Μεσιέ 41

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 06h 46.0m 00s, −20° 46′ 00″

Μεσιέ 41
Μεσιέ 41
Credit: 2MASS/NASA
Παρατηρησιακά δεδομένα (J2000 Εποχή)
ΑστερισμόςΚύων Μέγας
Ορθή αναφορά06h 46.0m[1]
Απόκλιση-20° 46′ [1]
Απόσταση2300 ly [2] (710 pc)
Φαινόμενο μέγεθος (V)4,5 [1]
Φαινόμενες διαστάσεις (V)38' [2]
Άλλοι προσδιορισμοίNGC 2287
Δείτε επίσης: Ανοικτό σμήνος, Κατάλογος ανοικτών σμηνών

Το Μεσιέ 41 (γνωστό και ως Μ41 και NGC 2287) είναι ανοικτό σμήνος αστέρων σε απόσταση περίπου 2.300 ετών φωτός στον αστερισμό Μέγας Κύων.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μεσιέ 41 ανακαλύφθηκε από τον Giovanni Batista Hodierna πριν το 1654 και πιθανότατα ήταν γνωστό στον Αριστοτέλη το 325 Π.Χ..[3] Το 1765 ο Σαρλ Μεσιέ το πρόσθεσε στον κατάλογό του.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μεσιέ 41 περιλαμβάνει περίπου 100 άστρα, συμπεριλαμβανομένων και πολλών κόκκινων και πορτοκαλί γιγάντων, ο λαμπρότερος των οποίων έχει μέγεθος 6.9 και φασματικό τύπο Κ3 και βρίσκεται κοντά στο κέντρο του σμήνους. Η ηλικία του σμήνους είναι περίπου 200 εκατομμύρια έτη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «SIMBAD Astronomical Database, Results for Messier 41». Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2006. 
  2. 2,0 2,1 «Messier Object 41». SEDS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2009. 
  3. «M41 possibly recorded by Aristotle». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]