Ξάβερ Λάντερερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ξάβερ Λάντερερ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Xaver Landerer (Γερμανικά)
Γέννηση9  Σεπτεμβρίου 1809[1]
Μόναχο
Θάνατος7ιουλ. / 19  Ιουλίου 1885γρηγ. και 19  Ιουλίου 1885
Αθήνα
ΥπηκοότηταΓερμανία (1809) και Ελλάδα (1834)
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μονάχου
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςχημεία, φυσική, φαρμακολογία, medicinal chemistry και ιαματικές πηγές
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου, χημικός, φυσικός και φαρμακοποιός

Ο Ξάβερ Λάντερερ (γερμ., Xaver Landerer, γραφή Ξαυέριος Λάνδερερ, 1809-1885) ήταν Γερμανός καθηγητής πανεπιστημίου του 19ου αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μόναχο το 1809. Ήταν διδάκτορας φυσικών επιστημών, φιλοσοφίας και ιατρικής του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Ήλθε στην Ελλάδα το 1833 και υπηρέτησε ως ιδιαίτερος φαρμακοποιός του βασιλιά Όθωνα του Α΄.

Διορίστηκε από τους πρώτους καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1837 και έγινε τακτικός το 1838. Δίδαξε Γενική Χημεία και Πειραματική Φυσική.

Απολύθηκε το 1843 μαζί με τους άλλους Γερμανούς ως αλλοδαπός σε εφαρμογή σχετικής απόφασης[2], παρέμεινε όμως στην Ελλάδα και επαναδιορίστηκε το 1844 ως καθηγητής φαρμακευτικής χημείας, συνταγολογίας και βοτανικής. Παραιτήθηκε το 1869, και το 1875 ορίστηκε επίτιμος καθηγητής. Διετέλεσε δύο φορές (1846-1847 και 1854-1855) κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου.[3]

Ήταν ο πρώτος καθηγητής Χημείας στην Ελλάδα, διδάσκοντας στο Πολυτεχνείο μεταξύ 1844 και 1868 και ίδρυσε το πρώτο Εργαστήριο Φαρμακευτικής Χημείας.[2] Ήταν μέλος του Ιατρικού Συνεδρίου, ενώ ίδρυσε τις Ολυμπιακές Εκθέσεις. Συνέγραψε συγγράμματα και επιστημονικές εργασίες σχετικά με τη χημεία και κυρίως τα ιαματικά νερά της Ελλάδας.[2]

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 7 Ιουλίου 1885.[2]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]