Μιχαήλ Καταπότης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Καταπότης
Βουλευτής
Λασιθίου
Περίοδος
1915 – 1920
Περίοδος
1921 – 1946
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση20 Δεκεμβρίου 1878, Λάστρος Λασιθίου
Θάνατος30 Απριλίου 1947 (69 ετών)
ΕθνότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΑνεξάρτητος Δημοκρατικός Συνδυασμός
Επάγγελμαγιατρός

Ο Μιχαήλ Καταπότης (Λάστρος Λασιθίου, 20 Δεκεμβρίου[1] 1878 - 30 Απριλίου 1947) ήταν Έλληνας γιατρός και λόγιος, που διετέλεσε βουλευτής Λασιθίου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Λάστρο το 1878.[2] Ορφανός πατρός από την ηλικία των 4 ετών, τον μεγάλωσε εξ ολοκλήρου η μητέρα του, Μαρία. Ολοκλήρωσε το Γυμνάσιο το 1894, και αφού εργάστηκε ως δάσκαλος στο Ελληνικό Σχολείο Σητείας, σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα ως το 1900.

Έλαβε μέρος στην Επανάσταση της Κρήτης το 1897[1] και πολύ αργότερα πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 με το βαθμό του Υπιάτρου Υγειονομικού. Από το 1915 ως το 1916 ήταν χειρουργός του μοναδικού στρατιωτικού νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης. Αργότερα πρόσφερε υπηρεσίες και στο 4ο στρατιωτικό νοσοκομείο Αθηνών, όπως και στο υπουργείο Στρατιωτικών.

Ο Μιχαήλ Καταπότης ήταν εκδότης του περιοδικού "Μύσων" από το 1932 ως το 1938[3], στο οποίο κατά τη δεκαετία του ' 30 δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες από το λεπροκομείο της Σπιναλόγκας.[4]

Ο γιος του (από τον πρώτο γάμο του με τη Δέσποινα Ρουσελάκη), Γεώργιος Μ. Καταπότης ήταν ποιητής και διετέλεσε Δήμαρχος Σητείας.[5] Το 1941 παντρεύτηκε την Καλλιόπη Κουρουπάκη (δεύτερος γάμος).

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1906 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στη Σητεία. Έπειτα από τις εκλογές για την Κρητική Συνέλευση, το 1910, εξελέγη βουλευτής Λασιθίου (στην επαρχία Σητείας) με 561 ψήφους[6]. Επίσης, το 1912 εξελέγη μέλος της Επαναστατικής Συνέλευσης των Κρητών.

Ο Μιχαήλ Καταπότης υπηρέτησε ως βουλευτής Λασιθίου από τις 31 Μαΐου 1915 ως τις 29 Οκτωβρίου 1915 και από τις 12 Ιουλίου 1917 ως το 1920 (Κ΄ κοινοβουλευτική περίοδος), στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση από το 1920 (εξελέγη στις 22 Φεβρουαρίου 1921) ως το 1922 και από το 1923 ως το 1926, ενώ έκανε και μεταγενέστερη θητεία ως γερουσιαστής (μέχρι το 1936) και ως βουλευτής[7].Γερουσιαστής εξελέγη το 1931, στην θέση του αποβιώσαντος Νικόλαου Γιαννικάκη.

To 1932 ανέλαβε υπουργός Γενικός Διοικητής Κρήτης.[8]

Για τελευταία φορά κατήλθε ως υποψήφιος στις εκλογές του 1946 με τον Ανεξάρτητο Δημοκρατικό Συνδυασμό αλλά δεν εξελέγη βουλευτής, συγκεντρώνοντας 1.511 ψήφους[9],.

Μετά το θάνατό του τον διαδέχθηκε ως υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα του ο Μιχαήλ Χλουβεράκης, επίσης γιατρός.

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 εφημερίδα "Ανατολή", Μνήμη Μιχαήλ Καταπότη, νεκρολογία του καθηγητή Γεωργίου Σπυριδάκη, δημοσιεύτηκε σε συνέχειες το Μάιο του 1972, προσπελάστηκε μέσω του αρχείου της Κουνδουρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αγίου Νικολάου στις 8-8-2013.
  2. Το Μητρώο των βουλευτών της Βουλής των Ελλήνων αναφέρει ως χρονολογία γέννησης το 1870, όμως στη νεκρολογία του καθηγητή Γεωργίου Σπυριδάκη, αναφέρεται ότι γεννήθηκε το 1878. Η χρονολογία αυτή είναι πιο λογικό να ισχύει, εφόσον ο Καταπότης τελείωσε το Γυμνάσιο το 1894, δηλ. 16 ετών και όχι 24 ετών, που δεν θα μπορούσε να ίσχυε.
  3. «Η εκπαίδευση στην Κρήτη το 1932». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2013. 
  4. Οι λεπροί στη Σπιναλόγκα φωτογραφίζονταν σαν οικογένεια, (εικόνες), iefimerida.gr, ανάκτηση 10 Αυγούστου 2013.
  5. Επικήδειος λόγος - Γεώργιος Μ. Καταπότης Γιατρός[νεκρός σύνδεσμος], του Κωστή Ζερβάκη, 2 Ιουλίου 2011, ανάκτηση 10 Αυγούστου 2013.
  6. Κεφαλογιάννης και Σκουλάς στην κρητική Βουλή του 1910, εφημερίδα "Πατρίς", ηλεκτρονική έκδοση, 28-9-2007, ανάκτηση 10-8-2013.
  7. Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 114 (αριθμ. 665)
  8. Νομαρχίες και Κρατικές περιφέρειες 1833 -2010, Πόπη Παπαδάκη, Άγονη γραμμή, 6-7-2011, ανάκτηση 10-8-2013.
  9. Εκλογές 1946, Οι 1.538 πολιτευτές, Αέρα, 7-5-2012, ανάκτηση 10-8-2013.