Λεονάρδος Φιλαράς
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Λεονάρδος Φιλαράς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1595 Αθήνα |
| Θάνατος | 1673[1] Παρίσι[2] |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Ποντιφίκιο Ελληνικό Κολλέγιο Αγίου Αθανασίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διπλωμάτης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λεονάρδος Φιλαράς (γαλ. Villars ή και Billare) ήταν Έλληνας λόγιος του 17ου αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα στα τέλη του 16ου αιώνα. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Φιλαράς. Γράμματα έμαθε στην Αθήνα, και μετά πήγε στη Ρώμη και κατατάχτηκε στο Ελληνικό Φροντιστήριο. Τον καιρό εκείνο υπηρετούσε ως πρέσβυς του Ερρίκου Δ΄ ο Κάρολος Α΄ δούκας του Μομφερράτου, ο οποίος ισχυριζόταν ότι έχει κληρονομικά δικαιώματα επί του Βυζαντινού θρόνου. Γνωρίστηκε με τον Φιλαρά και άλλους Έλληνες στη Ρώμη και τους ζήτησε την συμπαράστασή τους για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Ολόκληρη επανάσταση στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα προετοιμαζόταν και οι υπόδουλοι Έλληνες κληρικοί, λαϊκοί και οπλαρχηγοί συναντήθηκαν στην Ήπειρο, Αιτωλία και Πελοπόννησο με μεγάλο ενθουσιασμό περιμένοντας να γίνει απελευθερωτική επανάσταση. Ο Φιλαράς επιφορτίστηκε με την εξομάλυνση των δυσχερειών που παρενέβαλε ο Πάπας. Οι ενέργειες του Φιλαρά έφεραν αποτέλεσμα, και ο Πάπας σταμάτησε να φέρνει εμπόδια. Έθεσε όμως τον όρο οι πιστοί στα Ελληνικά εδάφη να ασπαστούν τον καθολικισμό. Οι ιππότες της Δύσης άρχισαν να διοργανώνουν Τάγματα και να εξοπλίζουν πλοία. Τελικά η όλη εκστρατεία παρέμεινε σχέδια στο χαρτί και δεν πραγματοποιήθηκε. Ο Φιλαράς πήγε στη Γαλλία υπό την προστασία του υπουργού Ρισελιέ, ο οποίος τον συνέστησε στον δούκα της Πάρμας Οδοάρδο Φαρνέζη. Ο Φιλαράς ακολούθησε τον Φαρνέζη και επέστρεψε μαζί του στην Ιταλία. Το 1640 λόγω της διένεξης μεταξύ Γαλλίας και Δούκα, ο Φαρνέζης έστειλε τον Λεονάρδο αποστολή στο Παρίσι να συνθηκολογήσει ειρήνη. Ο Φιλαράς μετά από το Παρίσι περιόδευσε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και σχετίστηκε με πολλούς από τους σημαντικότερους ανθρώπους της εποχής του. Στο Παρίσι ξανά επιστρέφοντας διορίστηκε βιβλιοθηκάριος της Μαρκιανής βιβλιοθήκης στην Βενετία. Δεν πρόλαβε όμως να αναλάβει την θέση αυτή, διότι απεβίωσε κατά την διάρκεια εγχείρησης (κυστεοτομή) το έτος 1678. Δεν άφησε έργο στην ελληνική γλώσσα.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/94143.
- ↑ books
.google .gr /books?id=hnFOEAAAQBAJ&pg=PA72&dq=Leonardos+Philaras&hl=fr&sa=X&ved=2ahUKEwjMroi7tIb2AhW2gP0HHZV _CMYQ6AF6BAgGEAI #v=onepage&q=Leonardos%20Philaras&f=false. - ↑ Γιάνης Κορδάτος, Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1453 ως το 1961, τόμος πρώτος,εκδ.Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983, σελ. 85
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κωνσταντίνος Σάθας (1868). Νεοελληνική Φιλολογία: Βιογραφία των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων, από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής εθνεγερσίας (1453-1821). Αθήνα: Τυπογραφείο των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009.
- Γιάνης Κορδάτος, Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1453 ως το 1961, τόμος πρώτος,εκδ.Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983
|