Μεμί Μεσσηνίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μεμί)

Συντεταγμένες: 37°16′37.9″N 21°41′51.0″E / 37.277194°N 21.697500°E / 37.277194; 21.697500

Μεμί
Μεμί is located in Greece
Μεμί
Μεμί
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
(Έδρα: Πάτρα)
Περιφέρεια Πελοποννήσου
(Έδρα: Τρίπολη)
Περιφερειακή ΕνότηταΜεσσηνίας
(Έδρα: Καλαμάτα)
ΔήμοςΤριφυλίας
(Έδρα: Κυπαρισσία)
Δημοτική ΕνότηταΚυπαρισσίας
Δημοτική ΚοινότηταΚυπαρισσίας
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΜεσσηνίας
Υψόμετρο22[1] μ.
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας24500 [2]
Τηλ. κωδικός27610[3]
Δήμος Τριφυλίας

Το Μεμί,[4] αναφερόμενο συχνά και ως Μιμί, είναι οικισμός κοντά στην Κυπαρισσία και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μεμί βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα προς τα βόρεια της Κυπαρισσίας[4] σε υψόμετρο 22[1] μέτρα και απέχει περίπου 1,5 χιλιόμετρο από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. Ο οικισμός βρίσκεται κοντά στην οδό που ενώνει την Κυπαρισσία με την Ζαχάρω και τον Πύργο της Ηλείας και απέχει επίσης περίπου 2,5 χιλιόμετρα από το Καλό Νερό, το οποίο βρίσκεται βορειότερα του Μεμιού.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μεμί προσαρτήθηκε στην Κοινότητα Κυπαρισσίας το 1971,[5][6] ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Κυπαρισσίας,[7] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[4][8] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας.

Κάτοικοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 206 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως σε διάφορες αγροτικές εργασίες, καθώς η περιοχή του οικισμού έχει ελαιώνες[4] και θερμοκήπια.

Εξέλιξη Πληθυσμού του Μεμίου Μεσσηνίας
Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1971 240[9]
1981 218[10]
1991 162[11]
2001 222[12]
2011 206[13]

Κτίρια – αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο χωριό εκτός από τα σπίτια υπάρχουν ταβέρνα και καφενείο.[4][14] Η περιοχή του χωριού τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί οικιστικά κυρίως λόγω της προσέγγισης με την πόλη της Κυπαρισσίας και πλησίον της εθνικής οδού, στο ύψος του χωριού, υπάρχουν δύο σούπερ μάρκετ, τα οποία εξυπηρετούν και τους κατοίκους της Κυπαρισσίας.[4][14] Σε κοντινή απόσταση είναι και ο γειτονικός οικισμός του Καλού Νερού, ο οποίος διαθέτει καταστήματα που εξυπηρετούν τις ανάγκες των κατοίκων του χωριού. Το Μεμί έχει κοντινές παραλίες για μπάνιο, με πιο γνωστή από αυτές την Παραλία Μεμί. Οι παραλίες αυτές αποτελούν σημαντικό βιότοπο για τη θαλάσσια χελώνα Καρέτα-Καρέτα, καθώς ο Κυπαρισσιακός κόλπος φιλοξενεί πολλές φωλιές[14] του είδους αυτού της οικογένειας των χελωνιίδων, το οποίο τελεί υπό εξαφάνιση και προστατεύεται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN).

Παραλία Μεμί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κοντά στον οικισμό βρίσκεται η Παραλία του Μεμιού, της οποίας η ακτή αποτελείται από χρυσή άμμο. Η παραλία αυτή είναι σε απόσταση 4 περίπου χιλιόμετρα βορειότερα από την πόλη της Κυπαρισσίας και θεωρείται από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, ως μια καλή επιλογή για επισκέπτες οι οποίοι θέλουν να κολυμπήσουν σε πεντακάθαρα νερά και να απολαύσουν, με ελεύθερη παραμονή ή με οργανωμένη υποδοχή μια από τις παραλίες στα βορειοδυτικά του νομού. Στην παραλία υπάρχει ήπια μορφή τουριστικής υποδομής που περιλαμβάνει ξαπλώστρες, ομπρέλες, γήπεδα beach volley, ποδοσφαίρου, ντους, αποδυτήρια και χώρο στάθμευσης.[14]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Μεμί, από την ιστοσελίδα: buk.gr
  2. Ταχυδρομικός Κώδικας Μεμί Μεσσηνίας.
  3. Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Κυπαρισσία: 27610
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 1) Δ.Κ Κυπαρισσίας: Το Μεμί = Μιμί Αρχειοθετήθηκε 2017-07-06 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.
  5. 14/03/1971.
  6. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Μεμί (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  7. ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
  8. ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
  9. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 140.
  10. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 150.
  11. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 183.
  12. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 183.
  13. "Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 "Messinia: Olive Culture in the land of Messinia" - "Μεσσηνία. Ο Πολιτισμός της Ελιάς στη Μεσσηνιακή Γη", Biotourism Guide - Βιοτουριστικός Οδηγός, από την ιστοσελίδα: biopolitics.gr, Biotourism – Olive Culture in the land of Messinia, έκδοση: "Biopolitics International Organisation" - "Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής", Αθήνα 2015, ISBN 978-960-7508-55-3, σελ. 289.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]