Λευκοπίνακας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο λευκοπίνακας ή πίνακας μαρκαδόρου ονομάζεται οποιαδήποτε λευκή επιφάνεια στην οποία μπορεί να δημιουργηθούν μη μόνιμα σχέδια και σημάδια. Είναι αντίστοιχος του μαυροπίνακα, αλλά αντί για κιμωλία χρησιμοποιούνται μαρκαδόροι. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως οθόνες προβολής ή με μια απλή συσκευή να μετατραπούν σε διαδραστικούς πίνακες.
Σύγκριση με μαυροπίνακες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πίνακες κιμωλίας αντικαθίστανται πλέον με πίνακες μαρκαδόρου. Τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα σε σχέση με τους παλιούς πίνακες είναι πολλά και σημαντικά:
- Είναι πιο υγιεινοί και υποαλλεργικοί αφού δεν σκορπούν σκόνη κιμωλίας στην ατμόσφαιρα της σχολικής αίθουσας
- Τα υλικά κατασκευής τους είναι κατά 90% ανακυκλώσιμα
- Καθαρίζουν εύκολα
- Το οπτικό αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο με τη χρήση μαρκαδόρων πολλών χρωμάτων
- Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως οθόνες προβολής (projector) ή, με μια απλή συσκευή, μπορούν να μετατραπούν σε διαδραστικούς πίνακες
- Οι διαστάσεις τους ποικίλουν ώστε να μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιαδήποτε αίθουσα διδασκαλίας
- Υπάρχει η δυνατότητα κατασκευής σε διαστάσεις κατά παραγγελία, με ελάχιστη επιβάρυνση
- Η τοποθέτησή τους είναι πολύ εύκολη
Υλικά επιφάνειας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπάρχουν αρκετά είδη επιφανειών πίνακα και γι αυτό στο εμπόριο συναντάμε μεγάλη κλίμακα στις τιμές. Πιο κάτω παρατίθονται τα πιο συνηθισμένα.
- Μελαμίνη (melamine)
Είναι η πιο φθηνή λύση αφού είναι φτιαγμένη από ειδική μελαμίνη χωρίς πόρους.
Μειονεκτήματα: - Όχι εύκολο σβήσιμο
Η διάρκεια ζωής επιφάνειας είναι 3 με 5 χρόνια, ανάλογα με τη συντήρηση και τη χρήση του και σκευρώνει εύκολα από υγρασίες ή διαστολές - συστολές του τοίχου. Λόγω του μικρού κόστους είναι ιδανική για χώρους που δεν θα χρησιμοποιείται καθημερινά όπως γραφεία ή σεμινάρια. Συνήθως μετά από πολλή χρήση σε 3 με 5 χρόνια αρχίζει να κάνει πόρους με αποτέλεσμα να μένει μελάνι και να φαίνεται σαν μικρές κουκίδες.
- Φορμάικα (HPL)
Οικονομική λύση, επιφάνεια μέτρια ως προς το γράψιμο και το σβήσιμό της, σχεδόν τέλεια αντοχή στο χρόνο. Χαράζεται δύσκολα. Όμως, η ποιότητα κατασκευής είναι αμφίβολη αφού τα εργοστάσια δεν χρησιμοποιούν αυτό το υλικό και κατασκευάζονται μονο από μικρές Ελληνικές βιοτεχνίες.
Για κάποιον που δεν ενδιαφέρεται για καλό design, δεν τον ενοχλεί που δεν είναι μαγνητικός και θέλει απλά ένα οικονομικό εργαλείο που θα αντέξει για πολλά χρόνια θεωρείται η καλή λύση.
- Λακαρισμένος χάλυβας (Lacquered steel)
Θεωρείται η πιο οικονομική από τις αξιόπιστες λύσεις. Είναι βαμμένος χάλυβας σε φούρνο με πολύ υψηλή θερμοκρασία. Η επιφάνειά του είναι μαγνητική, αν και με μέτρια μαγνητική ικανότητα. Καθαρίζει εύκολα. Μερικές φορές φαίνονται κάποιες ατέλειες στην επιφάνεια (Ανάλογα με την αξιοπιστία της εταιρείας)
Με τη σωστή συντήρηση και χρησιμοποιώντας τα σωστά αναλώσιμα ο πίνακας αυτός έχει ζωή τουλάχιστον 8 με 10 χρόνια.
- Επισμαλτωμένος χάλυβας (Enamel steel)
Πολύ καλό υλικό αλλά σχετικά ακριβό. Δεν διαφέρει εμφανισιακά από τον λακαρισμένο χάλυβα. Διαθέτει μαγνητική επιφάνεια με αρκετά καλή ικανότητα, καθαρίζει εύκολα και έχει ικανοποιητική αντοχή στο χρόνο.
Με λίγα επιπλέον χρήματα μπορεί να αγοραστεί υψηλής ποιότητας επισμαλτωμένος χάλυβας (Top quality enamel steel), η οποία θεωρείται η κορυφαία κατηγορία πινάκων. Θα τον ακούσετε και με τον όρο πορσελάνη αλλά δεν είναι 100% σωστός. Έχει μαγνητική επιφάνεια με τέλεια ικανότητα, τέλειο σβήσιμο, μεγάλη διάρκεια ζωής (πάνω από 30 χρόνια), ενώ δεν χαράζεται ούτε με κοπίδι. Μοναδικό μειονέκτημα είναι η τσουχτερή τιμή του.
Προστασία από την υγρασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θα πρέπει ο πίνακας στο πίσω μέρος, αυτό δηλαδή που θα ενωθεί με τον τοίχο, να έχει μονωτικό υλικό. Συνήθως οι πίνακες έχουν λαμαρίνα. Διαφορετικά έχουν ένα λευκό υλικό που είναι σαν ελαστικό πλαστικό. Και αυτό είναι καλό μονωτικό αλλά η λαμαρίνα είναι καλύτερη λύση γιατί εκτός από τις μονωτικές της ικανότητες βοηθάει τον πίνακα να μην σκεβρώνει.
Τρόπος τοποθέτησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο συνηθισμένος τρόπος τοποθέτησης πινάκων είναι ο εξής: οι πίνακες έχουν 4 πλαστικά με τρύπες στις 4 γωνίες οπότε σημαδεύουμε και αφού τρυπήσουμε τον τοίχο, τοποθετουμε τα ούπα και βιδώνουμε τον πίνακα. Αυτή είναι η καλύτερη και πιο εύκολη λύση τοποθέτησης με ένα μόνο μειονέκτημα. Με τις διαστολές και συστολές του τοίχου ο πίνακας μπορεί να κάνει κοιλιά μες τη μέση που δεν είναι βιδωμένος. Αυτό λύνεται εύκολα αν τοποθετήσουμε 2 γαντζάκια στο κέντρο του πίνακα, ένα πάνω και ένα κάτω ώστε να κολλήσει καλά στον τοίχο και στη μέση. Οι πολύ καλοί πίνακες έχουν ειδικές βάσεις που βιδώνουν στον τοίχο και στη συνέχεια στερεώνονται οι πίνακες πάνω στη βάση. Αυτό έχει 2 καλά: πρώτον είναι ελεύθερος ο πίνακας στις άκρες του ώστε να μη σκεβρώνει απο τις διαστολές και τις συστολές του τοίχου και δεύτερον δεν έρχονται σε επαφή με τον τοίχο και έτσι προστατεύονται από την υγρασία. Τέλος υπάρχουν οι Ελληνικής κατασκευής, οι οποίοι δεν έχουν τρύπες στις γωνίες, οπότε βιδώνουμε 4 ή 6 γαντζάκια ανάλογα με το μέγεθος. Αυτή είναι ασφαλής στερέωση και το μοναδικό μειονέκτημα είναι ότι δεν είναι καλαίσθητο το αποτέλεσμα. Προσοχή, κυκλοφορούν κάποιοι πίνακες που στερεώνονται μόνο σε 2 βίδες στο πάνω μέρος. Αυτοί είναι επικίνδυνοι να πέσουν και να υπάρξει κάποιος τραυματισμός. Γι αυτό καλό είναι να βάλουμε και 2 γαντζάκια στο κάτω μέρος.
Τα αξεσουάρ που τον συνοδεύουν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προσέχουμε οι πίνακες που θα αγοράσουμε να έχουν βάση για μαρκαδόρους και σπόγγο, να περιέχονται τα υλικά στήριξης και να έχουν μεταλλικό πλαίσιο.
Συντήρηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των χαρακτηριστικών του πίνακα παίζει η σωστή συντήρησή του. Η σωστή επιλογή πίνακα παίζει σπουδαίο ρόλο αλλά δεν αρκεί για να διατηρήθούν οι ιδιότητές του για πολλά χρόνια. Παρακάτω λοιπόν θα σας αναλύσουμε κάποιες ενέργειες που πρέπει να κάνετε και κάποιες άλλες που θα πρέπει να αποφεύγετε.
Τι πρέπει να κάνετε για να διατηρήσετε τον πίνακα καινούριο για πολλά χρόνια:
- Χρησιμοποιείστε μόνο μαρκαδόρους που είναι ειδικοί για λευκό πίνακα (whiteboard marker).
- Μία φορά την εβδομάδα καθαρίστε καλά με ειδικό υγρό για πίνακα (whiteboard cleaner).
- Για το σβήσιμο του πίνακα χρησιμοποιούμε μόνο ειδικούς σπόγγους ώστε να μην γρατζουνίσουμε την επιφάνειά του γιατί μετά θα απορροφάει μελάνι από τις μικρές γρατζουνιές και θα μένουν σκιές.
- Προσέχετε ο τοίχος που θα τοποθετηθεί να μην έχει υγρασία.
- Κατά την τοποθέτηση προσέχετε να μην μείνει κενό ανάμεσα στον τοίχο και τον πίνακα. Δηλαδή πρέπει ο πίνακας να εφαρμόσει εξ' ολοκλήρου στον τοίχο.
- Αν ο τοίχος έχει κλίση κάνετε κάτι για να ισιώσετε την επιφάνειά του πριν τοποθετηθεί ο πίνακας.
Τι πρέπει να αποφύγετε για να μην αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά του πίνακα:
- Δεν χρησιμοποιείτε μαρκαδόρους που δεν είναι για πίνακα όπως ανεξίτηλους, υπογράμμισης κτλ. Αν όμως από λάθος γράψετε με ανεξίτηλο δείτε ένα κολπάκι πατώντας εδώ.
- Προσέχετε τα μελάνια που χρησιμοποιείτε να είναι καλής ποιότητας και να μην αφήνουν ίχνη μετά το σβήσιμο.
- Αποφεύγετε να αφήσετε για πολλές μέρες τον πίνακα γραμμένο χωρίς να τον έχετε σβήσει. Βέβαια αν το μελάνι είναι υψηλής ποιότητας θα σβήσει και μετά από μήνες. Αν όμως δεν είναι καλής ποιότητας και μείνει για πολύ καιρό μπορεί να αφήσει σκιές στον πίνακα.
- Απαγορεύεται να καθαρίσετε τον πίνακα με νερό, άζαξ, χλωρίνη, ασετόν γιατί αφαιρείται ένα ειδικό λίπος που έχει η επιφάνειά του πάνω για να σβήνει εύκολα. Ενώ το ειδικό καθαριστικό υγρό περιέχει ό,τι χρειάζεται για να διατηρείται το λίπος στον πίνακα και να σβήνει εύκολα.
- Δεν χρησιμοποιείτε σπόγους που είναι σκληροί γιατί μπορεί να κάνουν φθορές στον πίνακα.
- Δεν κολλάτε αυτοκόλλητα πάνω στον πίνακα γιατί όταν θα πρέπει να τα αφαιρέσετε πιθανό να αλλοιωθεί και η επιφάνεια του πίνακα.
- Δεν φοράτε δαχτυλίδια στο χέρι που γράφετε γιατί μπορεί να χαράξετε τον πίνακα και να κρατάει μελάνι στις γρατζουνιές.