Μανδράβουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Μανδράβουλος ήταν ένας κάτοικος της αρχαίας Σάμου, ο οποίος έγινε περιώνυμος στην Αρχαία Ελλάδα από το εξής γεγονός:

Κάποτε ανακάλυψε έναν μεγάλο θησαυρό και θέλησε να ευχαριστήσει τη θεά Ήρα[1], πολιούχο της Σάμου (αλλού αναφέρεται ο Δίας και αλλού ο Απόλλωνας[2]), για την τύχη του και τα πλούτη του. Τον πρώτο χρόνο της αφιέρωσε ένα χρυσό ομοίωμα προβάτου, τον δεύτερο ένα αργυρό και τον τρίτο ένα χάλκινο. Από αυτήν την ιστορία προήλθε η παροιμιώδης φράση των αρχαίων Ελλήνων:

επί Μανδραβούλου χωρεί το πράγμα,[3]

όταν θέλει κανείς να μιλήσει για μια υπόθεση που παίρνει κακή εξέλιξη.[4][5].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Luciani Samosatenis opera graece et Latine Lucien de Samosate, Hemsterhuis In libraria Weidmannia, 1822, σελ. 373
  2. Commentators and Commentaries on Aristotle's Sophistici Elenchi: A Study of Post-Aristotelian Ancient and Medieval Writings on Fallacies, Volume 1, Sten Ebbesen Brill Archive, 1981, σελ. 102
  3. Λουκιανός, Περί των επί μισθώ συνόντων (συναναστρεφομένων) § 21. 13-16 «...καθ΄εκάστην την ημέραν αποσμικρυνόμενον και εις τουπίσω αναποδίζον»
  4. Γιάννης Λάμψας, Λεξικό του αρχαίου κόσμου, τόμ. Γ΄ σ. 478 ISBN 960-666-934-3
  5. βλ. π.χ. Πλάτων ο Κωμικός, 427 π.Χ., απ. 54, I 615 Κ