Νικόλαος Κόλλιας
| Νικόλαος Κόλλιας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1860 Εράτυρα Κοζάνης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μακεδονικός Αγώνας |
Ο Νικόλαος Κόλλιας ήταν σημαντικός Έλληνας Μακεδονομάχος οπλαρχηγός από τη Σέλιτσα (Εράτυρα) Βοΐου, της Περιφερειακής ενότητας Κοζάνης.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νικόλαος Κόλλιας γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στη Σέλιτσα (Εράτυρα) Βοΐου, της Περιφερειακής ενότητας Κοζάνης. Ήδη από το 1895 συγκρότησε ένοπλη ομάδα και έδρασε στο Ζαγόρι της Ηπείρου κατά των Οθωμανών έως το 1896. Συμμετείχε με το σώμα του στη Μακεδονική Επανάσταση του 1896 και στη συνέχεια κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό παίρνοντας μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, υπό τις διαταγές των αξιωματικών Χατζηπέτρου, Μυλωνά και Καψαλόπουλου.[1][2] Στις αρχές του 1902 έδρασε εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων Μήτρο Βλάχο, Βασίλ Τσακαλάρωφ, Νικόλωφ και Στέφωφ, που επεδίωκαν τον εκσλαβισμό των κατοίκων της Σέλιτσας (Εράτυρας), συνεργαζόμενος με τα στελέχη της τοπικής Εθνικής Επιτροπής Σελίτσης, Γεώργιο Τσιατσιάνη, τον ιατρό Χαρ. Αναστασιάδη, τον οπλαρχηγό παπα-Γιώργη Δαφίνη, το Βασίλειο Χειμάρα, το Γιάννη Κόρμα, το Δημήτριο Καραμήτσιο, τον Ιωάννη Χασιώτη, καθώς και τον αδελφό του Ιωάννη Κόλλια.[3] Το 1903 ως επικεφαλής σώματος, συνεργάστηκε με τον οπλαρχηγό Αριστείδη Μαργαρίτη στα Κορέστια. Στη συνέχεια ακολούθησε μαζί με τον συγχωριανό του Φώτη Χασιώτη την αποστολή του Παύλου Μελά στη Δυτική Μακεδονία και πολέμησε στη μοιραία μάχη της Στάτιστας[3]. Μετά το θάνατο του Παύλου Μελά, συμμετείχε σε πολλές επιχειρήσεις κατά Βουλγάρων κομιτατζήδων, μεταξύ των οποίων και την επίθεση κατά κομιτατζήδων στο Λιμπίσοβο (Άγιος Ηλίας) Καστοριάς, στις 10 Δεκεμβρίου του 1904, όπου και εξοντώθηκε ο κομιτατζής Κωνστάντο Ζίφκωφ. Το 1905, κατά την κορύφωση του Μακεδονικού Αγώνα, συνεργάστηκε με τον Αλέξανδρο Καραλίβανο και το Γ. Τσόντο στα Καστανοχώρια. Το 1906 σχημάτισε νέο σώμα στο Μοναστήρι και έδρασε στην περιοχή της Πελαγονίας, συνδράμοντας τις προσπάθειες των Κωνσταντίνου Ντόγρα και Ζ. Παπαδά. Το 1907 συνέχισε τη δράση του στην περιοχή των Κορεστίων υποστηρίζοντας τις εκεί επιχειρήσεις του Γ. Φαληρέα. Πήρε μέρος στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο υπό τις γενικές διαταγές του Κωνσταντίνου Μαζαράκη Αινιάνα.[1][2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Αρχείο Διεύθυνσης Εφέδρων Πολεμιστών Αγωνιστών Θυμάτων Αναπήρων (ΔΕΠΑΘΑ), Αρχείο Μακεδονικού Αγώνα, φ. K-780
- ↑ 2,0 2,1 Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 105
- ↑ 3,0 3,1 Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Αθανάσιος Ε. Καραθανάσης, Βιβλιοκρισίες, "Γρηγόριος Π. Βέλκος, H Σέλιτσα και η περιοχή της στον Μακεδονικό Αγώνα, Θεσσαλονίκη 2005"
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Μακεδονομάχο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |