Ξηρόφιλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ένα ξηρόφιλο (από τις ελληνικές λέξεις ξηρός και φίλος),[1] είναι ένας ακραιόφιλος οργανισμός που μπορεί να αναπτυχθεί και να αναπαραχθεί σε συνθήκες με χαμηλή διαθεσιμότητα νερού, γνωστή επίσης ως ενεργότητα νερού. Η ενεργότητα νερού (aw) είναι ένα μέτρο της ποσότητας του νερού στο υπόστρωμα ενός οργανισμού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υποστηρίξει σεξουαλική ανάπτυξη. Τα ξηρόφιλα ονομάζονται συχνά "ξηροάντοχα", που σημαίνει ότι αντέχουν τις ξηρές συνθήκες. Μπορούν να επιβιώσουν σε περιβάλλοντα με ενεργότητα νερού κάτω από 0,8. Οι ενδόλιθοι και οι αλόφιλοι είναι συχνά ξηροάντοχοι.

Η συνηθισμένη μέθοδος συντήρησης τροφίμων με ξήρανση μειώνοντας την ενεργότητα του νερού, μπορεί να μην αποτρέψει την ανάπτυξη ξηρόφιλων οργανισμών, έχοντας ως αποτέλεσμα συχνά την αλλοίωση του τροφίμου. Πολλά είδη μούχλας και ζύμης είναι ξηρόφιλα. Η ανάπτυξη μούχλας στο ψωμί είναι ένα παράδειγμα αλλοίωσης τροφίμου από ξηρόφιλους οργανισμούς.

Παραδείγματα των ξηρόφιλων περιλαμβάνουν το Trichosporonoides nigrescens[2] και τους κάκτους.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «xero-». The New Oxford American Dictionary (2nd έκδοση). Oxford University Press, Inc. 2005. 
  2. Hocking AD; Pitt JI. (December 1981). «Trichosporonoides nigrescens sp. nov., a new xerophilic yeast-like fungus». Antonie Van Leeuwenhoek. 47 (5): 411–21. doi:10.1007/BF00426003. PMID 7198892.