Λουδοβίκος της Γαλλίας (1661-1711)

Λουδοβίκος, Μέγας Δελφίνος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Louis de France (Γαλλικά)
Γέννηση	1 Νοεμβρίου 1661; Φονταινεμπλώ
Θάνατος	14 Απριλίου 1711; Μεντόν
Αιτία θανάτου	Ευλογιά
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Βασιλική Σαιν-Ντενί
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ιεράρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαρία Αιμιλία του Ζολί; Μαρία Άννα Βικτωρία της Βαυαρίας (από 1680)
Σύντροφος	Καρλόττα Ντεμάρ; Françoise Pitel
Τέκνα	Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας; Λουδοβίκος της Γαλλίας; Κάρολος της Γαλλίας
Γονείς	Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας και Μαρία Θηρεσία της Ισπανίας
Αδέλφια	Άννα Ελισάβετ της Γαλλίας; Μαρία Άννα της Γαλλίας; Μαρία Θηρεσία, Βασιλική Κυρία; Louise Marie Anne de Bourbon; Φραγκίσκη Μαρία των Βουρβόνων; Λουίζα-Φραγκίσκη των Βουρβόνων; Μαριάννα του Μπουρμπόν; Λουδοβίκος Αύγουστος της Βουρβόνης; Λουδοβίκος Αλέξανδρος της Βουρβόνης; Φίλιππος Κάρολος, δούκας του Ανζού; Λουδοβίκος, κόμης του Βερμαντουά; Λουδοβίκος-Καίσαρ των Βουρβόνων, κόμης του Βεξάν; Λουδοβίκος Φραγκίσκος, δούκας του Ανζού
Συγγενείς	Φίλιππος Δ´ της Ισπανίας (παππούς από την πλευρά της μητέρας)
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβώνων
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Χρυσό Τριαντάφυλλο
Υπογραφή
Θυρεός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Λουδοβίκος της Γαλλίας (Louis de France, 1 Νοεμβρίου 1661 – 14 Απριλίου 1711) από τον Οίκο των Βουρβόνων ήταν ο μεγαλύτερος γιος και το μοναδικό επιζών τέκνο από τα παιδιά του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας και της Μαρίας Θηρεσίας των Αψβούργων, κόρης του Φιλίππου Δ΄ της Ισπανίας.

Υπήρξε «γιος ενός βασιλιά, πατέρας ενός βασιλιά, αλλά ποτέ ο ίδιος βασιλιάς».

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ονομάστηκε μέγας δελφίνος, όχι τόσο λόγω της υψηλότατης βασιλικής του θέσης, όσο των μεγάλων σωματικών του διαστάσεων. Ο πατέρας του ανέθεσε την εκπαίδευσή του στον μεγάλο συγγραφέα της εποχής Ζακ Μπενίν Μποσσυέ. Παρά τις φήμες που τον έλεγαν έξυπνο, ήταν αποδεδειγμένα ακαμάτης και οκνηρός, περνώντας ημέρες ολόκληρες με μοναδική ασχολία να χτυπάει το πόδι του με ένα καλάμι.

Δεν πήρε ενεργό μέρος στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, αλλά ως διάδοχος του θρόνου περιστοιχιζόταν από ένα συμβούλιο σκευωρών. Στάλθηκε στην χώρα του Ρήνου στον Πόλεμο της Μεγάλης Συμμαχίας, όπου, παίρνοντας το Φίλιππσμπουργκ, επέτυχε να αποτρέψει τους αυτοκρατορικούς από το να εισέλθουν στην Αλσατία.

Η μόνη μεγάλη διεθνής διπλωματική επιτυχία που σημείωσε στη ζωή του ήταν η εξασφάλιση της διαδοχής του ισπανικού θρόνου στον δεύτερο γιο του, Φίλιππο. Ο Φίλιππος διαδέχθηκε τον Κάρολο Β΄ της Ισπανίας ως Φίλιππος Ε΄. Επέτυχε έτσι να εξασφαλίσει τη διαδοχή στον κλάδο των Βουρβόνων-Ισπανίας για δύο μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη, την Ισπανία και τη Νάπολη-Σικελία. Φημιζόταν για την μεγάλη συλλογή έργων τέχνης, που είχε στις Βερσαλλίες.

Πέθανε σε ηλικία 50 ετών από φυσικά αίτια, πριν από τον πατέρα του.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1680 τη Μαρία Άννα Βικτωρία των Βίττελσμπαχ (1660 – 1690), κόρη του Φερδινάνδου Μαρία της Βαυαρίας, και παιδιά του ήταν:

Λουδοβίκος (1682-1712), Δούκας της Βουργουνδίας, Δελφίνος (διάδοχος) της Γαλλίας, απεβ. 30 ετών.
Φίλιππος Ε΄ (1683-1746), Βασιλιάς της Ισπανίας, πιο πριν Δούκας του Ανζού.
Κάρολος (1686-1714), Δούκας του Μπερύ, του Αλανσόν και του Ανγκουλέμ.

Το 1690 απεβίωσε η Μαρία Άννα Βικτωρία και το 1695 ο Λουδοβίκος νυμφεύτηκε μυστικά της ερωμένη του Μαρία Αιμιλία ντε Ζολύ του Σουάν. Ο γάμος ήταν μοργανατικός. Ο γιος τους απεβίωσε 2 ετών.

Από μη νόμιμες σχέσεις του είχε φυσικά τέκνα· με τη Φρανσουάζ Πιτέλ:

(νόθη) Ανν Λουίζ ντε Μπουρμπόν (1695-1716), παντρεύτηκε τον Αν Εράρ ντ' Αβωγκούρ.
(νόθη) Σαρλότ ντε Φλερύ (1697-1750), παντρεύτηκε τον Ζεράρ Μισέλ ντε Λα Ζονσέρ.

Με την ερωμένη του Μαρί Ανν Σωμόν ντε Λα Φορς: