Νουβέλ Ατέν
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 48°52′41.880″N 2°20′4.045″E / 48.87830000°N 2.33445694°E
| Νέα Αθήνα, Παρίσι | |
|---|---|
  Νέα Αθήνα, Παρίσι | |
| Χώρα | Γαλλία |
| Διοικητική υπαγωγή | Παρίσι |
Η «Νέα Αθήνα» (γαλλικά: Nouvelle Athènes) είναι μια συνοικία του Παρισιού στο 9ο διαμέρισμα της γαλλικής πρωτεύουσας, που οριοθετείται στην περίμετρο μεταξύ των οδών Σαιν-Λαζάρ, Μπλανς και Νοτρ-Νταμ-ντε-Λορέτ (Μετρό: Saint-Lazare, Trinité ή Saint-Georges). Αποτελεί νευραλγικό κέντρο του καλλιτεχνικού Παρισιού στη Δεξιά Όχθη του Σηκουάνα. Η περιοχή, με τη νεοκλασική όψη της, προσήλκυε πάντα καλλιτέχνες, συγγραφείς, μουσικούς, ηθοποιούς και άλλους ανθρώπους της τέχνης και της διανόησης.
Η ιστορία της «Νέας Αθήνας» ξεκίνησε το 1823 και συνδέεται με το φιλελληνισμό των Γάλλων για την επαναστατημένη Ελλάδα. Ήταν ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ντυρώ ντε λα Μαλ (Dureau de la Malle), ο οποίος έδωσε το όνομα «Νέα Αθήνα» (Nouvelle Athènes) στην παρισινή αυτή συνοικία με ένα άρθρο του στις 18 Οκτωβρίου 1823 στην «Εφημερίδα των Συζητήσεων» (Journal des débats).
Η καρδιά της «Νέας Αθήνας» βρίσκεται στην Πλας ντ’ Ορλεάν (Place d’ Orléans), η οποία ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του βασιλιά Λουδοβίκου – Φιλίππου (Louis – Philippe), δούκα της Ορλεάνης. Το 1829 διαμορφώθηκε αρχιτεκτονικά σε ενιαίο σύνολο κατοικιών από τον Άγγλο αρχιτέκτονα Έντουαρντ Κρέσι (Edward Crésy ). Γύρω από τρεις εσωτερικές αυλές, που συνδέονται με σκεπαστές στοές, αναπτύχτηκε μια πνευματική και καλλιτεχνική κοινότητα ανθρώπων.
Τα 46 διαμερίσματα και τα 6 καλλιτεχνικά στούντιο του οικοδομικού συγκροτήματος της πλατείας κατοικήθηκαν, κατά καιρούς, από μουσικούς, ζωγράφους και ποιητές. Σ’ αυτά έζησε το ζεύγος των εραστών Γεωργία Σάνδη και Σοπέν από το 1842 μέχρι το χωρισμό τους το 1847. Εδώ έζησε η διάσημη χορεύτρια Μαρία Ταλιόνι (Maria Taglioni, 1804 – 1884), καθώς και ο μυθιστοριογράφος Αλέξανδρος Δουμάς, ο οποίος είχε διοργανώσει το 1833 στο διαμέρισμά του μια χοροεσπερίδα μεταμφιεσμένων με 300 καλεσμένους και είχε ζητήσει από το φίλο του ζωγράφο Ευγένιο Ντελακρουά να το διακοσμήσει με σκηνές εμπνευσμένες από το χορό.
Στην οδό Σαιν-Λαζάρ (Rue Saint-Lazare), αριθμός 44, βρίσκεται η κατοικία της διάσημης ηθοποιού του κωμικού θεάτρου Μαρί Ντορβάλ (Marie Dorval, 1798 – 1849), ερωμένης του ποιητή Αλφρέ ντε Βινιύ (Alfred de Vigny) και λεσβιακής φίλης της Γεωργίας Σάνδη. Στη γραφική και με περίτεχνα μέγαρα Πλατεία του Αγίου Γεωργίου (Place Saint-Georges) κυριαρχεί το άγαλμα του ζωγράφου Πωλ Γκαβαρνί (Paul Gavarni, 1804 – 1866), ο οποίος επιδιδόταν στο να ζωγραφίζει τις «Λορέτες» (Lorettes), γυναίκες του αγοραίου έρωτα, που σύχναζαν στην πίσω πλευρά της Εκκλησίας Νοτρ-Νταμ-ντε-Λορετ, εξ ου και ονομάστηκαν Λορέτες.
Σε μια κατοικία της οδού Σαιν-Ζωρζ (Rue Saint-Georges), αριθμός 28, με την έξοχη γοτθική πρόσοψη, είναι το Μέγαρο Παϊβά (Hôtel Païva), που ανεγέρθηκε το 1840 και ανήκε στη μαρκησία «Μαντάμ Παϊβά», διάσημη πόρνη ανώτερης κοινωνίας κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Αυτοκρατορίας στη Γαλλία. Στο τέρμα της Οδού των Αθηνών (Rue d’ Athènes), εκεί που διασταυρώνεται με την Οδό Κλισύ (Rue de Clichy), βρίσκεται το διεθνούς φήμης μιούζικ-χωλ «Καζινό ντε Παρί» (Casino de Paris), που οικοδομήθηκε το 1890, ένα από τα πιο έξοχα σε ρυθμό αρ-ντεκό κτίσματα της γαλλικής πρωτεύουσας.
Στην περιοχή της «Νέας Αθήνας» βρίσκονται και δύο εκκλησίες: Η Εκκλησία της Αγίας Τριάδας (Trinité) και η Νοτρ-Νταμ-ντε-Λορέτ (Notre-Dame-de-Lorette). Η Τρινιτέ, μπροστά σ’ ένα κήπο της ομώνυμης πλατείας, χτίστηκε το 1867 και απηχεί τον αρχιτεκτονικό ρυθμό της Δεύτερης Αυτοκρατορίας στη Γαλλία. Σ΄αυτή τελέστηκε η κηδεία του Γάλλου συνθέτη Εκτόρ Μπερλιόζ το 1869. Στη γειτονική Οδό ντε λα Τουρ ντε Νταμ (5, Rue de la Tour des Dames) βρίσκεται η κατοικία του οριενταλιστή ζωγράφου Οράς Βερνέ (Horace Vernet, 1789 - 1863). Η παλαιότερη Εκκλησία της Νοτρ-Νταμ-ντε-Λορέτ οικοδομήθηκε στα 1823 – 1836, ως αρχαίος ελληνικός ναός. Στην Οδό Νοτρ-Νταμ-ντε-Λορέτ ήταν το στούντιο του Ευγενίου Ντελακρουά από το 1844 ως το 1857, οπότε μετακόμισε στην περιοχή του Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε, προκειμένου να βρίσκεται κοντά στην Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου, όπου είχε αναλάβει να φιλοτεχνήσει τις τοιχογραφίες στο Παρεκκλήσιο των Αγγέλων.
Η «Νέα Αθήνα» φιλοξενεί και δύο αξιόλογα μουσεία: Το Μουσείο του συμβολιστή ζωγράφου Γκυστάβ Μορώ (Gustave Moreau, 1826 – 1898) στην Οδό Ροσφουκό (14, Rue de la Rochefoucauld), όπου ήταν το σπίτι και το ατελιέ του. Το «Μουσείο της Ρομαντικής Ζωής» (Musée de la Vie Romantique) στην Οδό Σαπτάλ (16, Rue Chaptal) στεγάζεται στην οικία που έζησαν ο Ολλανδός ζωγράφος Άρι Σέφερ (1795 – 1858) και ο συγγραφέας Ερνέστ Ρενάν (Ernest Renan, 1823 – 1892). Ο Σέφερ έζησε εδώ από το 1830 μέχρι το θάνατό του το 1858 και στο χώρο αυτό δεχόταν τους φίλους του Ντελακρουά, Ενγκρ, Μορώ, Γεωργία Σάνδη, Σοπέν, Λαμαρτίν, Λιστ, Ροσίνι κ. ά. Στην οδό Σαπτάλ έζησε και ο Έλληνας συνθέτης Ιάννης Ξενάκης (1922 – 2001).
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εφημ. Ελευθεροτυπία/Γεωτρόπιο, «Στην Αθήνα του Παρισιού» (κείμενο Θωμάς Τσάτσης), 2 Δεκεμβρίου 2006.
- Helene Rochette: “Maisons d’ecrivains et d’ artistes”, Editions Parigramme, Paris, 2007.
- www.evene.fr/lieux/actualite/nouvelle-athenes-paris