Οικία - Μουσείο Ναμπόκοφ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Οικία - Μουσείο Ναμπόκοφ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | μέγαρο, αξιοθέατο και μουσείο |
| Αρχιτεκτονική | Art Nouveau architecture |
| Διεύθυνση | Bolšaja Morskaja Ulica, 47 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 59°55′55″N 30°18′18″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Αγία Πετρούπολη |
| Χώρα | Ρωσία |
| Έναρξη κατασκευής | 1997 |
| Ολοκλήρωση | 1997 |
| Προστασία | μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Οικία - Μουσείο Ναμπόκοφ βρίσκεται στην Μπολσάγια Μόρσκαγια Ούλιτσα (Ulitsa Bolshaya Morskaya) αριθ. 47, έναν από τους πιο αριστοκρατικούς δρόμους στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, όπου προτιμούσε ανέκαθεν να κατοικεί η ελίτ των συγγραφέων και καλλιτεχνών της πόλης.
Το Σπίτι του Ναμπόκοφ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Οικία - Μουσείο Ναμπόκοφ γεννήθηκε ο Ρωσοαμερικανός "εμιγκρέ" μυθιστοριογράφος Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ (Vladimir Nabokov, 1899 - 1977), διάσημος για το παγκοσμίου φήμης μυθιστόρημά του "Λολίτα" (1955). Καταγόταν από παλαιά, πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Ο πατέρας του, Β. Ντ. Ναμπόκοφ, ήταν έξοχος νομικός και αρχηγός του προεπαναστατικού φιλελεύθερου Συνταγματικού Δημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας (Καντέτοι) και συντάκτης του σχεδίου Συντάγματος της Προσωρινής Κυβέρνησης μετά την Επανάσταση του Φεβρουαρίου 1917 στη Ρωσία.
Η Οικία Ναμπόκοφ είναι κτίσμα του 19ου αιώνα σε ρυθμό νεο-αναγεννησιακό και αποτελούσε από το 1897 και μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση ιδιοκτησία της οικογένειας Ναμπόκοφ. Ο Ναμπόκοφ έζησε στο σπίτι αυτό τα νεανικά του χρόνια, τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής του, διατηρώντας έντονες τις αναμνήσεις του από την οικογενειακή εστία, όπως περιγράφει με ζωηρές εικόνες την πατρική οικία του στο αυτοβιογραφικό έργο του "Μνήμη, μίλησε" (Speak, Memory).
Ο Ναμπόκοφ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει με την οικογένειά του τη Ρωσία το 1919, δύο χρόνια μετά τη Ρωσική Επανάσταση. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε το 1922 στο Βερολίνο, όπου ο πατέρας του δολοφονήθηκε σε μία δημόσια συγκέντρωση. Ο Ναμπόκοφ περιπλανήθηκε και έζησε κατά διαστήματα σε διάφορες χώρες (Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Η.Π.Α.), δίχως όμως να πάψει ποτέ να θυμάται το "αγαπημένο σπίτι" του στην Αγία Πετρούπολη. Πέθανε στις 2 Ιουλίου 1977 στο Μοντρέ (Montreux) της Ελβετίας κι ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο Clarens της ελβετικής πόλης.
Το Μουσείο Ναμπόκοφ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σπίτι του Ναμπόκοφ στην Αγία Πετρούπολη είναι ωραίο δείγμα αρ-νουβό (Art Nouveau) αρχιτεκτονικής, με ανάγλυφες πέτρινες ροζέτες και μια όμορφη μωσαϊκή ζωφόρο με ροζ λουλούδια, έργο του Ρώσου μοντερνιστή αρχιτέκτονα Μιχαήλ Γκέισλερ (Mikhail Geisler, 1861 - 1930), που χρονολογείται από το 1901-1902.
Στον πρώτο όροφο της Οικίας Ναμπόκοφ λειτουργεί σήμερα το "Μουσείο Ναμπόκοφ", που ιδρύθηκε το 1998. Στους δύο πιο πάνω ορόφους είναι σήμερα τα γραφεία της εφημερίδας "Nevskoe Vremya " (αγγλ. Nevsky Time).
Στο Μουσείο εκτίθενται προσωπικά αντικείμενα του Ναμπόκοφ, συγκεντρωμένα από όλον τον κόσμο, όπως η περίφημη συλλογή του με πεταλούδες (Ο Ναμπόκοφ είχε σπουδάσει ζωολογία στο Καίμπριτζ και ήταν άριστος εντομολόγος), τα γυαλιά του, μολύβια και το σκραμπλ (scrabble game), που έπαιζε μανιωδώς. Υπάρχουν ακόμη χειρόγραφά του ιστορικού ενδιαφέροντος, εκδόσεις των έργων του σε διάφορες γλώσσες, καθώς και λογοτεχνικά έργα συγγραφέων που θαύμαζε, όπως ο Άντον Τσέχωφ και ο Τζαίημς Τζόυς.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Αγία Πετρούπολη" (Οδηγοί του Κόσμου), Εκδόσεις: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ/DORLING KINDERSLEY (Ελληνική 'Εκδοση), Αθήνα, 1999.
- Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα", λήμμα "Ναμπόκοφ, Βλαντίμιρ Βλαντιμίροβιτς, τόμ. 44, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
- Αντίστοιχο λήμμα αγγλικής Βικιπαίδεια
Συντεταγμένες: 59°55′55″N 30°18′18″E / 59.9319°N 30.3049°E