ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ
ΔιοργανωτήςCONCACAF
Ίδρυση1962
2008 (σημερινή μορφή)
Χώρος διεξαγωγήςΒόρεια, Κεντρική Αμερική και
Καραϊβική (ΚΟΝΚΑΚΑΦ)
Αριθμός ομάδων24
Τρέχων κάτοχος Γουαδαλαχάρα
(2ος τίτλος)
Περισ. κατακτήσεις Αμέρικα
(7 τίτλοι)
Τηλεοπτική κάλυψηΑνάλογα με κάθε χώρα
Ιστοσελίδαconcacaf.com
2016-17
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση

Το ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ[1] (αγγλικά: CONCACAF Champions League), το οποίο παλαιότερα ονομαζόταν ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Καπ (CONCACAF Champions Cup), είναι μία ετήσια ποδοσφαιρική διοργάνωση την οποία διοργανώνει η Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία Βόρειας, Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής (CONCACAF) από το 1962 και αφορά τις κορυφαίες ομάδες ποδοσφαίρου στη Βόρεια Αμερική. Είναι η πιο διάσημη ποδοσφαιρική διασυλλογική διοργάνωση της Βόρειας Αμερικής. Ο θεσμός αρχικά δημιουργήθηκε ως προκριματική φάση για την είσοδο στο νοτιοαμερικάνικο κύπελλο Κόπα Λιμπερταδόρες υπό την αιγίδα της Ποδοσφαιρικής Συνομοσπονδίας Νοτίου Αμερικής (CONMEBOL), κάτι αντίστοιχο με το Κυπέλλο Πρωταθλητριών Ευρώπης.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν από το 2008, η διοργάνωση ονομαζόταν επίσημα CONCACAF Champions Cup, αλλά συνήθως αναφερόταν απλώς ως Κύπελλο Πρωταθλητριών (Champions Cup). Ο διαγωνισμός είχε πολλές διαφορετικές μορφές κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του. Από το 1962 μέχρι το 1995, οι ομάδες που έπαιρναν μέρος στην τελική φάση της διοργάνωσης, αγωνίζονταν πρώτα σε δύο ξεχωριστούς προκριματικούς γύρους: τον προκριματικό γύρο της Καραϊβικής και τον αντίστοιχο της Βόρειας/Κεντρικής Αμερικής. Αρχικά, συμμετείχαν μόνο οι πρωταθλήτριες των χωρών της Βόρειας Αμερικής. Το 1971, οι ομάδες που τερμάτιζαν δεύτερες σε ορισμένα πρωταθληματα της Βόρειας Αμερικής, απέκτησαν δικαίωμα συμμετοχής και η διοργάνωση άρχισε να επεκτείνεται, με περισσότερους πλέων γύρους και περισσότερες ομάδες. Μετά τη δημιουργία της Μέιτζορ Λιγκ (Major League), του κορυφαίου ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος των Ηνωμένων Πολιτειών, από το 1997 ο θεσμός είχε μόνο νοκ-άουτ αγώνες, μέχρι την αλλαγή της μορφής της διοργάνωσης το 2008.

Σύστημα διεξαγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διοργάνωση αποτελείται από διάφορα στάδια. Στην παρούσα μορφή, ξεκινά στα τέλη Ιουλίου με τη φάση των οκτώ ομίλων, στην οποία υπάρχουν 24 ομάδες, τρεις σε κάθε όμιλο. Οι οκτώ νικητές ομάδες προκρίνονται στην τελική φάση, η οποία αποτελείται από αγώνες νοκ-άουτ και κορυφώνεται με τη διεξαγωγή των τελικών το Μάιο. Ο νικητής του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ προκρίνεται αυτόματα στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA. Αντίθετα με την πρακτική του Ευρωπαϊκού και του Νοτιοαμερικανικού θεσμού, η πρωταθλήτρια του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ δεν αποκτά αυτόματα το δικαίωμα να συμμετέχει στη διοργάνωση της επόμενης περιόδου.

Λογότυπο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λογότυπο έχει εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου. Από την περίοδο 2015–16, το λογότυπο περιλαμβάνει τον κύριο χορηγό της διοργάνωσης, τη Scotiabank.[2]

Τελικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Περίοδος ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Καπ
Πρωταθλήτρια Αποτέλεσμα Φιναλίστ
1962
Γουαδαλαχάρα
1 - 0
5 - 0
Κομουνικασιόνες
1963
Αϊτιέν
(δ.δ.)[2]
Γουαδαλαχάρα
1967
Αλιάνσα
1 - 2
3 - 0
Γιονγκ Κολόμπια
1968
Τολούκα
(δ.δ.)[2]
1969
Κρους Ασούλ
0 - 0
1 - 0
Κομουνικασιόνες
1970
Κρους Ασούλ
(δ.δ.)[2]
1971
Κρους Ασούλ
(δ.δ.)[1]
Αλαχουελένσε
1972
Ολίμπια
0 - 0
2 - 0
Ρόμπινχουντ
1973
Τρανσφάαλ
(δ.δ.)[2]
1974
Μουνισιπάλ
2 - 1
2 - 1
Τρανσφάαλ
1975
Ατλέτικο Εσπανιόλ
2 - 0
1 - 1
Τρανσφάαλ
1976
Άγιλα
6 - 1
2 - 1
Ρόμπινχουντ
1977
Αμέρικα
1 - 0
0 - 0
Ρόμπινχουντ
1978
Ουνιβερσιδάδ ντε Γουαδαλαχάρα
Κομουνικασιόνες
Ντιφένς Φορς
(δ.δ.)[3]
1979
ΦΑΣ
1 - 0
8 - 0
Γιονγκ Κολόμπια
1980
Πούμας
(δ.δ.)[1]
Ουνιβερσιδάδ
1981
Τρανσφάαλ
1 - 0
1 - 1
Ατλέτικο Μάρτε
1982
Πούμας
0 - 0
3 - 2
Ρόμπινχουντ
1983
Ατλάντε
1 - 1
5 - 0
Ρόμπινχουντ
1984
Βιολέτ
(δ.δ.)[2]
1985
Ντιφένς Φορς
2 - 0
0 - 1
Ολίμπια
1986
Αλαχουελένσε
4 - 1
1 - 1
Τρανσφάαλ
1987
Αμέρικα
1 - 1
2 - 0
Ντιφένς Φορς
1988
Ολίμπια
2 - 0
2 - 0
Ντιφένς Φορς
1989
Πούμας
1 - 1
3 - 1
Πινάρ ντελ Ρίο
1990
Αμέρικα
2 - 2
6 - 0
Πινάρ ντελ Ρίο
1991
Πουέμπλα
3 - 1
1 - 1
Πολίς
1992
Αμέρικα
1 - 0
Αλαχουελένσε
1993
Σαπρίσα
(δ.δ.)[1]
Λεόν
1994
Καρταχινές
3 - 2
Ατλάντε
1995
Σαπρίσα
(δ.δ.)[1]
Μουνισιπάλ
1996
Κρους Ασούλ
(δ.δ.)[1]
Νεκάξα
1997
Κρους Ασούλ
5 - 3
Λος Άντζελες Γκάλαξι
1998
Ντι Σι Γιουνάιτεντ
1 - 0
Τολούκα
1999
Νεκάξα
2 - 1
Αλαχουελένσε
2000
Λος Άντζελες Γκάλαξι
3 - 2
Ολίμπια
2002
Πατσούκα
1 - 0
Μονάρκας
2003
Τολούκα
3 - 3
2 - 1
Μονάρκας
2004
Αλαχουελένσε
1 - 1
4 - 0
Σαπρίσα
2005
Σαπρίσα
2 - 0
1 - 2
Πούμας
2006
Αμέρικα
0 - 0
2 - 1
Τολούκα
2007
Πατσούκα
2 - 2
0 - 0
(7 - 6 π)
Γουαδαλαχάρα
2008
Πατσούκα
1 - 1
2 - 1
Σαπρίσα
Περίοδος Περίοδος ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ
Πρωταθλήτρια Αποτέλεσμα Φιναλίστ
2008–09
Ατλάντε
2 - 0
0 - 0
Κρους Ασούλ
2009–10
Πατσούκα
1 - 2
1 - 0
Κρους Ασούλ
2010–11
Μοντερρέι
2 - 2
1 - 0
Ρεάλ Σολτ Λέικ
2011–12
Μοντερρέι
2 - 0
1 - 2
Σάντος Λαγούνα
2012–13
Μοντερρέι
0 - 0
4 - 2
Σάντος Λαγούνα
2013–14
Κρους Ασούλ
0 - 0
1 - 1
Τολούκα
2014–15
Αμέρικα
1 - 1
4 - 2
Μόντρεαλ Ίμπακτ
2015–16
Αμέρικα
2 - 0
2 - 1
Τίγρες
2016–17
Πατσούκα
1 - 1
1 - 0
Τίγρες
2018
Γουαδαλαχάρα
2 - 1
1 - 2
(4 - 2 π)
Τορόντο

Σημειώσεις

[1] Δεν πραγματοποιήθηκε τελικός αγώνας. Το πρωτάθλημα κρίθηκε από ένα τελικό γύρο.

[2] Κέρδισε το πρωτάθλημα λόγω της απόσυρσης ή/και του αποκλεισμού όλων των άλλων ομάδων.

[3] Η Ουνιβερσιδάδ ντε Γουαδαλαχάρα, η Κομουνικασιόνες και η Ντιφένς Φορς αναδείχτηκαν νικήτριες καθώς η τελική φάση ματαιώθηκε λόγο διοικητικών προβλημάτων και διαφωνιών σχετικά με τις ημερομηνίες διεξαγωγής των αγώνων.

Τίτλοι ανά σύλλογο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδα Αριθμός τίτλων Πρωταθλήτρια Φιναλίστ
Κλουμπ Αμέρικα 7 (1977, 1987, 1990, 1992, 2006, 2015, 2016) -
Κρους Ασούλ 6 (1969, 1970, 1971, 1996, 1997, 2014) (2009, 2010)
Πατσούκα 5 (2002, 2007, 2008, 2010, 2017) -
Μοντερρέι 3 (2011, 2012, 2013) -
Σαπρίσα 3 (1993, 1995, 2005) (2004, 2008)
Πούμας 3 (1980, 1982, 1989) (2005)
Τρανσφάαλ 2 (1973, 1981) (1974, 1975, 1986)
Αλαχουελένσε 2 (1986, 2004) (1971, 1992, 1999)
Ντιφένς Φορς 2 (1978, 1985) (1987, 1988)
Ολίμπια 2 (1972, 1988) (1985, 2000)
Τολούκα 2 (1968, 2003) (1998, 2006, 2014)
Ατλάντε 2 (1983, 2009) (1994)
Γουαδαλαχάρα 1 (1962) (1963, 2007)
Κομουνικασιόνες 1 (1978) (1962, 1969)
Μουνισιπάλ 1 (1974) (1995)
Νεκάξα 1 (1999) (1996)
Λος Άντζελες Γκάλαξι 1 (2000) (1997)
Αϊτιέν 1 (1963) -
Αλιάνσα 1 (1967) -
Ατλέτικο Εσπανιόλ 1 (1975) -
Άγιλα 1 (1976) -
Ουνιβερσιδάδ ντε Γουαδαλαχάρα 1 (1978) -
ΦΑΣ 1 (1979) -
Βιολέτ 1 (1984) -
Πουέμπλα 1 (1991) -
Καρταχινές 1 (1994) -
Ντι Σι Γιουνάιτεντ 1 (1998) -
  • Σημείωση: Ο πίνακας είναι ταξινομημένος με βάση την ημερομηνία της πρώτης επιτυχίας της εκάστοτε ομάδας στο θεσμό.

Τίτλοι ανά χώρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογοι από εννιά χώρες μοιράζονται τους τίτλους. Άλλες τρεις χώρες έστειλαν ομάδα στον τελικό χωρίς να κερδίσει το κύπελλο.

Χώρα Tίτλοι Φιναλίστ
Μεξικό
32
16
Κόστα Ρίκα
6
5
Ελ Σαλβαδόρ
3
1
Σουρινάμ
2
8
Γουατεμάλα
2
3
Ονδούρα
2
3
Τρινιντάντ και Τομπάγκο
2
3
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
2
2
Αϊτή
2
-
Κούβα
-
2
Κουρασάο
-
2
Καναδάς
-
1

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Ένα νέο... Σούπερ Μουντιάλ Συλλόγων στα σκαριά». kingsport.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2016. 
  2. concacaf.com Αρχειοθετήθηκε 2017-07-28 στο Wayback Machine. Official Logo Unveiled for Scotiabank CONCACAF Champions League

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα CONCACAF Champions League της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).