Μοχαμέντ Λαμίν Γιαταρά
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Πλήρες όνομα | Μοχαμέντ Λαμίν Γιαταρά | ||
| Ημερ. γέννησης | 28 Ιουλίου 1993 | ||
| Τόπος γέννησης | Κονακρί, Γουινέα | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Πληροφορίες συλλόγου | |||
| Ομάδα | Ανζέ ΣΚΟ | ||
| Νούμερο φανέλας | 2 | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2010–2012 | Λιόν Β΄ | 30 | (5) |
| 2012– | Λιόν | 9 | (2) |
| 2011-2012 | →ΑΚ Αρλ-Αβινιόν | 18 | (5) |
| 2012–2013 | →ΕΣ Τρουά ΑΚ | 30 | (4) |
| 2013–2014 | →Ανζέ ΣΚΟ | 33 | (15) |
| Εθνική ομάδα‡ | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2012– | Γουινέα | 10 | (5) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 23 Νοεμβρίου 2014. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Μοχαμέντ Λαμίν Γιαταρά, γεννημένος στις 28 Ιουλίου 1993 στο Κονακρί (Γουινέα), είναι διεθνής με τη Γουινέα ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως επιθετικός ή χαφ για λογαριασμό της Ανζέ ΣΚΟ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παίκτης προερχόμενος από τα τμήματα υποδομής της Λυών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ερχόμενος το 2009 στις ακαδημίες της Ολιμπίκ Λυών, προερχόμενος από την ΚΟΚ Σαμιέ[1], ερασιτεχνικό σύλλογο από τα προάστια του Περιγκέ, ο νεαρός από το Κονακρί αγωνίστηκε αρχικά στην ηλικιακή κατηγορία των Κ-17, με την οποία και πέτυχε 37 τέρματα στη διάρκεια της πρώτης του χρονιάς.
Στη διάρκεια της σεζόν 2011-2012, συμμετείχε σε 10 αναμετρήσεις, στη διάρκεια των οποίων πέτυχε 2 τέρματα με την ομάδα του CFA.
Στις αρχές του 2012, ο Γιαταρά δοκιμάστηκε από την ΑΚ Αρλ-Αβινιόν για διάστημα μιας εβδομάδας και αγωνίστηκε απέναντι στη Νιμ Ολιμπίκ σε φιλική αναμέτρηση με τη νέα του ομάδα. Η περίοδος δοκιμαστικών αυτή είχε θετική κατάληξη και υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας έξι μηνών με την ομάδα της Προβηγκίας ως δανεικός[2].
Στην Αρλ, έφερε τον αριθμό 19 στη φανέλα του και υπήρξε συμπαίκτης ενός άλλου παίκτη που προερχόταν από τα τμήματα υποδομής της Λυών: τον Ουσμάν Ν'Ντιαγιέ, κεντρικό αμυντικό ο οποίος είχε αφιχθεί στην έναρξη της σεζόν, καθώς και τον ξάδερφό του, Ναμπί-Μουσά Γιαταρά.
Τα ξεκινήματά του ήταν άκρως πειστικά με τον σύλλογο, καθώς πέτυχε το πρώτο του τέρμα από τη δεύτερη κιόλας συμμετοχή του, κερδίζοντας με αυτόν τον τρόπο θέση βασικού για τις επερχόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας.
Πέτυχε δύο τέρματα στην τέταρτή του συμμετοχή με την προβιγκηκή ομάδα και βοήθησε, έτσι, στη βαθμολογική της ανάκαμψη. Με το πέρας μιας σεζόν η οποία κρίθηκε πετυχημένη με τον ίδιο να πετυχαίνει 5 τέρματα σε διάστημα 5 μηνών, επέστρεψε στη Λυών ώστε να καταφέρει να βρει θέση στην πρώτη ομάδα[3].
Στις 3 Αυγούστου 2012, παραχωρήθηκε ως δανεικός για μία σεζόν στην ΕΣΤΑΚ, χωρίς να μπει ρήτρα αγοράς του.
Παραχωρήθηκε, εκ νέου, ως δανεικός στην Ανζέ ΣΚΟ για τη σεζόν 2013-2014. Στις 21 Σεπτεμβρίου, για την πρώτη του αναμέτρηση με τη νέα του ομάδα, πέτυχε το πρώτο του τέρμα απέναντι στην ΑΖ Οσέρ. Στις 24 Σεπτεμβρίου, πέτυχε χατ-τρικ απέναντι στην ΕΣ Τρουά ΑΚ.
Εθνική Γουινέας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα τέλη Φεβρουαρίου, ο Γιαταρά κλήθηκε για πρώτη φορά από τον ομοσπονδιακό τεχνικό Μισέλ Ντυσουϊγιέ για την αναμέτρηση απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού στις 1 Μαρτίου 2012 και με την ίδια να ευκαιρία, να πραγματοποιήσει την πρώτη του διεθνή συμμετοχή με την εθνική ομάδα της χώρας του. Ωστόσο, προς γενική έκπληξη, αρνήθηκε την πρόσκληση αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι προτιμούσε να έχει περισσότερο χρόνο συμμετοχής στη Λιγκ 2.
Πραγματοποίησε την πρώτη του διεθνή συμμετοχή στις 15 Αυγούστου 2012 στη διάρκεια μιας φιλικής αναμέτρησης απέναντι στο Μαρόκο, όπου εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο στο ημίχρονο ως αλλαγή[4].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Laurent Zègre, Football, COC Chamiers, SudOuest
- ↑ OLWeb. «Mohamed Yattara prêté à Arles !». www.olweb.fr/. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Le Progrès. «"Je veux saisir ma chance"». www.leprogres.fr/.
- ↑ «Maroc-Guinée: Le Syli s'impose sur les Lions d'Atlas 2-1». guineeplus.net. 16 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2012.
