Νικής Γεωργίου

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νικής Γεωργίου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1924
Αμμόχωστος
Θάνατος9  Δεκεμβρίου 2003
Χώρα πολιτογράφησηςΚύπρος
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
πετοσφαιριστής
ΕργοδότηςΝέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου (1959–1961)[1]
Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου (1974–1975)[1]
δεδομένα

Ο Νικής Γεωργίου ήταν Ελληνοκύπριος αθλητής, προπονητής ποδοσφαίρου, προπονητής πετοσφαίρισης και αθλητικός παράγοντας.

Βιογραφικά Στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικής Γεωργίου γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου του 1924 στην Αμμόχωστο. Μεγάλωσε σε φτωχή οικογένεια, η οποία όμως ήταν από τις καλύτερες αθλητικές οικογένειες της Κύπρου. Τόσο ο ίδιος όσο και τα δύο αδέλφια του Κυριάκος και Ζέλος Τσιλαράς, ήταν αθλητές. Πατέρας τους ήταν ο ψαράς Γιώργος Ζένιου Τσιλάρας και μητέρα τους η Διαμάντω Τσιλάρα. [2] Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Άγιο Ιωάννη και ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από μικρή ηλικία. Μαζί με τα αδέλφια του διακρίθηκαν και εκτιμήθηκαν πάρα πολύ για τις επιδόσεις που σημείωσαν από την εποχή που αγωνίζοντο στο Α΄ Γυμνάσιο Αμμοχώστου στους μαθητικούς, Παγκυπρίους αλλά και σε διεθνείς αγώνες.[2] Το πατρικό τους σπίτι ήταν δίπλα από την αυλή του Γυμνασίου και εκεί περνούσαν τις ελεύθερες ώρες τους, κάνοντας προπονήσεις σε αγώνες ταχύτητας και ημιαντοχής.[2]

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικής Γεωργίου ήταν αυθεντικό, αθλητικό ταλέντο, που πολύ γρήγορα αναδείχτηκε. Στην Αμμόχωστο οι παράγοντες του Γυμναστικού Συλλόγου Ευαγόρα (ΓΣΕ) εντόπισαν τον Νική και τον έπεισαν να ξεκινήσει προπονήσεις. Γρήγορα ξεδιπλώθηκε το αυθεντικό του ταλέντο και αυτό αποτέλεσε την απαρχή μιας λαμπρής, αθλητικής καριέρας. Ο Νικής Γεωργίου κατέρριπτε επανειλημμένα το παγκύπριο ρεκόρ στα 400 μέτρα.[3] Επίσης, ήταν παγκυπριονίκης και στα 800 μέτρα.[4]

Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικής Γεωργίου αποτελεί ένας από τους ιδρυτές της Νέας Σαλαμίνας Αμμοχώστου. Την εποχή της ίδρυσης της Νέας Σαλαμίνας, η Ελλάδα διάνυε μια περίοδο ενόπλων συγκρούσεων λόγω της διαμάχης μεταξύ δεξιών και αριστερών στον ελληνικό εμφύλιο. Η κατάσταση στην Ελλάδα μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό[5]. Οι περισσότεροι αθλητικοί παράγοντες ασχολούνταν και με την πολιτική. Στην Αμμόχωστο, ο Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας (ΓΣΕ), του οποίου ο Νικής Γεωργίου ήταν μέλος και πρωταθλητής, και η Ανόρθωση ήταν οι μόνοι σύλλογοι που ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Μέσα στις τάξεις του ο ΓΣΕ είχε αθλητές στίβου αριστερών φρονημάτων, που κατατάσσονταν στους κορυφαίους της Κύπρου όπως ήταν και ο Νικής Γεωργίου, ενώ στην Ανόρθωση αγωνίζονταν επίσης ποδοσφαιριστές που ανήκαν στην αριστερά. Κάτω από την επίδραση του πολιτικού κλίματος της εποχής, τόσο ο ΓΣΕ όσο και η Ανόρθωση άρχισαν να επιβάλλουν περιορισμούς στην εισδοχή αριστερών μελών[6][7], ή αρνούνταν την προώθηση ποδοσφαιριστών αριστερών φρονημάτων. Από τις αρχές του 1947 μια μερίδα προοδευτικών παραγόντων της Αμμοχώστου που βρίσκονταν εντός και εκτός του ΓΣΕ και της Ανόρθωσης, θεωρούσαν ότι υπήρχε χώρος για τη δημιουργία ενός νέου σωματείου στην πόλη. Μπροστά στους περιορισμούς που επιβάλλονταν, οραματίστηκαν ένα σωματείο το οποίο θα ήταν μακριά από την πολιτική και θα απευθυνόταν σε όλα τα λαϊκά στρώματα της Αμμοχώστου, με στόχο την εξάπλωση του αθλητισμού[7][5].

Ο Νικής Γεωργίου συμμετείχε στην επταμελή σύσκεψη της 14ης Φεβρουαρίου του 1948 όπου πάρθηκε η τελική απόφαση για ίδρυση του νέου σωματείου, της Νέας Σαλαμίνας Αμμοχώστου.[8] Επίσης, συμμετείχε στην ιδρυτική συνέλευση του σωματείου της 7ης Μαρτίου 1948.[6][5][9] Επιπρόσθετα, συμμετείχε στους πρώτους επίσημους αγώνες στίβου που έλαβε μέρος η Νέα Σαλαμίνα, στους διασωματειακούς αγώνες της 25ης Μαρτίου 1948 που έγιναν στο Στάδιο ΓΣΕ.[10][11] Το Νοέμβριου του ίδιου έτους ο Νικής Γεωργίου εκλέγεται μέλος του 2ου Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου, όταν υπεύθυνος αθλητών στίβου, θέση που παρέμεινε μέχρι το 1949 που έφυγε στο εξωτερικό.[12]

Αποβολή από τον ΓΣΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν από τους παγκύπριους αγώνες στίβου τον Μάιο του 1948, ο ΣΕΓΑΣ (Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων) ζήτησε από όλους τους Γυμναστικούς Συλλόγους της Κύπρου να δηλώσουν ότι ήταν «εθνικοφρόνων φρονημάτων»[6][5]. Οι Γυμναστικοί Σύλλογοι και οι αθλητές δεξιάς ιδεολογίας υπέγραψαν τις δηλώσεις αυτές. Ο μόνος σύλλογος που αρνήθηκε να υπογράψει τη δήλωση αυτή ήταν ο Γυμναστικός Σύλλογος «Κινύρας» Πάφου και για αυτό αποκλείστηκε από τους αγώνες. Οι αριστεροί αθλητές ήταν αντίθετοι με τη δήλωση που έκαναν οι σύλλογοι τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις[6][5]. Από τους πρώτους που αντέδρασαν ήταν οι πρωταθλητές του ΓΣΕ, Νικής Γεωργίου και Αντώνης Τότσης (με τον οποίο ο Γεωργίου ήταν συνεργάτης και φίλος). Ο ΓΣΕ κάλεσε τους δύο αθλητές σε απολογία αλλά εκείνοι επέμεναν στη θέση τους ότι ο αθλητισμός πρέπει να μείνει μακριά από την πολιτική[13]. Επιπρόσθετα, οι αριστεροί αθλητές αποφάσισαν να στηρίξουν το Γυμναστικό Σύλλογο «Κινύρα» Πάφου, αν τελικά δεν του επέτρεπαν να λάβει μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες. Αν και είχαν πολλές πιθανότητες να καταλάβουν τις πρώτες θέσεις, προτίμησαν να συμπαρασταθούν στον Κινύρα. Ο ΓΣΕ χαρακτηριζόταν ως επικρατέστερος για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στους αγώνες[6], ωστόσο μετά την εξέλιξη αυτή κατέλαβε την τρίτη θέση. Αντιδρώντας για το γεγονός ότι οι αθλητές της Νέας Σαλαμίνας δεν έλαβαν μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες, ο ΓΣΕ έστειλε επιστολή στο σωματείο που το πληροφορούσε ότι απαγορευόταν η είσοδός του στο στάδιο ΓΣΕ[6][5][13], επιστολή υπογεγραμμένη από τον πρόεδρο του ΓΣΕ,[14]. Επιπρόσθετα, απέβαλλε τους δύο αθλητές που είχαν διαφωνίσει με τη διακήρυξη «εθνικοφρόνων φρονημάτων», Γεωργίου και Τότση, από τις τάξεις του[13].

Εξωτερικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1949 συμμετείχε, μαζί με το φίλο και συνεργάτη Αντώνη Τότση στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Βουδαπέστη και από εκεί πήγε στη Πράγα, όπου σπούδασε καθηγητής Φυσικής Αγωγής. Συνέχιζε την αθλητική του καριέρα και σε αγώνες το 1954 στο Νόβισαντ δημιούργησε παγκύπριο ρεκόρ στα 400 μέτρα, που ποτέ δεν αναγνωρίστηκε ως παγκύπριο ρεκόρ.[2]

Επιστροφή στην Κύπρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 1959 επέστρεψε στην Κύπρο και ανέλαβε προπονητής στις ποδοσφαιρικές ομάδες της Νέας Σαλαμίνας, πρώτη και αναπληρωματική, όπου δούλεψε για 2 χρόνια.[15] Τη δεύτερη χρονιά ως προπονητής της Νέας Σαλαμίνας κέρδισε το πρωτάθλημα των αναπληρωματικών ομάδων.[16] Ταυτόχρονα, ανέλαβε την προπόνηση των αθλητών στίβου της ομάδας. Παρέμεινε εν ενεργεία αθλητής και επανήλθε στον ΓΣΕ, ο οποίος, βλέποντας ότι συνέχιζε να ήταν ενεργός αθλητής, απάλειψε σιωπηρά τη διαγραφή του (από το 1948) και τον δέχτηκε στις τάξεις του.[17][18]

Το καλοκαίρι του 1961 η κυπριακή κυβέρνηση ανακοίνωσε διορισμούς καθηγητών στο δημόσιο και ανάμεσα τους ήταν και ο Νικής Γεωργίου ο οποίος ήταν πτυχιούχος της Τσεχοσλοβακίας στη Φυσική Αγωγή. Με εκβιαστικό τρόπο ο διορισμός του γινόταν με τον όρο ότι θα σταματούσε να έχει οποιαδήποτε σχέση με τη Νέα Σαλαμίνα. Λόγω των δύσκολων εποχών, αναγκάστηκε να σταματήσει την προπονητική του καριέρα και την καριέρα του ως αθλητής, για να ξεκινήσει καριέρα ως καθηγητής φυσικής αγωγής στην Αμμόχωστο.[19] Ο Νικής πρωτοπόρησε ως γυμναστής με τις πρώτες επιδείξεις ρυθμικής γυμναστικής στην Κύπρο το 1967.[3] Καλλιέργησε το άθλημα της πετοσφαίρισης σε όλα τα σχολεία που εργάσθηκε.

Το 1971 εντάχθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της Νέας Σαλαμίνας έχοντας τη θέση του συμβούλου για δύο συνεχόμενες θητείες. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 1975. Το 1975 επανεκλέγεται στο νέο διοικητικό συμβούλιο στη θέση της εφορείας πετόσφαιρας, παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι το 1982. Επανήλθε στην ίδια θέση την περίοδο 1985-1986.[20][21][22][23][24]

Προσφυγιά και επαναδραστηριοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 14 Αυγούστου 1974, τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλουν στην Αμμόχωστο.[5]. Χιλιάδες κόσμος προσφυγοποιείται και καταφεύγει στις ελεύθερες περιοχές, ανάμεσα τους και ο Νικής Γεωργίου ο οποίος βρέθηκε στη Λεμεσό. Το Σεπτέμβριο του 1974 μαζί με άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου (Κώστα Νικολάου, Δήμο Φωτίου και Παναγιώτη Καλογήρου) συναντήθηκαν και αποφάσισαν τη σύγκληση συνεδρίας του διοικητικού συμβουλίου της Νέας Σαλαμίνας ώστε να επαναδραστηριοποιηθεί στην προσφυγιά. Τα περισσότερα μέλη του διοικητικού συμβουλίου βρίσκονταν στη Λεμεσό, οπόταν η συνάντηση προγραμματίστηκε εκεί. Στις 14 Οκτωβρίου του 1974 συνεδριάζουν τα 8 από τα 11 μέλη του διοικητικού συμβουλίου όπου αποφασίστηκε ότι έπρεπε να επαναδραστηριοποιηθεί η Νέα Σαλαμίνα[25]. Παράλληλα με την επαναδραστηριοποίηση της ποδοσφαιρικής ομάδας ξεκίνησαν δύο ποδοσφαιρικά κλιμάκια για τις προπονήσεις νεαρών ποδοσφαιριστών της ομάδας [26]. Το πρώτο δημιουργήθηκε στη Λάρνακα με τεχνικό τον πρώην ποδοσφαιριστή της ομάδας Αντρέα Κοντεάτη, ο οποίος στη συνέχεια αποχώρησε και τον διαδέχθηκε ο Νικής Γεωργίου.[27]

Πετοσφαίριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα, το 1975 ο Νικής Γεωργίου πρότεινε τη δημιουργία πετοσφαιρικής ομάδας στη Λεμεσό, ώστε να διατηρηθεί η οντότητα του σωματείου. Στη Λεμεσό υπήρχε και υπάρχει από το 1974 μεγάλο μέρος των φιλάθλων της Νέας Σαλαμίνας. Η πετοσφαιρική ομάδα δημιουργήθηκε τελικά το 1976, μέσα σε αντίξοες οικονομικά και κοινωνικά συνθήκες, [28] και αποτελεί μια από τις ισχυρότερες στην Κύπρο. Το 1978 με τη συμβολή του Νική Γεωργίου δημιουργείται και γυναικεία πετοσφαιρική ομάδα και ο ίδιος αναλαμβάνει προπονητής της τους πρώτους μήνες. Την περίοδο 1982-1983, όντας προπονητής της ομάδας ανδρών της Νέας Σαλαμίνας, κέρδισε το Κύπελλο Κύπρου, την ημέρα των γενεθλίων του.[29] Παρέμεινε προπονητής της ομάδας για πέντε περιόδους, μέχρι και την περίοδο 1984-1985 που απεχώρησε[30]. Τότε ανέλαβε την προπόνηση των ομάδων παίδων και εφήβων της Νέας Σαλαμίνας.[31]

ΚΟΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1988, η κυβέρνηση Γιώργου Βασιλείου, αναγνωρίζοντας την πολύχρονη προσφορά του στον αθλητισμό, τον διόρισε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΚΟΑ[3] θέση που παρέμεινε έως το 1991.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικής Γεωργίου σκοτώθηκε την 9η Δεκεμβρίου του 2003 σε τροχαίο δυστύχημα σε ηλικία 79 ετών.[32]

Τιμητικές βραβεύσεις και αναγνώριση προσφοράς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη αναγνώριση της προσφοράς του Νική Γεωργίου στον αθλητισμό ήρθε το 1987 όταν τιμήθηκε από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου.[3][33]

Επιπλέον, το σωματείο Δρομέων Κύπρου «Περικλής Δημητρίου», σε συνεργασία με την οικογένεια του, διοργάνωσε αγώνα δρόμου εις μνήμη του, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του, υπό την αιγίδα του ΚΟΑ.[34]

Επίσης, έχει βραβευτεί μεταθανάτια το 2010 από το Δήμο Αγίου Αθανασίου για τη μεγάλη και πολύπλευρη προσφορά του στον αθλητισμό.[35]

Το 2012, «ο Κυπριακός Οργανισμός Αθλητισμού αναγνωρίζοντας τη σημαντική προσφορά του Νική Γεωργίου, ως μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΟΑ και γενικότερα τη μακρόχρονη εξαίρετη δράση του στον Κυπριακό Αθλητισμό και κοινωνία γενικότερα ως πρωταθλητή και εκπαιδευτικού, διοργάνωσε την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012 στο Φρέναρος αγώνα δρόμου εις μνήμη του».[36]

Η Νέα Σαλαμίνα έδωσε το όνομα του στην αίθουσα επισήμων του σταδίου Αμμόχωστος («Αίθουσα Νικής Γεωργίου»).[37]

Από το 2010, το ΑΚΕΛ έχει θεσπίσει το ετήσιο Βραβείο Αθλητικής Προσφοράς «Κώστα Λυμπουρή και Νική Γεωργίου», το οποίο δίνεται σε «άτομα και σύνολα που έχουν συμβάλει καθοριστικά στην αθλητική ανάπτυξη του τόπου και με την προσφορά και το ήθος τους σφράγισαν την αθλητική ζωή του τόπου και την κοινωνία γενικότερα». Επίσης, μέσα από την καθιέρωση του βραβείου αποδίδεται τιμή «σε δύο συντρόφους που μέσα από την πορεία τους ενσάρκωσαν και προσωποποίησαν τις πιο πάνω αξίες».[38][39][40]

Επιπρόσθετα, από το 2010 ο ΚΟΑ καθιέρωσε ετήσιο χρηματικό βραβείο «Νική Γεωργίου», το οποίο παραχωρείται στον καλύτερο μαθητή - αθλητή των 400 μέτρων. [41]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Πάμπος Στυλιανού, Νεόφυτος Γεωργίου: «Νέα Σαλαμίνα, 40 χρόνια πρωτοπόρας αθλητικής πορείας» (Ελληνικά) Κύπρος. 1988. σελ. 126.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Οι αδελφοί Τσιλάρα
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 185
  4. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 158
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 «ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ». Αθλητισμός. Δήμος Αμμοχώστου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2013. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Μελετίου 2011, σελ. 97
  7. ↑ 7,0 7,1 Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 16
  8. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 11
  9. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 13
  10. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 20
  11. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 15
  12. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 217
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Γαβριηλίδης & Παπαμωυσέως 2001, σελ. 19
  14. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 21
  15. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 44
  16. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 46
  17. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 160
  18. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 197
  19. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 48
  20. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 217
  21. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 218
  22. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 219
  23. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 220
  24. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 221
  25. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 90
  26. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 126
  27. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 92
  28. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 165
  29. ↑ Στυλιανού & Γεωργίου 1988, σελ. 171
  30. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 154
  31. ↑ Στυλιανού 1998, σελ. 235
  32. ↑ Cyprus News Agency: News in Greek, 03-12-11
  33. ↑ «Ρετρό: Νικής Γεωργίου, ο άνθρωπος που ενέπνευσε πολλές γενιές Σαλαμιναίων». 28 Ιουνίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2022. 
  34. ↑ «Τιμούν τον Νική Γεωργίου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  35. ↑ «Ο Δήμος Αγίου Αθανασίου τίμησε τους άριστους αθλητές» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  36. ↑ Ο ΚΟΑ τίμησε τον Νική Γεωργίου
  37. ↑ «Επίσημη πρεμιέρα και εξαγγελία στόχων...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  38. ↑ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ Κ.Ε. ΑΚΕΛ ΠΡΟΣ ΤΟ 21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ[νεκρός σύνδεσμος]
  39. ↑ Χαιρετισμός του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού[νεκρός σύνδεσμος]
  40. ↑ Δια βίου άθληση στον κάθε πολίτη[νεκρός σύνδεσμος]
  41. ↑ Ο ΚΟΑ τίμησε τη μνήμη Νική Γεωργίου

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νικής_Γεωργίου&oldid=10168514"