Μάχη στο χάνι Αχλαδοκάμπου (1944)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η μάχη στο χάνι Αχλαδοκάμπου (Αχλαδόκαμπος Αργολίδας) έλαβε χώρα στις 17 Μάη του 1944 ανάμεσα στις αντάρτικες ελληνικές δυνάμεις του ΕΛΑΣ Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) και σε ναζιστικές γερμανικές δυνάμεις κατοχής, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η μάχη που ξεκίνησε ως ενέδρα κατά αυτοκινητοπομπής έληξε με συντριπτική ήττα και εξολόθρευση της εχθρικής γερμανικής μονάδας.
Ιστορικό πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1944 οι δυνάμεις της Χιτλερικής Γερμανίας υποχωρούν σε όλη την ευρωπαϊκά μέτωπα. Ανατολικά προελαύνουν οι Σοβιετικοί και στην Ιταλία οι Αγγλοαμερικανοί ενώ οι αντιστασιακές οργανώσεις στην κατεχόμενη Ευρώπη με καθημερινές πράξεις σαμποτάζ, με ενέδρες, επιδρομές και μάχες καθιστούν δυσχερή τη θέση των στρατευμάτων κατοχής. Η Γερμανική διοίκηση στην Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα διαρκώς ισχυροποιούμενο κίνημα ένοπλης Εθνικής Αντίστασης και θέτει ως κύριο στόχο τη διατήρηση του ελέγχου των κύριων οδικών αρτηριών, ώστε να είναι ανοιχτή η οδός διαφυγής των Γερμανικών στρατευμάτων από την Πελοπόννησο προκειμένου να αποφύγουν τον κίνδυνο εγκλωβισμού τους από τις προελαύνουσες προς τα Βαλκάνια Σοβιετικές δυνάμεις. Παράλληλα οι Γερμανικές αρχές επιδιώκουν να κάμψουν το ηθικό των αγωνιζόμενων εναντίον της τριπλής κατοχής Ελλήνων, και να ελαχιστοποιήσουν την πολεμική δραστηριότητα των ένοπλων πατριωτικών δυνάμεων, εξαπολύοντας αιματηρές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και σφαγές σε ολόκληρο το Μωριά το χειμώνα του '43 (Σφαγή των Καλαβρύτων) και την άνοιξη του ’44.
Μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την 17η Μαΐου 1944 ο 6ος Λόχος του 6ου Συντάγματος της III Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου πραγματοποίησε ενέδρα στη θέση Νταούλι Αχλαδόκαμπου πάνω στον επαρχιακό δρόμο Τρίπολης-Άργους, προσέβαλε δέκα γερμανικά φορτηγά τα οποία μετέφεραν στο Αργος την Σχολή εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, δύναμης 100 ανδρών και 5 αξιωματικών. Η μάχη κράτησε τρεις ώρες με αποτέλεσμα 50 νεκρούς γερμανούς, ενώ οι υπόλοιποι τράπηκαν σε φυγή. Τα αυτοκίνητα καταστράφηκαν ολοσχερώς. Λάφυρα 50 τυφέκια, 3 πολυβόλα, πολλά πυρομαχικά. Εκ των ημετέρων δύο αντάρτες νεκροί κι ένας Ανθυπολοχαγός τραυματίας.
Επιπτώσεις της μάχης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τις 16 Μάη ο Στρατηγός Καρλ φον Λε Σουίρ είχε διατάξει ότι Συμμορίες και ύποπτοι(sic) στη περιοχή αυτή θα θερίζονται ενώ τρεις μέρες μετά τη μάχη ο Πτέραρχος Χέλμουτ Φέλμυ θα κηρύξει τη περιοχή της Πελοποννήσου ως εμπόλεμη ζώνη[1].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα. Τα αιματηρά ίχνη της 117ης Μεραρχίας Καταδρομών στη Σερβία και την Ελλάδα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας 2004 σελ. 554-555
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εμ. Βαζαίος, "Τα άγνωστα παρασκήνια της Εθνικής Αντιστάσεως εις την Πελοπόννησον", Κόρινθος 1961
- Κ. Κυριαζόπουλος, "Η μάχη στο χάνι Αχλαδοκάμπου 17-5-44" Εφημερίδα «Φείδων», Ιανουάριος – Φεβρουάριος 1984.
- Η. Παπαστεργιόπουλου, "Ο Μωρηάς στα όπλα"(Εθνική Αντίσταση 1941-1944), Έρευνα και Κριτική της Νεοελληνικής ιστορίας) εξάτομο, Αθήνα 1965-1980
Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Η Αργολίδα στα όπλα – Η μάχη στο χάνι Αχλαδοκάμπου 17-5-44