Νικολάι Λόσκι

Nikolai Onufriyevich Lossky
Γέννηση	6 Δεκεμβρίου, 1870 Κρεσλάβσκα, Ρωσία
Θάνατος	24 Ιανουαρίου, 1965 (Παρίσι, Γαλλία)
Περίοδος	Φιλοσοφία 20ου αιώνα
Περιοχή	Ρωσική φιλοσοφία
Σχολή	Ενορατισμός
Κύρια Ενδιαφέροντα	ενορατισμός, ατομικισμός, ηθικολογία, γνωσιολογία
Αξιοσημείωτες Ιδέες	Ενορατισμός-ατομικισμός, γνωσιολογία-επιστημολογία
Επιδράσεις	Χέγκελ, Βίλχελμ Βιντελμπαντ, Βίλχελμ Βουντ, Πάβελ Φλορένσκυ
Επηρέασε	Αιν Ραντ, Βλαντιμίρ Λόσκι

Ο Νικολάι Ονουφρίγιεβιτς Λόσκι (ρωσικά: Николай Онуфриевич Лосский, 6 Δεκεμβρίου/Π.Η. 24 Νοεμβρίου 1870 – 24 Ιανουαρίου 1965) ήταν ρώσος φιλόσοφος, εκπρόσωπος του ρωσικού ιδεαλισμού, ενορατισμού, ατομικισμού, φιλελευθερισμού, ηθικολογίας, αξιολογίας, και του δικής του έμπνευσης ενορατισμού. Γεννήθηκε στο χωριό Κρεσλάβσκα, περιοχή Ντίναμπυργκ, της επαρχίας Βιτέμπσκ της Ρωσικής αυτοκρατορίας και πέθανε από φυσικά αίτια σε θεραπευτήριο κοντά στο Παρίσι. Ο Λόσκι είχε τρεις γιους και μία κόρη που πέθανε σε παιδική ηλικία. Ο πιο γνωστός από τους γιους του ήταν ο θεολόγος της Ορθόδοξης εκκλησίας Βλαντιμίρ Λόσκι.

Ζωή

Ο Λόσκι ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Γερμανία υπό την εποπτεία των Βίλχελμ Βίντελμπαντ, Βίλχελμ Βουντ και Μίλλερ λαμβάνοντας τον μεταπτυχιακό του τίτλο το 1903 και τον διδακτορικό το 1907. Επιστρέφοντας στη Ρωσία έγινε αρχικά λέκτορας και στη συνέχεια αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης. Ο Λόσκι τόνιζε την ανάγκη για μια θρησκευτική και πνευματική αναγέννηση στη Ρωσία την ίδια στιγμή που στηλίτευε τις μετεπαναστατικές υπερβολές. Την περίοδο αυτή επέζησε ενός ατυχήματος με ανελκυστήρα που παραλίγο να αποβεί μοιραίο κάτι που τον έκανε να επιστρέψει στο μονοπάτι της Ρωσικής ορθόδοξης εκλησσίας υπό την καθοδήγηση του πατέρα Παβλ Φλορένσκυ. Οι κριτικές που επέσυρε η ενέργειά του αυτή, του κόστισαν την έδρα του και οδήγησαν στην εξορία του από τη Σοβιετική Ένωση ως αντεπαναστάτη με το περίφημο πλοίο των φιλοσόφων το 1922.

Ο Λόσκι προσκλήθηκε στην Πράγα από τον Τόμας Μάσαρικ αναλαμβάνοντας την καθηγητική έδρα στο Ρωσικό πανεπιστήμιο της Πράγας, στην Μπρατισλάβα. Εκεί συνδέθηκε με μια ομάδα πρώην μαρξιστών που περιελάμβανε τους Νικολάι Μπερντιάγιεφ, Σεργκέι Μπουλγακόφ, Γκέρσεζον, Πήτερ Μπενγκάρτοβιτς Στρούβε και Σήμεν Φρανκ. Αν και Φαβιανός σοσιαλιστής συνέβαλε στο συμπόσιο του γκρούπ Βέκι. Επίσης βοήθησε τον κοινωνιολόγο του Χάρβαρντ, Πιτιρίμ Σορόκιν πάνω στις κοινωνικές και πολιτιστικές δυναμικές. Το 1947 έλαβε την έδρα της Ανατολικής ορθόδοξης θεολογίας στην Piously-Vladimir πνευματική ακαδημία ή αγίου Βλαδίμηρου Ορθόδοξο θεολογικό σεμινάριο στη Νέα Υόρκη. Το 1961, μετά τον θάνατο του γιου, του Βλαντιμίρ, ο Λόσκι εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε άρρωστος εκεί.