Κόμμα των Σοσιαλιστών της Καταλονίας
Κόμμα των Σοσιαλιστών της Καταλονίας | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος | Νούρια Μαρίν |
| Γενικός Γραμματέας | Μικέλ Ισέτα |
| Ίδρυση | 16 Ιουλίου 1978 |
| Έδρα | c/ Nicaragua, 75–77 08029 Βαρκελώνη |
| Πτέρυγα νεολαίας | Σοσιαλιστική Νεολαία της Καταλονίας |
| Ιδεολογία | Σοσιαλδημοκρατία Μετριοπαθής καταλανισμός |
| Εθνική προσχώρηση | Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα |
| Ευρωπαϊκή προσχώρηση | Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα |
| Καταλανικό Κοινοβούλιο | 33 / 135 |
| Ισπανικό Κοινοβούλιο | 14 / 350 |
| Ισπανική Γερουσία | 10 / 264 |
| Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 4 / 50 |
| Ιστότοπος | |
| http://www.socialistes.cat/ | |
| Πολιτικό σύστημα στην Ισπανία Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το Κόμμα των Σοσιαλιστών της Καταλονίας (Καταλανικά: Partit dels Socialistes de Catalunya, PSC) είναι σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό κόμμα στην Καταλονία της Ισπανίας με παραδοσιακές θέσεις υπέρ της αυξημένης αυτονομίας της Καταλονίας και του καταλανισμού.[1] Είναι συνομοσπονδία με το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα το οποίο και εκπροσωπεί στην Καταλονία στις περιφερειακές και εθνικές εκλογές, με τα μέλη του να είναι ενταγμένα στις κοινοβουλευτικές ομάδες των Ισπανών Σοσιαλιστών στο Ισπανικό και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ιδρύθηκε το 1978 και χρώματά του είναι το κόκκινο και το λευκό. Σημερινός πρόεδρός του είναι ο δήμαρχος της Λιέιδα Άνζελ Ρος Ικαι γενικός γραμματέας ο Μικέλ Ισέτα.
Ιστορική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κόμμα των Σοσιαλιστών της Καταλονίας ιδρύθηκε το 1978 στην περίοδο της Ισπανικής Μεταπολίτευσης ως αποτέλεσμα της σύγκλισης των ψηφοφόρων του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (κυρίως μέλη της εργατικής τάξης της Βαρκελώνης μη καταλανικής καταγωγής) και της καταλανιστικής Σοσιαλιστικής Σύγκλισης της Καταλονίας. Έκτοτε αποτέλεσε την κυρίαρχη πολιτική δύναμη στις δημοτικές, ισπανικές και ευρωπαϊκες εκλογές, με τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα (συμπεριλαμβανομένης και της Βαρκελώνης) να έχουν σταθερά σοσιαλιστικούς δήμαρχους, αποτυγχάνοντας ωστόσο να αναδειχθεί κυβέρνηση σε περιφερειακό επίπεδο έναντι της έτερης μεγάλης πολιτικής δύναμης της περιφέρειας, της Σύγκλισης και Ένωσης. Αυτό επετεύχθη στις καταλανικές εκλογές του 2003 όπου με την υποστήριξη της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς και των Πράσνων, ο τέως δήμαρχος της Βαρκελώνης Πασκουάλ Μαραγάλ (μέχρι το 2006) και ο τέως δήμαρχος της Κορνελιά δε Λιοβρεγάτ Χοσέ Μοντίλια (έως το 2010) κυβέρνησαν διαδοχικά την Καταλονία. Παράλληλα, λόγω της μεγάλης εκλογικής δύναμης του κόμματος στην Καταλονία, όσο οι Σοσιαλιστές κυβερνούσαν στην Ισπανία, πάντα οι Καταλανοί Σοσιαλιστές διατηρούσαν ένα μέλος τους σε κάποια υπουργική θέση. Πέραν του Χοσέ Μοντίλια που υπήρξε υπουργός Βιομηχανίας επί Χοσέ Λουίς Ροδρίγεθ Θαπατέρο όπως και ο Ζοάν Κλος, υπουργοί διατέλεσαν και η Κάρμε Τσακόν (στα υπουργεία Κατοικίας και Άμυνας) και ο Θελεστίνο Κορβάτσο (υπουργός Εργασίας και Μετανάστευσης). Στο παρελθόν σημαντική μορφή των κυβερνήσεων του Φελίπε Γκονθάλεθ είχε υπάρξει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ναρσίς Σέρα.
Το κόμμα ξεκίνησε να έχει αρνητικά αποτελέσματα από τις καταλανικές εκλογές του 2010, όταν ηττήθηκε από τη Σύγκλισης και Ένωση. Η αλλαγή ηγεσίας, με τον Πέρε Ναβάρο να αναλαμβάνει το κόμμα δεν επανέφερε την εκλογική του δύναμη. Αντίθετα, οι εσωτερικές τριγμές που προήλθαν κυρώις από τους Καταλανούς σοσιαλιστές που τάσσονται υπέρ του δικαιώματος αυτοδιάθεσης της Καταλονίας και υιοθετούν εθνικιστικές θέσεις[2] προκάλεσε δύο κρίσεις και η αδυναμία του γενικού γραμματέα του κόμματος προκάλεσαν την παραίτησή του μετά την εκλογική κατάρρευση των ευρωπαϊκών εκλογών του 2014. Νέος γενικός γραμματέας έκτοτε είναι ο Μικέλ Ισέτα που επανεκλέχθηκε στις κομματικές εκλογές του Οκτωβρίου 2016.
Ισπανικές εκλογές 2016 και μη συμμόρφωση στην κομματική πειθαρχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αδυναμία των ισπανικών πολιτικών κομμάτων να αναδείξουν κυβέρνηση στις ισπανικές εκλογές του 2015 και στις επαναληπτικές του 2016 επέφερε το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα σε κρίση που είχε ως αποτέλεσμα την αντικατάσταση του γενικού γραμματέα του, Πέδρο Σάντσεθ, από διαχειριστική επιτροπή στις αρχές Οκτωβρίου του 2016. Η επιτροπή άλλαξε τη θέση του Σάντσεθ που απέρριπτε την οποιαδήποτε συνεργασία με τον νικητή των εκλογών, Μαριάνο Ραχόι, και επέβαλε στα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλιστών την αποχή κατά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στον τελευταίο. Ωστόσο, το Κόμμα των Σοσιαλιστών της Καταλονίας δεν αποδέχθηκε τη θέση αυτή και ψήφισε αρνητικά, σπάζοντας την κομματική πειθαρχία.[3] Η απόρριψη του ηγέτη του Λαϊκού Κόμματος από τους Καταλανούς Σοσιαλιστές σχετιζόταν κυρίως με την αρνητική του στάση έναντι της Καταλονίας και τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές που εφάρμοσε κατά την προηγούμενη θητεία του.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ País, Ediciones El (3 Δεκεμβρίου 2010). «Tribuna | ¿Por qué el PSC es "catalanista"?» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Los catalanistas del PSC se rebelan: exigen un Estado propio y un referéndum independentista. Noticias de Cataluña». Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Rajoy, investido presidente gracias a la abstención de todos los diputados del PSOE excepto 15». ELMUNDO. http://www.elmundo.es/espana/2016/10/29/5814b9cb46163fce668b4581.html. Ανακτήθηκε στις 2016-10-31.
- ↑ «El PSC ratifica el 'no' a Rajoy y pide mantener el lazo con el PSOE». El Huffington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2016.