Νίκος Βισκαδουράκης
 |
Το θέμα του παρόντος λήμματος μπορεί να μην ικανοποιεί τα κριτήρια της εγκυκλοπαιδικότητας σύμφωνα με τις οδηγίες της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Νίκος Βισκαδουράκης είναι Έλληνας ζωγράφος.
| Νίκος Βισκαδουράκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1956 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1956. Το 1973, στα 17 του χρόνια, κάνει την πρώτη ατομική του έκθεση στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στο Ηράκλειο. Ακολουθεί δεύτερη ατομική έκθεση το 1978 στον ίδιο χώρο, κατόπιν επιλογής και έγκρισης τώρα του γνωστού σημαντικού Νεοέλληνα ζωγράφου Θωμά Φανουράκη, ο οποίος παραχωρεί μάλιστα και συστατική επιστολή στο νέο ζωγράφο «με ταλέντα που τα ζηλεύει», όπως γράφει χαρακτηριστικά.[1]
Μεσολαβεί η στρατιωτική του θητεία και το 1983/4 εισάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης. Τον δεύτερο χρόνο μπαίνει στο εργαστήρι της Τέτας Μακρή. Κατά τη διάρκεια της σπουδαστικής του περιόδου παρουσιάζει έργα του σε ομαδικές εκθέσεις στην ιδιαίτερη πατρίδα του και στη Δημοτική Πινακοθήκη Λεμεσού («Ηρακλειώτες καλλιτέχνες», 1988), καθώς και σε 2 ατομικές εκθέσεις σε Ηράκλειο και Ρέθυμνο (γκαλερί Σταυρακάκη, 1987 και στο εργαστήρι Α. Θεοδωράκη, 1987). Παράλληλα, εργάζεται για σημαντικές αναθέσεις που λαμβάνει από ιδιώτες όσο και τον Δήμο Ηρακλείου, ενώ έργα του αγοράζονται από την Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος.
Το 1989 ξεκινά τη συνεργασία του με τον χώρο τέχνης Αριάδνη στο Ηράκλειο, που οδηγεί την επόμενη χρονιά σε ατομική του έκθεση, με μία ενότητα έργων που προδίδει ήδη τη νέο-εξπρεσιονιστική του γραφή. Τη δεκαετία αυτή, και ενώ παράλληλα διδάσκει ζωγραφική και ελεύθερο σχέδιο σε σχολές του Ηρακλείου, η γκαλερί Αριάδνη επιλέγει το έργο του για τις διεθνείς φουάρ Art Athina 6, 1998, και Mi Art, Μιλάνο, 2000, όπου αποσπά ιδιαίτερα θετικές κριτικές (βλ. άρθρα: Ντ. Ηλιοπούλου-Ρογκάν στο LIVING, 97, Δεκέμβριος-Ιανουάριος 1997/1998, Μ. Στεφανίδης στο ΑΝΤΙ, 1998 και Δ. Χαρίτος στο ΑΝΤΙ, 1998).
Την περίοδο αυτή, ξεκινά συνεργασία με την γκαλερί Κρεωνίδης και παράλληλα λαμβάνει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις σε Ηράκλειο, Ρέθυμνο και Αθήνα (γκαλερί Κρεωνίδης, 1998, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης-Λ. Κανακάκης, 1998 και στην έκθεση «7+7 πλην», Εκθεσιακός χώρος Ένωσης Πτυχιούχων, Αθήνα 2000). Η δεκαετία κλείνει με την αναγγελία της πολύπλευρης συνεργασίας του με τον νεοσυσταθέντα πολυχώρο του Ηρακλείου Παγοποιείον από την Χρυσάννα Καρέλλη με αφιέρωμα στο ζωγράφο στο πρώτο τεύχος της εφημερίδας του χώρου (Παγοποιείον, τχ.1, Σεπτέμβριος 1999 με αφορμή την έκθεση έργων του Νίκου Βισκαδουράκη στο Παγοποιείον, 1999) όπως και με ατομική έκθεση στην γκαλερί Αριάδνη με μία νέα ενότητα έργων, όπου αν και με αναπαραστατική αφετηρία φανερές είναι οι λύσεις μίας κατ’ εξοχήν αφαιρετικής χειρονομιακής γραφής.
Την τελευταία δεκαετία (2000-2010) ο Νίκος Βισκαδουράκης γράφει συχνά στον τοπικό Τύπο. Έργα του βρίσκουν τη θέση τους σε Μουσεία, Πινακοθήκες όσο και στην Πινακοθήκη του Δήμου Ηρακλείου και παράλληλα συμμετέχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις σε Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά και Πρέβεζα. Το 2005 παρουσιάζει μία νέα ενότητα έργων στη γκαλερί Αριάδνη. Η έκθεση αυτή δίνει την αφορμή για ένα ακόμη εκτενές αφιέρωμα στο ζωγράφο (βλ. Π. Ι. Επιτροπάκης, «Νίκος Βισκαδουράκης. Ένας τοπιογράφος του υποσυνείδητου», Κρητικό Πανόραμα, Μάρτιος-Απρίλιος 2005). Το 2018 το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσαλονίκης φιλοξενεί την έκθεσή του, 'Ο Οδυσσέας στον Άδη'[2]. Η δεκαετία κλείνει με έκθεση που του διοργανώνει το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης με τίτλο «ο Βασιλιάς είναι Γυμνός!».[3]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νίκος Βισκαδουράκης, βίντεο με έργα του
Βίντεο από την έκθεση, 'Ο Οδυσσέας στον Άδη