Μαρία Λουίζα της Πάρμας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τη σύζυγο τού αυτοκράτορα των Γάλλων, δείτε: Μαρία Λουίζα, δούκισα της Πάρμας.
Μαρία Λουίζα της Πάρμας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9  Δεκεμβρίου 1751[1][2][3]
Πάρμα
Θάνατος2  Ιανουαρίου 1819[1][4][2]
Ρώμη
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΒασιλική Κρύπτη του Εσκοριάλ
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Δουκάτο της Πάρμας
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
αριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚάρολος Δ΄ της Ισπανίας (από 1765)[5]
ΤέκναΚαρλόττα της Ισπανίας
Μαρία Λουΐζα της Ισπανίας
Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας[6]
Κάρολος των Βουρβόνων
Μαρία Ισαβέλλα της Ισπανίας
Φραγκίσκος δε Πάουλα του Κάδιθ
Ινφάντα Μαρία Αμαλία της Ισπανίας
Maria Teresa of Spain[7]
Carlos de Borbón[7]
Carlos Francesco de Borbón[7]
Carlos Domingo de Borbón[7]
Maria Luisa de Borbón[7]
Felipe de Borbón[7]
Felipe Francesco de Borbón[7]
ΓονείςΦίλιππος Α΄ της Πάρμας και Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας
ΑδέλφιαΙσαβέλλα της Πάρμα
Φερδινάνδος της Πάρμας
ΟικογένειαΟίκος των Βουρβόνων-Πάρμας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαConsort of Spain
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία Λουίζα της Πάρμας (ιταλ. Maria Luisa di Borbone-Parma, Πάρμα, 9 Δεκεμβρίου 1751 - Ρώμη, 2 Ιανουαρίου 1819) ήταν πριγκίπισσα του οίκου των Βουρβόνων και βασίλισσα της Ισπανίας ως σύζυγος του Καρόλου Δ΄. Ήταν κόρη του Φιλίππου της Πάρμα και της Λουίζας Ελισάβετ της Γαλλίας.

Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παιδικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουίζα Μαρία Θηρεσία Άννα γεννήθηκε στην Πάρμα και έλαβε τα ονόματά της από τους μητρικούς παππούδες της και την αγαπημένη αδελφή της μητέρας της, την Άννα Ερριέττα της Γαλλίας, αλλά είναι γνωστή στην ιστορία με τη σύντομη ισπανική μορφή αυτού του ονόματος: Μαρία Λουίζα, ενώ η ίδια χρησιμοποιούσε το Λουίζα στην ιδιωτική της ζωή.[8] Οι γονείς της ήταν ο Δούκας και η Δούκισσα της Πάρμα από το 1749. Αυτή, ο αδελφός της Φερδινάνδος και η αδελφή της Ισαβέλλα, εκπαιδεύτηκαν στην Πάρμα από τον Ετιέν Μποννό ντε Κοντιγιάκ, έναν γνωστό Γάλλο φιλόσοφο. Η Μαρία Λουίζα δεν θεωρήθηκε όμορφη όπως η μεγαλύτερη αδερφή της, αλλά ελκυστική, αν και ήταν αρκετά μικροκαμωμένη.

Γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μητέρα της Μαρίας Λουίζας ήθελε να την αρραβωνιάσει με τον Λουδοβίκο, Δούκα της Βουργουνδίας, διάδοχο του γαλλικού θρόνου. Ωστόσο, ο νεαρός Δούκας πέθανε το 1761. Το 1762, η Μαρία Λουίζα αρραβωνιάστηκε αντ' αυτού τον ξάδελφό της Κάρολο, Πρίγκιπα των Αστουριών (μελλοντικό Κάρολο Δ΄ της Ισπανίας). Ο γάμος πραγματοποιήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1765 στο Παλάτι της Λα Γκράνχα. Αυτό της έδωσε τον τίτλο της εστεμμένης πριγκίπισσας των Αστουριών.

Βασίλισσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1788, ο σύζυγός της διαδέχθηκε τον πατέρα του ως Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας, κάνοντας τη Μαρία Λουίζα βασίλισσα. Στην πρώτη συνάντηση μεταξύ του Καρόλου και των υπουργών του, η Μαρία Λουίζα ήταν παρούσα, ένα βήμα που προσελκύει την προσοχή και το οποίο έγινε ο κανόνας κατά τη διάρκεια της βασιλείας του συζύγου της[9].

Η Μαρία Λουίζα φημολογείται ότι είχε πολλές ερωτικές υποθέσεις. Ο πιο διάσημος από αυτούς ήταν με τον πρωθυπουργό Μανουέλ δε Γοδόυ, τον οποίο το σύγχρονο κουτσομπολιό ξεχώρισε ιδιαίτερα ως ένας μεγάλος εραστής. Ωστόσο, δεν υπάρχει άμεση απόδειξη ότι είχε εραστές. Ο εξομολογητής της Βασίλισσας, αδελφός Χουάν Άλμαραθ, έγραψε ότι η Μαρία Λουίζα παραδέχθηκε ότι «κανένας, κανένας από τους γιους και τις κόρες της, κανένας δεν ήταν από τον νόμιμο σύζυγό της».[10] Η αλήθεια αυτής της μαρτυρίας, ωστόσο, παραμένει αμφισβητήσιμη[11].

Δεν ήταν δημοφιλής κατά τη διάρκεια της βασιλείας του συζύγου της. Η κακή ιστορική της φήμη αποδόθηκε στην υποστήριξή της υπέρ των γαλλικών πολιτικών, κάτι που δεν θεωρήθηκε ωφέλιμο για την Ισπανία μακροπρόθεσμα.

Μετέπειτα ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1808, ο Κάρολος Δ΄ παραιτήθηκε από το θρόνο λόγω της πίεσης από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Η Μαρία Λουίζα τον ακολούθησε στην εξορία στη Γαλλία και την Ιταλία. Όταν ο στρατός του Ναπολέοντα εισέβαλε στη χώρα, πολλά φυλλάδια την κατηγόρησαν για την παραίτηση.[12] Η Μαρία Λουίζα πέρασε μερικά χρόνια στη Γαλλία και στη συνέχεια στη Ρώμη. Τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της πέθαναν στην Ιταλία στις αρχές του 1819.

Τέκνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία Λουίζα και ο Κάρολος απέκτησαν 14 παιδιά, από τα οποία μόνο τα 7 έφτασαν στην ενηλικίωση:

Επίσης, η Λουίζα είχε 10 αποβολές.[19][20][21]

Πινακοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • EPTON, Nina, The Spanish mousetrap: Napoleon and the Court of Spain (London: Macdonald, 1973).
  • HILT, Douglas, The troubled trinity: Godoy and the Spanish monarchs (Tuscaloosa; London: University of Alabama Press, 1987).
  • HUGUES, Robert, Goya (London: Harvill Press, 2003).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 8852607. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. maria-marie-luise.
  3. 3,0 3,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0040288.
  4. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10352.htm#i103518. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. p10352.htm#i103518. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 15  Δεκεμβρίου 2014. 500039233. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  8. E. Harding, A Chronological Abridgement of the History of Spain (Frogmore Lodge, Windsor, 1809), xxxi
  9. Rose-Marie Hagen, Rainer Hagen, What Great Paintings Say, Volym 2, 2003
  10. Zavala, José María (2011). Bastardos y Borbones. Barcelona: Plaza & Janés Editores. ISBN 978-84-0138-992-4. Retrieved 20 May 2014.
  11. Zavala, José María (2011). Bastardos y Borbones. Barcelona: Plaza & Janés Editores. ISBN 978-84-0138-992-4. Retrieved 20 May 2014.
  12. EPTON, Nina, The Spanish mousetrap: Napoleon and the Court of Spain (London: Macdonald, 1973).
  13. Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía (2007). Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía. Vol. X. (in Spanish). Madrid: RAMHG. p. 330.
  14. Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía (2007). Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía. Vol. X. (in Spanish). Madrid: RAMHG. p. 330.
  15. Rubio, Reinas de España, p. 321
  16. Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía (2007). Anales de la Real Academia Matritense de Heráldica y Genealogía. Vol. X. (in Spanish). Madrid: RAMHG. p. 332.
  17. Palazón, Juan Manuel Abascal (2010). José Vargas Ponce (1760–1821) en la Real Academia de la Historia (in Spanish). Madrid: Real Academia de la Historia. p. 54. ISBN 978-84-15069-00-3.
  18. Zavala, José María (2013). La maldición de los Borbones (in Spanish). Mexico: Random House Mondadori. p. 16. ISBN 978-84-01-34667-5.
  19. Fernando González-Doria: Las Reinas de España
  20. Los abortos de las «Borbonas» in: elmundo.es (in Spanish) [retrieved 27 May 2015].
  21. Ignacio Martín Escribano: La plaga de los Borbones, p. 158. (in Spanish) [retrieved 27 May 2015].