Μαγιάτικο (ψάρι)
| Μαγιάτικο | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||
| Seriola dumerilli (Σεριόλα του Ντυμερίλ) (Risso, 1810) |
Το μαγιάτικο είναι ψάρι της οικογένειας των Καραγγιδών (Carangidae) και η επιστημονική του ονομασία είναι Seriola dumerilli (Σεριόλα του Ντυμερίλ). Το μαγιάτικο είναι ψάρι που συναντάται σε πολλές θάλασσες. Είναι δεινός κυνηγός και ρυθμιστής του οικοσυστήματος των θαλασσών στις οποίες κινείται, με την προϋπόθεση ότι η ανθρώπινη παρέμβαση του έχει αφήσει αυτή τη δυνατότητα και δεν το έχει εξαφανίσει είτε λόγω της υπερεντατικής αλίευσής του είτε της μόλυνσης των θαλασσών.
Ανατομία- Μορφολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σώμα του μαγιάτικου έχει σχήμα ατράκτου και θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε τορπιλοειδές. Έχει σχετικά πεπλατυσμένα πλευρά. Το κεφάλι του παρουσιάζει μια έντονη καμπυλότητα. Για την συμπλήρωση του προφίλ του κρανίου πρέπει να αναφέρουμε ότι οι παρυφές της άνω γνάθου είναι αισθητά πιο φαρδιές από τις κάτω. Ο κορμός του περιλαμβάνει πτερύγια από μαλακές και σκληρές ακτίνες, με αριθμό DI/29-35,AIII/18-22. Χαρακτηριστικές είναι οι πρώτες ακτίνες του εδρικού πτερυγίου, οι οποίες είναι ψηλότερες και παρουσιάζουν μια έντονη καμπυλότητα. Το ουραίο πτερύγιο έχει σχήμα εγκολπωμένο. Επίσημα το μεγαλύτερο μήκος που έχει καταγραφεί είναι 190cm και το μεγαλύτερο βάρος 80,6kg, ενώ συνήθως το συναντάμε στα 110cm. Ο χρωματισμός των ενηλίκων ατόμων στην ραχιαία περιοχή έχει συνήθως χρώμα μπλε-γκρι ή λαδί ενώ στις πλευρές και στην περιοχή της κοιλιάς ο χρωματισμός ανοίγει και εμφανίζεται ένα ασημί- άσπρο χρώμα. Στη μέση ακριβώς του σώματος υπάρχει μια αχνή λωρίδα η οποία μπορεί να έχει χρώμα κίτρινο ή καφέ-ροζ. Οι μεμβράνες ανάμεσα στις ακτίνες των πτερυγίων είναι επίσης χρωματισμένες σε σκούρες αποχρώσεις. Τα ενήλικα άτομα παρουσιάζουν επίσης πέντε σκούρες ραβδώσεις στο σώμα και μια έκτη στο τέλος του ουραίου μίσχου. Επίσης έχουν μια αχνή σκουρόχρωμη γραμμή που σχηματίζεται διαγώνια του κρανίου και περνά από το μάτι του ψαριού.
Βιολογία – αναπαραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην περίοδο του Μαΐου που η θάλασσα της Μεσογείου αρχίζει να θερμαίνεται τα Μαγιάτικα πλησιάζουν στις ακτές για να κυνηγήσουν μεγάλες μάζες μικρών ψαριών αλλά και να αναπαραχθούν. Η περίοδος αυτή ξεκινά από το Μάιο και κλείνει τον κύκλο της τον Σεπτέμβριο. Η πιο έντονη στιγμή της αναπαραγωγής είναι τον Ιούλιο, λόγω της μεγάλης διάρκειας της μέρας, η οποία είναι καθοριστική για την αναπαραγωγή των Μαγιάτικων. Ένας επιπλέον λόγος είναι η μεγάλη διαθεσιμότητα και το είδος τροφής την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Τα αυγά απελευθερώνονται στο πέλαγος και λόγω του γρήγορου ρυθμού αύξησης μετά από 40μέρες από την εκκόλαψη έχουν σχηματιστεί και θεωρούνται ενήλικα άτομα έχοντας μήκος κάποια εκατοστά. Η ενηλικίωση και σεξουαλική ωρίμανση έρχεται σε ηλικία 2-5ετών όπου το ψάρι μπορεί να έχει μήκος 61-127cm και να ζυγίζει παραπάνω από 6 κιλά.
Διατροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μαγιάτικο είναι κυνηγός και τρέφεται από κοπάδια ψαριών. Στο χώρο της Μεσογείου κύρια τροφή του είναι ψάρια όπως: η ζαργάνα ο γαύρος, η σαρδέλα, οι γόπες, οι μπακαλιάροι, τα σκουμπριά, οι κολιοί, καθώς επίσης και διάφορα είδη ασπόνδυλων, όπως καλαμάρια. Εκτός Μεσογείου, αγαπημένη του τροφή είναι, το μεγαλόφθαλμο Σαμπάνι.
Βιότοπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μαγιάτικο είναι είδος βενθοπελαγικό της υποτροπικής ζώνης και το συναντάμε συνήθως σε βάθη 20-70μ. κοντά σε υφάλους ή βαθιές παράκτιες χαραδρώσεις. Έχει συναντηθεί σε βάθος μέχρι 360μ. Τα ενήλικα άτομα είναι μοναχικά ή συναντώνται σε ομάδες 2-3 ατόμων σε αντίθεση με τα νεότερα ψάρια τα οποία είναι κοπαδιάρικα.
Γεωγραφική εξάπλωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μαγιάτικο είναι από τα ψάρια που κατατάσσονται σε μεγάλου εύρος περιοχές και συνθήκες. Μπορούμε να τα συναντήσουμε σε όλες τις θάλασσες των οποίων το κλίμα είναι: τροπικό, υποτροπικό, εύκρατο και κατά κύριο λόγο μεσογειακό Το Μαγιάτικο είναι μεταναστευτικό ψάρι και όσον αφορά τον ελλαδικό χώρο συναντάτε από το Μάιο και μετά, όπου πλησιάζουν σημαντικά στις ακτές, τους κάβους, στις μεσοπελαγικές ξέρες όπου παραμένουν μέχρι η θερμοκρασία να πέσει. Αυτό συμβαίνει περίπου τον Οκτώβριο για τις πιο νότιες περιοχές της Ελλάδας, ενώ μετά θα αρχίσουν να μετακινούνται για την εύρεση θερμότερων νερών.
Ειδικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και οι πληθυσμοί των Μαγιάτικων είναι ικανοποιητικοί, τα τελευταία χρόνια λόγω της συνεχούς αλιείας ο αριθμός τους μειώθηκε αισθητά.
Πολλές φορές ορισμένοι τομείς του σώματός του παρουσιάζουν τοξικότητα η οποία προκαλείται από την σιγκουατοξίνη, που αποθηκεύεται στον οργανισμό τους εάν τραφούν με δινομαστιγωτά.
Οικονομική σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ψάρι με μεγάλη οικονομική σημασία και ενδιαφέρον σε πολλούς τομείς. • η αλιεία του επιφέρει πολλά κέρδη (και στον ελλαδικό χώρο όπου ψαρεύεται με δίχτυα) • ενδιαφέρον έχουν οι προσπάθειες αναπαραγωγής του σε ιχθυοκαλλιέργειες όπου με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς εξελίσσονται (επιτυχείς προσπάθειες έχουν γίνει στο χώρο της Κύπρου) • Η ερασιτεχνική αλιεία είναι ένα μεγάλο οικονομικό κομμάτι. Το Μαγιάτικο είναι ένα μεγάλο ψάρι που λατρεύουν οι ερασιτέχνες ψαράδες και υποβρυχίου ψαρέματος και ψαρέματος από βάρκα. • Είναι ψάρι λοιπόν που προωθεί την τουριστική αλιεία
Σημασία ως τροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μαγιάτικο είναι μεγάλο ψάρι, ψαρεύεται σε μεγάλες ποσότητες και καταλαμβάνει μέρος στην αλιευτική αγορά. Έχει κρέας συμπαγές και νόστιμο και προτιμάται από τους Έλληνες, οι οποίοι δύσκολα το βρίσκουν φρέσκο στον πάγκο των ψαράδικων.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- https://web.archive.org/web/20100420045855/http://www.greekdivers.com/mag/el/content/%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-seriola-dumerili
- http://www.fishbase.gr/Summary/speciesSummary.php?ID=1005&genusname=Seriola&speciesname=dumerili&lang=Greek[νεκρός σύνδεσμος]
- το ψάρεμα και η τεχνική του-διεθνείς ναυτικές εκδόσεις: Βιολογία Υδρόβιων Σπονδυλωτών, Συγγραφέας Χρήστος Νεοφύτου