Λα Φερρασσί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 44°57′07″N 0°56′17″E / 44.95194°N 0.93806°E / 44.95194; 0.93806

Λα Φερρασσί
Χάρτης
Είδοςσπήλαιο και αρχαιολογική θέση[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες44°57′7″N 0°56′17″E
Διοικητική υπαγωγήSavignac-de-Miremont[1]
ΧώραΓαλλία[1]
Προστασίακατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1960)[1]
Commons page Πολυμέσα

Το σπήλαιο Λα Φερρασσί (γαλ. La Ferrassie) βρίσκεται στο διαμέρισμα Ντορντόνι (Dordogne) της Γαλλίας. Φιλοξενεί δείγματα πολλών αρχαίων πολιτισμών, των Micoquien, Moustérien, του ωρινάκιου πολιτισμού και των Gravettien. Εκεί βρέθηκαν επίσης και τάφοι των Νεάντερταλ.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα τυχαία κατά την διάρκεια της διάνοιξης της οδού D 32. Αμέσως έλκυσε το ενδιαφέρον του αρχαιολογικού κοινού, και άμεσα έγιναν οι πρώτες ανασκαφές. Ανακαλύφθηκαν και τάφοι Νεάντερταλ.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αιδοίο χαραγμένο σε βράχο

Ο αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει τρεις σπηλαιώδεις χώρους. Σε βάθος δέκα μέτρων βρίσκονται θαμμένα τέχνεργα πολλών νεολιθικών πολιτισμών.

Ευρήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κρανίο Νεάντερταλ που βρέθηκε στο Λα Φερρασσί

Στα σπήλαια της Λα Φερρασσί βρέθηκαν επτά αρχαίοι ανθρώπινοι σκελετοί (ένας άνδρας, μια γυναίκα, τέσσερα παιδιά και ένα νεογέννητο). Πρόκειται για τα αρχαιότερα αρχαιολογικά ταφικά ευρήματα Νεάντερταλ στην Ευρώπη. Οι ενήλικες σκελετοί ήταν ηλικίας 40 - 45 χρονών ο άνδρας, και 25 - 35 χρονών η γυναίκα. Το παιδάκι ήταν δέκα ετών, ενώ το νεογέννητο ήταν 15 ημερών. Τρεις άλλοι τάφοι ήταν κενοί, σε έναν θολωτό τάφο βρέθηκε ένα παιδί επτά μηνών, ενώ σε άλλες εναποθέσεις βρέθηκαν υπολείμματα ενός παιδιού τριών ετών, με κομμένο κεφάλι.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Denis Peyrony: La Ferrassie: Moustérien-Périgordien-Aurignacien. In: Préhistoire. 1934, S. 1–143..
  • Henri Delporte u. a. (Hrsg.): Le grand abri de la Ferrassie. Fouilles 1968-1973. In: Études quaternaires. Géologie, paléontologie, préhistoire, 7. Laboratoire de paléontologie humaine et de préhistoire, Paris 1984, ISBN 2-85399-034-6.
  • Maureille, B.: Les premières sépultures. Le Pommier / Cité des sciences et de l'industrie, 2004, ISBN 2-7465-0203-8.
  • Michael M. Rind: Menschenopfer. Vom Kult der Grausamkeit. 2. Auflage. In: Kultur und Geschichte. Universitäts-Verlag, Regensburg, 1998, ISBN 3-930480-64-6

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]