Νόμοι των αερίων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Στη Φυσική ως νόμοι των αερίων χαρακτηρίζονται όλοι εκείνοι οι φυσικοί νόμοι που έχουν διατυπωθεί και που αφορούν στη συμπεριφορά των αερίων στη φύση.

Οι νόμοι αυτοί περιγράφουν τη συμπεριφορά των αερίων λαμβάνοντας υπ' όψη τρεις βασικές παραμέτρους: τη θερμοκρασία, τον όγκο και την πίεση ενός ιδανικού αερίου.

Πρόκειται για τους νόμους των Μπόιλ, Γκαι-Λυσάκ και του Σαρλ. Και οι τρεις αυτοί νόμοι αποτελούν ειδικές περιπτώσεις της καταστατικής εξίσωσης των αερίων.

Ως ιδανικά αέρια ή τέλεια αέρια χαρακτηρίζονται τα αέρια που ακολουθούν επ' ακριβώς τους νόμους των αερίων. Τέτοια όμως αέρια είναι μόνο υποθετικά, αφού τα αέρια στη φύση αποκλίνουν λιγότερο ή περισσότερο από τα χαρακτηριστικά των ιδανικών αερίων, κι έτσι χαρακτηρίζονται πραγματικά αέρια. Η συμπεριφορά τους περιγράφεται από την καταστατική εξίσωση των πραγματικών αερίων ή εξίσωση της κατάστασης αερίου, που αποτελεί επέκταση αυτής των ιδανικών με τη χρήση προσεγγιστικών μεθόδων.

Οι νόμοι των αερίων ερμηνεύονται από την κινητική θεωρία. Αν θερμανθεί ένα αέριο, τα μόριά του θα κινηθούν ταχύτερα. Έτσι αν αυτό βρίσκεται σ΄ ένα δοχείο, οι συγκρούσεις των μορίων στα τοιχώματα του δοχείου θα γίνουν πιο συχνές με επακόλουθο την αύξηση της πίεσης, του όγκου ή και των δύο μαζί. Αν μειωθεί ο όγκος του δοχείου (περιοριστεί έτσι ο χώρος) οι κρούσεις των μορίων με τα τοιχώματα θα γίνουν συχνότερες και επομένως θα μεγαλώσει η πίεση.