Κωνσταντίνος Ν. Ράδος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κωνσταντίνος Ράδος | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντίνος Ν. Ράδος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1862 Αθήνα |
| Θάνατος | 1931 |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | ιστορικός και συγγραφέας |
| δεδομένα () | |
Ο Κωνσταντίνος Ράδος (1862-1931) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ναυτικός ιστορικός και καθηγητής στην Ναυτική Σχολή των Δοκίμων και στο Εθνικό Πανεπιστήμιο. Είναι ο πρώτος στην Ελλάδα που δημιούργησε τον κλάδο της ναυτικής ιστορίας, την οποία και δίδαξε.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1862. Πατέρας του ήταν ο δικηγόρος Νικολάος Ράδος και παππούς του ο φιλικός Κωνσταντίνος Ράδος. Σπούδασε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή την περίοδο 1876 με 1880 και στη συνέχεια νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1885 και ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Βουκουρέστι και το Παρίσι. Στο Βουκουρέστι ανέλαβε τη διεύθυνση της ελληνόφωνης εφημερίδας Σύλλογοι, θέση την οποία κράτησε μόλις για ένα μήνα, και συνεργάστηκε με την εφημερίδα Πατρίς και παρακολούθησε μαθήματα του καθηγητή τότε στο Πανεπιστήμιο της πόλης Επαμεινώνδα Φραγκούδη. Το έτος 1907 του ανατέθηκε η αντιπροσωπεία της Ελλάδας στην διεθνή ναυτική έκθεση του Μπορντώ, στην οποία οργάνωσε το ελληνικό τμήμα και απέσπασε 21 μεγάλα βραβεία, 15 τιμητικά διπλώματα, 66 χρυσά μετάλλια, 74 αργυρά, 38 χάλκινα, και άλλες τιμές. Το 1895 διορίστηκε ως καθηγητής Ναυτικής Ιστορίας στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και μετά την πραγματοποίηση του διδακτορικού του στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης ως έκτακτος καθηγητής στην έδρα Γενικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παραιτήθηκε το 1924 για να ασχοληθεί με τη συγγραφή. Διετέλεσε πρόεδρος της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, της οποίας ήταν ιδρυτικό μέλος.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπήρξε ακάματος ερευνητής, που συνέβαλε σπουδαιότατα με τα διάφορα συγγράμματα και τις συνδιαλέξεις του στην διασαφήνιση σπουδαίων θεμάτων της αρχαίας ναυτικής ιστορίας. Οι ιστορικές του μελέτες αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της συγγραφικής του παραγωγής. Το πεζογραφικό έργο του περιλαμβάνει αποκλειστικά διηγήματα. Τα περισσότερα αντλούν το θέμα τους από την ελληνική ιστορία, ιδιαίτερα τη ναυτική. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε με τη δημοσίευση του διηγήματος Didina στο ημερολόγιο Ποικίλη Στοά το 1895. Στη συνέχεια εξέδωσε τη συλλογή Ναυτικά διηγήματα. Ο Κωνσταντίνος Ράδος ήταν υπέρμαχος της καθαρεύουσας και πολέμιος της δημοτικής. Αυτή του η στάση όμως άλλαξε με το διήγημα Ο πιλότος του Δαρ-Μπογάζ, το οποίο δημοσιεύτηκε στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Κωνσταντίνου Σκόκου το 1912 γραμμένο στη δημοτική.
Διηγήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ναυτικά διηγήματα• Ιστορικά, ηθογραφικά• Μετά προλόγου περί Ναυτικού μυθιστορήματος. Αθήνα, τυπ. Ν.Ταρουσόπουλου, 1910.
- Ο πειρατής της Γραμβούσης και άλλα διηγήματα. Τόμος Α΄. Αθήνα, Λ.Θ.Λαμπρόπουλου, 1930.
- Η αρπαγή της Γονζάγας και άλλα διηγήματα. Τόμος Β΄. Αθήνα, Λ.Θ.Λαμπρόπουλου, 1930.
Μελέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο εν Γαλλία περί της ελληνικής γλώσσης αγών• Τελευταία φάσις του γλωσσικού ημών ζητήματος. Αθήνα, 1890.
- Μικρά συμβολή εις την ναυτικήν αρχαιολογίαν• Το παρ’ Ομήρω ξυστόν ναύμαχον• Η Οδυσσέως σχεδία. Αθήνα, 1895.
- Ο Μιαούλης προ της επαναστάσεως. Αθήνα, Αθήνα, 1898.
- Ναυτική τακτική των αρχαίων - Χειρόγραφον της Αμβροσιανής Βιβλιοθήκης. Αθήνα, 1898.
- Ιστορία των συγχρόνων πολεμικών στόλων. Αθήνα, 1901.
- Η Ναυτική Ιστορία. Αθήνα, 1902.
- Δανία και Δανοί. Αθήνα, 1903.
- Les Guerres mediques, La Bataille de Salamine. Παρίσι, 1915.
- Οι Έλληνες του Ναπολέοντος• Νικόλαος Τσεσμελής ή Παπάζογλους (1758-1819). Αθήνα, 1916.
- Ο Στέφανος Ξένος και το ιστορικόν μυθιστόρημα. Αθήνα, 1917.
- Το Ναυτικόν του Βυζαντίου. Αθήνα, 1920.
- Το ημερολόγιον του Φιλοκτήτου, ψαριανής μοιραρχίδος. Αθήνα, 1925.
- Η εν Άστρει Β΄ Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις. Εν Αθήναις: : Εκ του Τυπογραφείου "Νομικής". 1900. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2010.
Μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ζουριέν Δε λα Γραβιέρ, Ιστορία του ναυτικού των αρχαίων ελλήνων. Αθήνα, 1890.
- Ζουριέν Δε λα Γκραβιέρ, Ιστορία του ναυτικού της Επαναστάσεως. Αθήνα, 1894.
- La Marine des Anciens
- Station du Levant
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μεγάλη Στρατιωτικὴ καὶ Ναυτικὴ Ἐγκυκλοπαιδεία. Tόμος Πέμπτος: Νάβα–Σαρακηνοί. Ἀθήναι: Ἔκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικῆς καὶ Ναυτικῆς Ἐγκυκλοπαιδείας. 1930, σελ. 502. OCLC 31255024.
- «Ράδος, Κωνσταντίνος Ν». BiblioNet. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2012.
|