Μεσσηνιακές Οινούσσες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 36°42′N 21°37′E / 36.70°N 21.61°E / 36.70; 21.61 Οι Μεσσηνιακές Οινούσσες (και Πελοποννησιακές Οινούσσες) είναι νησιωτικό σύμπλεγμα που βρίσκεται στα νότια της Μεσσηνίας. Αναφέρονται με αυτό το όνομα από την αρχαιότητα,[1] ενώ σε νεότερες εποχές αποκαλούνταν και Σαπιέντζες. Το σύμπλεγμα αποτελείται από τα νησιά Σχίζα, Σαπιέντζα, Βενέτικο, Αγία Μαριανή και τις βραχονησίδες Δύο Αδέλφια (νότια της Σαπιέντζας), Μπόμπα (ανατολικά της Σαπιέντζας) και Αυγό (νότια του Βενέτικου). Τα μεγαλύτερα νησιά του συμπλέγματος είναι η Σχίζα και η Σαπιέντζα, που καταλαμβάνουν περισσότερο από το 90% της συνολικής έκτασης του συμπλέγματος. Νότια των Μεσσηνιακών Οινουσσών βρίσκεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου που είναι γνωστό ως τάφρος των Οινουσσών ή Φρέαρ των Οινουσσών με βάθος 5.267 μ.[2]

Τα νησιά είναι ενταγμένα στο δίκτυο Natura 2000, μαζί με την περιοχή του ακρωτηρίου Ακρίτας, με τον κωδικό GR2550003.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Παυσανία, Ελλάδος_περιήγησις/Μεσσηνιακά, XXXIV-12 σταδίων δὲ τεσσαράκοντά ἐστιν ἐκ Κολωνίδων ἐς αὐτὴν ὁδός, τοσαύτη δὲ καὶ ἐκ τῆς Ἀσίνης πρὸς τὸν Ἀκρίταν καλούμενον. ἀνέχει δὲ ἐς θάλασσαν ὁ Ἀκρίτας, καὶ νῆσος Θηγανοῦσσά ἐστιν ἔρημος πρὸ αὐτοῦ: μετὰ δὲ τὸν Ἀκρίταν λιμήν τε Φοινικοῦς καὶ νῆσοι κατ' αὐτὸν Οἰνοῦσσαι.
  2. Barale, Vittorio (2008). «The European Marginal and Enclosed Seas: An Overview». Στο: Vittorio Barale· Martin Gade. Remote Sensing of the European Seas. Springer Science+Business Media. σελίδες 3–22. ISBN 978-1-4020-6771-6. LCCN 2007942178. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2015. 
  3. «Υπουργείο περιβάλλοντος, περιοχές Natura 2000, Σαπιέντζα, Σχίζα Ακρίτας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]