Νικόλαος Μαλλιάκας
| Νικόλαος Μαλλιάκας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1903 |
| Θάνατος | 31 Ιουλίου 1984 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[1] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωσις Κέντρου, Ελληνικός Συναγερμός, Κόμμα Φιλελευθέρων και Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λέσβου)[2] Έλληνας υφυπουργός Γεωργίας |
Ο Νικόλαος Μαλλιάκας (Πέτρα Λέσβου, 1903 – Αθήνα, 31 Ιουλίου 1984) του Γεωργίου και της Ολυμπίας ήταν Έλληνας νομικός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν πρόεδρος της Ενώσεως Λεσβίων Αθηνών και δημιούργησε το βουλευτικό οικισμό "Πολιτεία" στον Κοκκιναρά και στην Κηφισιά.
Νομική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ξεκίνησε να δικηγορεί στη Λάρισα και εν συνεχεία εργάστηκε στην Αθήνα, με ειδίκευση σε αστικά και διοικητικά ζητήματα. To 1936 έγινε δικηγόρος παρά Αρείω Πάγω. Με τον ΕΔΕΣ ανέπτυξε αντιστασιακή δράση. Όντας συνεργάτης του Γεωργίου Παπανδρέου, συνελήφθη από τον ΕΛΑΣ το 1944 και καταδικάστηκε σε θάνατο λόγω του κινήματος.
Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξελέγη βουλευτής Λέσβου αρχικά με το Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα το 1946 και επανεξελέγη τα έτη 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό και με το Κόμμα Φιλελευθέρων το 1956[3]. Έπειτα εξελέγη βουλευτής με την Ένωση Κέντρου το 1961, 1963 και το 1964. Υπηρέτησε στην κυβέρνηση Παπανδρέου ως υφυπουργός Γεωργίας, από τις 18 Φεβρουαρίου 1964 ως τις 15 Ιουλίου 1965. Πέθανε στις 31 Ιουλίου 1984 και κηδεύτηκε την επομένη από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[4] Σύζυγός του ήταν η Παυλίνα Σταΐκου, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Γιώργο, την Όλυ και την Ανθή.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ cd2b9f89-2f64-4ca4-aabf-7c4a07ab5a54. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ Βουλή των Ελλήνων. cd2b9f89-2f64-4ca4-aabf-7c4a07ab5a54. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 Ελληνικόν who is who, 1965 σελ. 343
- ↑ Τα Νέα, Κοινωνικά, 1-8-1984, σελ. 14.
- ΕΞΕΧΟΥΣΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ του Νικολάου Σταυρίδη - Νικολαϊδη (Φιλόλογου - Ιστορικού)