Νικόλαος Κουμάνης

Νικόλαος Κουμάνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1730; Κρήτη
Θάνατος	1809; Σεβαστούπολη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	ναύαρχος
Πόλεμοι/μάχες	Ναυμαχία του Τσεσμέ, Ναυμαχία του Φιδονησίου και Battle of Cape Kaliakra
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα; Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη; Τάγμα του Αγίου Γεωργίου; Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου
	δεδομένα

Ο Νικόλαος Κουμάνης (ρως. Николай Петрович Кумани 1730—1809) – ήταν Ρώσος Υποναύαρχος .

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο νησί της Κρήτης το 1730. Από παιδική ηλικία διακατεχόταν από αδυσώπητο μίσος για τους Τούρκους. Στην ηλικία των δέκα, σκόνταψε στο χωράφι σε έναν νυσταλέο Τούρκο, έτρεξε στο σπίτι για να πάρει ένα όπλο και τον σκότωσε ακαριαία. Ο πατέρας Kουμάνης, για να σώσει το γιο του από τη δίωξη και τιμωρία,έβαλε το αγόρι του σε ένα εμπορικό πλοίο που την επόμενη μέρα έπλευσε για το Λονδίνο. Σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση που επιβίωσε, αργότερα ο Kουμάνης υπηρετούσε ως ναύτης στα πολεμικά πλοία του Βασιλικού Ναυτικού της Μεγάλης Βρετανίας.

Γιά πρώτη φορά, στη ρωσική υπηρεσία, ο Κουμάνης εντάχθηκε στο ντελίνι (πολεμικό γραμμής) "Αγ. Ευστάθιος Πλακίδας " στην Πρώτη εκστρατεία του Αρχιπελάγους, κάτω από τις εντολές του ναυάρχου Α. Σπιρίντοβ. Σύμφωνα με το δίπλωμα σημαιοφόρου (βαθμός), εισήλθε στην υπηρεσία 20 του Ιουλίου του 1769, όταν ήταν περίπου σαράντα χρονών. Η πρώτη μάχη του Κουμάνη στην Ρωσική υπηρεσία ήταν η συμμετοχή του στην ναυμαχία του Τσεσμέ το 1770. Το 1773 ο Kουμάνης με τον βαθμό του υπολοχαγού, ανέλαβε διοικητής πρώτα του πολεμικού "Μότρια" και στη συνέχεια της βριγαντίνης "Ζαλέτ". Μετά απ’ αυτά, διορίστηκε στο πλοίο «Ευρώπη», και στη συνέχεια στάλθηκε στο νησί της Σάμου, όπου παρέμεινε μέχρι το 1774. Το 1775 ανέλαβε το πολεμικό "Νίκη".

Το 1776 ο Κουμάνης διορίστηκε στον στολίσκο της Αζοφικής, διοικητής του πολεμικού «Αγία Αικατερίνη» και στη συνέχεια των πολεμικών «Καμήλα» και "Ζούρζα."

Με τη διάλυση του στολίσκου της Αζοφικής ο Kουμάνης, που προάγεται σε πλοίαρχο Β Τάξεως, διορίστηκε στον στόλο της Μαύρης Θάλασσας. Κατά τη διάρκεια του Ρωσο-τουρκικού πόλεμου 1787-1792 ο Κουμάνης ανέλαβε διοικητής της φρεγάτας «Κίνμπουρν», που το 1789 συμμετείχε στις ναυμαχίες εναντίον των Τούρκων κοντά στο νησί Φιδονήσι. Επίσης, το 1789 προήχθη σε πλοίαρχο Α Τάξεως, και στις 10 του Δεκεμβρίου του απονέμεται το παράσημο του Τάγματος του Αγίου Γεωργίου Γ' Τάξεως για τη διεξαγωγή 18 εξαμηνιαίων εκστρατειών στη θάλασσα. Το 1790 ανέλαβε την διοίκηση της φρεγάτας "Αγ. Ιωάννης ο Θεολόγος" (πάνω στην οποία κυμάτιζε η ναυαρχική σημαία του Υποναυάρχου Ουσακόβ), συμμετείχε στην Ναυμαχία των στενών Κερτς. Του απονεμήθηκε το παράσημο του Τάγματος του Αγίου. Βλαδίμηρου Δ Τάξεως. Κατά το ίδιο έτος για τη συμμετοχή τους στη μάχη της 28ης Αυγούστου στο Χατζιμπέη (Οδησσός) του απονεμήθηκε χρυσό σπαθί με την επιγραφή "για την ανδρεία».

Το επόμενο έτος ανέλαβε διοικητής του πλοίου «Η Μεταμόρφωση», συμμετείχε στην Ναυμαχίας της Καληάκρης, για την οποία έλαβε το παράσημο του Τάγματος του Αγίου Βλαδίμηρου Γ' Τάξεως.

Το 1796, προήχθη στον βαθμό πλοίαρχος-ταξίαρχος , και στις 30 Σεπτεμβρίου 1797 - σε Υποναύαρχο, με μεταφορά στον Στόλο της Βαλτικής. Η αλλαγή του κλίματος είχε τόσο επηρεάσει την υγεία του Kουμάνη, ώστε στις 29 Ιανουαρίου του 1799, σύμφωνα με την αναφορά, απολύθηκε με μισό μισθό και το δικαίωμα να φορά την στολή του. Μετά από αυτό, ο Kουμάνης πήγε στην αγαπημένη του Κριμαία όπου και πέρασε τις τελευταίες του μέρες. Πέθανε στην Σεβαστούπολη το 1809. Χωρισμένος από την παιδική ηλικία από την οικογένεια του, ο Kουμάνης δεν είχε ούτε το χρόνο ούτε την ευκαιρία να πάρει συστηματική εκπαίδευση, αλλά το κενό αυτό το κάλυψε σε μεγάλο βαθμό με την καταπληκτική μνήμη του, με το λαμπρό μυαλό και την πλούσια εμπειρία του. Μιλούσε τα ρωσικά,αγγλικά,γαλλικά,ιταλικά,ελληνικά, τουρκικά και αραβικά, αλλά αδυνατούσε να γράψει ή να διαβάσει σε κάποια από τις γλώσσες αυτές πλην της Ρωσικής, στην οποία με δυσκολία ανέγραφε τον βαθμό του και το επώνυμο. Ένα παράδειγμα της καταπληκτικής μνήμης του: ο ναύαρχος Ουσακόβ, θέλοντας να βεβαιωθεί ότι πράγματι ο Κουμάνης δεν μπορούσε να διαβάσει στα ρωσικά, υπαγόρευσε διαταγμα αποτελούμενο από 7 σημεία, θέλοντας να καλέσει τον Κουμάνη για να το να διαβάσει φωναχτά. Μαθαίνοντας το αυτό ο Κουμάνης διέταξε τον γραμματικό να του διαβάσει το διάταγμα πριν την υπογραφή του ναυάρχου. Όταν σε τρία λεπτά ο Ναύαρχος κάλεσε τον Κουμάνη, αυτός ήταν σε θέση να «διαβάσει» το κείμενο λέξη προς λέξη, κρατώντας όμως το διάταγμα ανάποδα.

Το θάρρος του Κουμάνη ήταν γνωστό στην αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β'. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ναυαρχείου, σε αναφορά σ 'αυτήν για την προαγωγή του Kουμάνη σε πλοίαρχο Α Τάξεως, σημείωνε ότι είναι δύσκολο να τον προάγει στα ανώτερα ναυτικά κλιμάκια λόγο του αναλφαβητισμού του. Η απάντηση της αυτοκράτειρας ήταν η εξής: "Ο αναλφαβητισμός δεν αποτελεί εμπόδιο για τη προαγωγή ενός τέτοιου γενναίου και έντιμου αξιωματικού."

Ο γιος του, Μιχαήλ Κουμάνης, επίσης υπηρέτησε στο Ρωσικό Αυτοκρατορικό Πολεμικό Ναυτικό, ήταν ναύαρχος και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ναυαρχείου.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στρατιωτική εγκυκλοπαίδεια του Σύτην
Βόλκοβ Σ.Β. Λεξικό των στρατηγών και ναυάρχων από τον Πέτρο τον Μέγα μέχρι τον Νικόλο Β. Τόμος Ι. Α-Κ. Μόσχα, 2009
Λουριέ Β.Μ. Ναυτικό Βιογραφικό Λεξικό. XVIII αιώνα. Αγία Πετρούπολη., 2005
Β.Σ. Στεπάνοβ, Π.Ι.Γριγκορόβιτς. Στη μνήμη του Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου . (1769-1869). Αγία Πετρούπολη., 1869