Λουί Αρμάν ντε Κονίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Λουί Αρμάν ντε Κονίν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση31  Μαρτίου 1896[1][2][3]
Σαιν-Ζιλ
Θάνατος21  Οκτωβρίου 1984[1][2][3]
Υκλ
Χώρα πολιτογράφησηςΒέλγιο[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουί Αρμάν ντε Κονίν (φλαμανδικά: Louis Herman De Koninck, 31 Μαρτίου 1896 - 21 Οκτωβρίου 1984) ήταν Βέλγος αρχιτέκτονας και σχεδιαστής. Ένας από τους σημαντικούς και πρωτοπόρους Βέλγους αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα, ο Ντε Κονίν ανέπτυξε μία αυθεντική φόρμα μοντερνιστικής και κονστρουκτιβιστικής αρχιτεκτονικής. Καθώς δεν ήταν θεωρητικιστής, η λογική του σχεδιασμού του οδηγήθηκε από την σε βάθος κατανόηση της λαϊκής αρχιτεκτονικής των αγροτόσπιτων της Βελγικής ακτογραμμής. Πέρασε πολύ χρόνο της ζωής του μελετώντας και αντιγράφοντας αυτό τον απλό τρόπο σχεδιασμού, και διατήρησε τη βαθιά συναίσθησή του σε όλη του τη ζωή, ακόμα και όταν πειραματιζόταν με τις πιο μοντέρνες και ριζοσπαστικές χρήσεις του φωτός και του χώρου στην δεκαετία του '20.

Το έργο του ιστορικά έχει παράλληλη πορεία με αυτό του Αυστροαμερικανού αρχιτέκτονα Ρούντολφ Σίντλερ (Rudolf Schindler, 1887-1953) που δούλεψε στην Καλιφόρνια. Το αυξανόμενο σώμα βιβλιογραφίας, εκδόσεων και συλλογών έργων του, αντανακλά τη σημασία της συμβολής του στην Μοντέρνα Αρχιτεκτονική.

Κατοικίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βίλλα Berteaux, Βρυξέλλες, 1936.
  • 1924, Προσωπική οικία, avenue Fond'roy 105, 1180 Βρυξέλλες. Προτεινόμενο ως το Μινιμαλιστικό Σπίτι στην έκθεση του CIAM στην Φρανκφούρτη, το 1929.
  • 1926, Κατοικία Lenglet,Uccle, Βέλγιο.
  • 1931, Villa Canneel, Avenue I. Gerard Βρυξέλλες. Ο Λε Κορμπυζιέ έκανε ένα σχέδιο για σπίτι δίπλα στο κανάλι το οποίο αντικαταστάθηκε από αυτό του Ντε Κονίν.
  • 1932, Ph. Dotremont House, rue de l'echevinage, Βρυξέλλες. Ένα πολύ καλό παράδειγμα της αρχιτεκτονικής του, κτισμένο για έναν πλούσιο συλλέκτη τέχνης, διατηρείται στην αρχική του κατάσταση.
  • 1936, Εργαστήρι για τον γλύπτη Puvrezr , Avenue du Prince d'Orange, Βρυξέλλες.
  • 1936, Βίλλα Berteaux, Avenue du Fort Jaco, Βρυξέλλες. Ένα δυναμικό παράδειγμα των μοντερνιστικών αρχών του.
  • 1968, W De Koninck's Building, Avenue Louise, Βρυξέλλες. Κτήριο οκτώ επιπέδων και δυναμική επίδειξη μοντερνιστικής διαμόρφωσης της όψης του (streamline).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb16240316c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6225z2h. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Γαλλικά) Biographie Nationale de Belgique. Βρυξέλλες. louis-herman-de-koninck. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/20705. Ανακτήθηκε στις 28  Μαΐου 2020.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb16240316c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5  Νοεμβρίου 2010. 500107052. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Louis Herman De Koninck, Architect of Modern Times, Archives d'Architecture Moderne, Βρυξέλλες 1989, σσ 96-97.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]