Κωνσταντίνος Τσουκαλάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1878
Θάνατος1947
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός

Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς (1878 - 1947) ήταν Έλληνας πολιτικός και νομομαθής που διετέλεσε καθηγητής ποινικού δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου αναγορεύθηκε διδάκτωρ. Μετά την αποφοίτησή του εντάχθηκε στον δικαστικό κλάδο, από τον οποίο αποχώρησε το 1911, οπότε και ιδιώτευσε ως δικηγόρος. Υπήρξε από τους γνωστότερους ποινικολόγους της εποχής συμμετέχοντας σε γνωστές δίκες της εποχής όπως στην δίκης των Έξι κατά την οποία υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης των Δημητρίου Γούναρη, Νικολάου Στράτου και Γεωργίου Χατζανέστη και στην δίκη των δοσιλόγων, στην οποία υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης του πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη. Το 1935 εξελέγη τακτικός καθηγητής του ποινικού δικαίου και της ποινικής δικονομίας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1947. [1] Την περίοδο 1944 - 1945 διετέλεσε κοσμήτορας της Νομικής Σχολής Αθηνών.[1]

Στις εκλογές του 1932 εξελέγη με την υποστήριξη του Λαϊκού Κόμματος εξελέγη βουλευτής Αθηνών επανεκλεγόμενος και σε αυτές του 1933.[2] Την περίοδο 1920 - 1921 διετέλεσε γενικός γραμματέας και αναπληρωτής του γενικού διοικητού Θράκης.[1]

Είχε συγγράψει έργα περί του ποινικού δικαίου ενώ διατηρούσε τακτική αρθρογραφία σε επιστημονικά περιοδικά της εποχής.

Απεβίωσε το 1947. Γιος του ήταν ο Άγγελος Τσουκαλάς και εγγονός του ο Κωνσταντίνος Α. Τσουκαλάς.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Καράκωστας Ιωάννης, Νομική Σχολή (1837 - 1982), Ιστορικό Αρχείο Πανεπιστημίου Αθηνών, εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα 2000, σελ. 159
  2. Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 288 - 289 (pdf)