλατος στον Εύξεινο Πόντο. Οι δραστηριότητές τους επεκτάθηκαν στο λιανικό εμπόριο με το άνοιγμα του μεγαλύτερου πολυκαταστήματος της εποχής στο Νοβοροσίσκ.

Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το ξέσπασμα της Οκτωβριανής επανάστασης, η οικογένεια μετοίκησε στην Κωνσταντινούπολη όπου άνοιξε μία μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα, η οποία απέτυχε ως επιχείρηση. Τότε η οικογένεια αποφάσισε να μετοικήσει στην Αθήνα, και μάλιστα είχε υποβάλει πρόταση για να αγοράσει το Μέγαρο Μαξίμου ως μόνιμη κατοικία της. Μολαταύτα, ο στόλος της οικογένειας βυθίστηκε στα Στενά των Δαρδανελίων στα 1920, καταφέροντάς της ένα ισχυρό οικονομικό πλήγμα.