Μάχη του Άντερναχ

Μάχη του Άντερναχ
Χρονολογία	2 Οκτωβρίου 939
Τόπος	Άντερναχ, Λοθαριγγία
Έκβαση	συντριβή της εξέγερσης
Αντιμαχόμενοι
Βασίλειο της Γερμανίας (Ανατολική Φραγκία) Δουκάτο της Φρανκονίας Δουκάτο της Λοθαριγγίας
Ηγετικά πρόσωπα
Konrad Kurzbold Udo von der Wetterau Έμπερχαρντ της Φραγκονίας † Γιλβέρτος †
Δυνάμεις
άγνωστο άγνωστο

Η Μάχη του Άντερναχ, μεταξύ των υποστηρικτών και των αντιπάλων του βασιλιά Όθωνα Α΄, έγινε στις 2 Οκτωβρίου του 939 στο Άντερναχ στον ποταμό Ρήνο, έχοντας σαν αποτέλεσμα την αποφασιστική ήττα των εξεγερμένων και τον θάνατο των ηγετών τους.

Ο Δούκας Έμπερχαρντ της Φραγκονίας, απόγονος της δυναστείας των Κoνραδίνων (Conradines), ήταν πιστός υποστηρικτής του βασιλιά Ερρίκου Α΄ (919-936), της Δυναστείας των Οθωνιδών. Όμως μετά το θάνατο του βασιλιά, συγκρούστηκε με το γιο και διάδοχό του Όθωνα Α΄, ο οποίος δεν θεωρούσε τον εαυτό του "πρώτο μεταξύ ίσων". Όταν ο Έμπερχαρντ και άλλοι πρίγκιπες αρνήθηκαν να δηλώσουν υποταγή στον Όθωνα το 937, οι αντίπαλοί του πήγαν με το μέρος του Έμπερχαρντ. Το 938 εξεγέρθηκε μαζί μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό του Όθωνα Thankmar και τον Δούκα Eberhard της Βαυαρίας. Ο Thankmar όμως δολοφονήθηκε από τους οπαδούς του Όθωνα στην εκκλησία του Eresburg (938), και τη θέση του Έμπερχαρντ της Βαυαρίας κατέλαβε ο θείος του, Μπέρτολντ. Μετά από προσωρινή συμφιλίωση με τον Όθωνα, ο Eberhard συμμάχησε το 939 με τον Γιλβέρτο της Λωρραίνης και τον μικρότερο αδελφό του Όθωνα Ερρίκο Α΄ της Βαυαρίας, ξαναρχίζοντας την εξέγερση.

Ο Γιλβέρτος, δούκας της Λωρραίνης από το 928, ο οποίος επίσης ήταν πιστός στον Ερρίκο Ά, τώρα προσπαθούσε να αποσπαστεί από τη σφαίρα επιρροής του γαμπρού του, και συμμάχησε με τον νέο βασιλιά της Δυτικής Φρανκονίας Λουδοβίκο Δ΄ της Γαλλίας, και ένωσε τις δυνάμεις του με τους επαναστάτες, με αρχηγούς τους Ερρίκο της Βαυαρίας και τον Έμπερχαρντ της Φρανκονίας.

Ο Όθωνας πέτυχε μια πρώτη νίκη εναντίον των εξεγερμένων σε μια μάχη στο Birten κοντά στο Xanten, αν και μόνο μπορούσε μόνο να ελπίζει για το καλύτερο στην άλλη όχθη του Ρήνου. Τελικά δεν κατόρθωσε να συλλάβει τους συνωμότες. Στο μεταξύ ο Γιλβέρτος και ο Έμπερχαρντ προχώρησαν στα νότια σαρώνοντας τις πιστές στο βασιλιά κομητείες, έχοντας υποστήριξη από τον Λουδοβίκο, τον γαμπρό του Όθωνα Ούγο, και άλλους σημαντικούς άρχοντες της Δυτικής Φραγκονίας. Όταν ο Όθωνας πολιόρκησε το Μπράιζαχ, οι εξεγερμένοι προχώρησαν από το Μετς προς τον Ρήνο, τον οποίον διέσχισαν στο Άντερναχ.

Αφού ο στρατός λεηλάτησε την περιοχή γύρω από το Niederlahngau, πέρασε ξανά το Ρήνο στο Άντερναχ. Ο Γιλβέρτος και ο Έμπερχαρντ αιφνιδιάστηκαν από τον Konrad Kurzbold κόμη του Niederlahngau, και τον ξάδελφό του Udo, κόμη του Wetterau και Rheingau, που ανήκαν στο βασιλικό στρατόπεδο. Παρόλο που οι Κονραδίνοι και οι ξάδελφοι του Έμπερχαρντ ήταν δίπλα στον Όθωνα, ακολούθησαν τους εξεγερμένους με ένα μικρό μέρος του στρατού, και επιτέθηκαν μόνο όταν αυτοί είχαν περάσει με τα λάφυρά τους τον Ρήνο. Ο Έμπερχαρντ σκοτώθηκε στη μάχη, και ο Γιλβέρδος πνίγηκε στο Ρήνο ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει περνώντας στην απέναντι όχθη. Με αυτόν τον τρόπο έληξε η εξέγερση εναντίον του Όθωνα.

Βιβλιογραφία

• The New Cambridge Medieval History: Volume 3, C.900-c.1024, Cambridge University Press, 2005
• Journal of Medieval Military History, Τόμος 10, Boydell Press, 2014
• The Lighter Side of the Dark Ages, Anthem Press, 2010